En een bloem van een vrouw wil daar héél graag een hele reeks linkse handjes bij toesteken. Daar heeft Bluma Brecher vanuit de verdraagzame fractie Bij1 in metropool Amsterdam op Instagram alvast een warme – wat schrijf ik, een hete – oproep toe gedaan. Hààr onverbloemde manier om in te gaan tegen het janhagel van rechtsnl, dat een video heeft rondgestrooid met positieve (!) duiding bij mannen (!) met prinsenvlaggen. Die ‘bloem van een ware Democrate’ staat in bloei als nummer 19 op de lijst voor de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen. Géén treurbloempje voorwaar, dat Blumaatje. Zie dat maar tekeer gaan op het wel erg verdraagzame Instagram (voor alle wind van links alleszins), waarin het oproept om ‘mannen met prinsenvlaggen’ – ik citeer – in elkaar te slaan en te vermoorden. De gevoelige lezer zij erop gewezen dat nummer 19 van Bij1 niet het voegwoord of gebruikt, maar het voegwoord en kiest om slaan te verbinden met vermoorden. Je zou voor minder aan het moorden slaan als je moet ondergaan dat die mannen met prinsenvlaggen als het ware worden bedolven onder sympathieke laaiks. Bij een filmpje, nota bene, waarin de draak wordt gestoken met het normaliseren van de verwijving (ReactNieuws houdt het heel beschaafd bij vervrouwelijking) en op de koop toe positief wordt bericht over mannen die in betogingen de prinsenvlag meedragen en daar nog trots op lijken te zijn ook.

‘Laat die mannen stikken in hun prinsenvlag’, raadt Bluma haar medestanders aan, waarbij zij tussen de regels suggereert dat die viscerale afkeer, walg, haat en vul zelf maar aan met synoniemen naar afkeur, het Bij1 dwergpartijtje bij de stembusgang op til naar nooit geziene hoogten op zal stuwen. En dààr zal ongetwijfeld héél veel (links) volk naar komen gapen, vul ik met gezonde tegenzin graag aan. Tot die bedenking liet ik mij volgaarne inspireren door de massa laaiks die de Bloem van Amsterdam wist te verzamelen onder haar regelrechte oproep tot MOORD. Onder ons gevraagd, lieve lezers met gezond verstand: Wie normaliseert wat???!!! De mannen met baarden die wij in Vlaanderen zo dikwijls ‘te kaperen’ hebben gezongen toen een baardman nog niet was uitgegroeid tot hét gezicht van anti-corona, kunnen zich maar beter niet binnen het schootsveld van Bluma vertonen of – hoe ging dat rijmpje weer uit de dagen dat wij hakkelden ongeriefd nog van woorden? – pif, poef, paf en gij zijt af. Voor ons, mannen mét of mannen zonder baarden, een haast vergeten aftelrijmpje, voor moordzuchtige Bluma Brecher een heuse bedreiging met moord.

Welk liedje zou wijlen Johnnie Jordaan dààrover gezongen hebben toen hij de jongens met de meiden dansen zag gaan in zijn Jordaan, waar hij de bloemen voor de ramen zag staan? Ja, bloemen, heel veel bloemen, maar de Bluma van Bij1 prijkte daar niét bij, want zij was nog niet geboren om in elkaar te slaan en te moorden. Oh, oh, Johnnie…