Voor mensen die regelmatig komen grasduinen in dit écht onafhankelijke ReactNieuws vertel ik waarschijnlijk niks nieuws als ik schrijf dat ik écht geen hoge pet op heb van de hedendaagse ANC-regering die, ‘versterkt’ met rasechte communisten, in april 1994 door de blanke nestbevuiler F.W. De Klerk, in Kaapstad aan de macht is gebracht. Van enige vorm van nederige bescheidenheid leken wijlen Nelson Mandela, zijn huidige opvolger en andere spiksplinternieuwe excellenties in die dagen geen sikkepit last te hebben. Integendeel, zij draaiden er hun rijkelijk gevulde hand niet voor om de door hen gevormde bewindsploeg met veel poeha uit te roepen tot de eerste democratische regering die Zuid-Afrika ‘rijk’ was geworden en nu zullen ‘ons mense’ (dixit tot vervelens toe president Cyril Ramaphosa) wel eens gaan zien wat ze zullen zien! Want, eerlijk, mensen, zeg nu zelf eens héél objectief, met zo’n soort autoritaire en zwarten verdrukkende regering als die van wijlen Hendrik Verwoerd, die het wist klaar te spelen dat zélfs de zwarte bevolking er economisch met drie procent (3%) op vooruitging, kan je toch niet onder de Verenigde Naties komen, laat staan onder ‘ons mense’ die snakken naar levensruimte en naar asem onder ‘witte’ knoet. Welkom, ‘Black Lives Matter’ en we zullen nu wel eens zien wat we zullen zien! Zes en twintig jaar na het triomfantelijk aantreden van de democratie zijn we nu en wat zien we, bij voorbeeld in de pers?  

Ene Monica Mynhardt, een journaliste die met haar scherpe pen niet zou misstaan in dit vrij en vranke ReactNieuws, kopt in vette letters boven haar artikel over het regerende ANC dat het morele bankroet van de republiek toeschrijft Covid-corruptie. Was het maar zo simpel, lees ik tussen Monica’s regels, want als regime-kritische journaliste, is zij natuurlijk andere bronnen gaan raadplegen om haar lezers, zonder hen iets hoeven wijs te maken, wijzer te kunnen maken. In haar eerste regel verwijst zij al naar een internationale autoriteit: Transparancy International (Internationale Doorzichtigheid). Jaarlijks maakt dat gezaghebbende orgaan zijn Corruption Perceptions Index  bekend waarin de corruptievlakken van regeringen over heel de wereld onder de loupe worden gehouden. En wat heeft Monica onder dat vergrootglas gezien? Wellicht herinnert de lezer zich nog het vernietigende oordeel dat in het verleden op deze webstek is geveld over het bewind van Jacob Zuma, waarin de ex-president als de meest corrupte uit Zuid-Afrika’s geschiedenis werd afgekraakt? En met Ramaphosa zou het veel beter worden, schreef later de regimepers en heel wat gewone burgers, ook blanken, bleken dat gematigd optimisme ruimhartig te delen. En wat onthult nu die  Corruption Perceptions Index? Onder ‘modelpresident’ C.R. is de corruptie net zo erg als onder de ‘schurk’ Zuma.

Wat een schok voor die ‘gelovigen’ die Rampaphosa toch minstens het voordeel van de twijfel hadden willen geven, al waren zij daarmee uiteraard niet genezen van hun heimwee naar de pre-Mandela-tijden. De scherp gepende journaliste doet daarbij opmerken: ‘Alsof de Zuid-Afrikaanse staat was omgevormd in een zelfonderhoudend en zelfstandig organisme van kleptokratie, dat niet genezen kan zonder het eerst volledig te ontbinden’.  Voor de kritische waarnemersblik van Monica lijkt het vrij simpel: het gaat volgens haar om een organisme dat niet wordt gestuurd door een moreel kompas, maar door een belangenbarometer. Komt daar nog bovenop dat slecht menende lieden te midden en ten spijte van een pandemie, hun kans schoon zien om bedrog te plegen. Vlijtige Monica is nog verder gaan neuzen, namelijk bij de Speciale Onderzoekseenheid (SOE) die vorige dinsdag aan het licht heeft gebracht dat van Covid-19 op grote schaal misbruik is gemaakt om bedrog te plegen bij de aankoop van beschermende uitrusting. Sinds het begin van de pandemie heeft de regering meer dan 5.000 contracten ondertekend om dergelijke uitrusting aan te kopen. Liefst bijna twee derden (!) van al die contracten, bracht de SOE aan het licht, is onwettig, wat neerkomt op meer dan twee miljard ZAR die in corruptierook zijn opgegaan. Hoe de regering onze gezondheid beschermt door het openbaar belang te schenden, noteert de gedreven journaliste daar sarkastisch bij, terwijl zij denkt aan al die gewone mensen die zo diep geleden hebben onder Covid-19 en de pandemie maar nauwelijks hebben weten te overleven. En wat doet intussen de regering van ‘ons mense’? Zij heeft van die krisistijd gebruik maakt om nog een miljard hier en daar te stelen om haar kaders ook nog een centje te kunnen toesteken. De scherpe journaliste drijft verder op haar ironisch élan met haar opmerking dat haar regering, die zelf op het randje van het morele bankroet zit, de militaire staatsgreep in Burkina Faso streng heeft veroordeeld. ‘Effe’ was er hoop voor Zuid-Afrika, krijg ik te lezen, wegens vooruitgang, democratisering, bevrijding, grotere menswaardigheid en succes.

Succesverhalen van modernisering (eindelijk in Afrika meer ‘verwestering) en een ANC dat toen nog iets belangrijks had dat de partij intussen volledig verspeeld heeft: een morele hoge grond. Onze regering is al lang niet meer in de morele, socio-politieke of grondwettelijke positie om andere regeringen met een schoon geweten hun mislukkingen te verwijten. Ook hoogleraar Koos Malan heeft vorig jaar in ’n meningstuk al heel scherpe taal gebruikt: ‘De huidige grondwettelijke orde kwijnt weg naarmate staatsinstellingen meegeven onder de last van de deftige ANC-oligarchie die wordt aangedreven door transformatisme en onbekwaamheid en de Zuid-Afrikaanse staat steeds meer het karakter van straffeloze misdadigheid bezorgt’ Tja, beste lezers, ik moet hier echt gaan inkorten. De ANC-staat is mislukt, besluit onze journaliste, en zal best vervangen worden door een uitgekiende vorm van federalisme voor de verschillende volkeren die door het ANC in de kou gelaten zijn. Tot besluit toch nog een paar rake reacties van lezers. Voor Danie staan de letters ANC voor African National Criminals en ene Shakespeare meent dat de ANC-kaders corrupt geboren zijn wegens totaal gebrek aan een ethisch waardensysteem en dat het ANC daarom tot de bedelstaf gedoemd is. Dit (te lang?) geschreven zijnde, zet ik er een punt achter. Of had iemand hier een punt aan willen zuigen? Te laat…