Zondagmiddag ging in Brussel de langverwachte Mars voor vrijheid, democratie en mensenrechten door onder de slogan ‘1 million, 1 team’. Uiteindelijk waren er geen 1 miljoen betogers, maar de opkomst was op zijn minst indrukwekkend te noemen. Volgens de regimemedia doken er 50.000 betogers op, maar het waren er veel meer: alle lanen die we passeerden zagen zwart van het volk. Er leek geen einde aan te komen. Toen het Jubelpark al goed aan het volstromen was kwamen er berichten toe dat er nog steeds manifestanten moesten vertrekken aan het station van Brussel-Noord. Niet slecht voor een zondagse betoging die het moest hebben van de sociale media en van mond-aan-mond-reclame. Op steun van de regimemedia moesten de organisatoren niet rekenen en ook de spoorwegen richtten geen extra treinen in. De klimaatjeugd kan er nog een puntje aan zuigen.
De betoging zelf verliep zoals gewoonlijk in een goede sfeer: muziek, dansende en zingende mensen, velen met bordjes of verkleed. Verder waren er veel vlaggen vanuit heel Europa. Naast de Vlaamse Leeuw, de Waalse Haan en de Belgische driekleur waren er ook nog vlaggen uit Portugal, Roemenië, Nederland, Albanië, Friesland, Duitsland, Frankrijk, Schotland, Engeland en noem maar op. Het was machtig mooi om te zien!
In het Jubelpark aangekomen waren de speeches al aan de gang. De geluidsinstallatie was deze keer perfect, en aan weerszijden van het podium stonden grote videoschermen opgesteld.
Maar dan keerde de sfeer. Terwijl de grote massa vredelievende betogers rustig het gebeuren op het podium volgde ontstonden er aan de ingang van het Jubelpark rellen. De organisatoren riepen op tot kalmte, staakten de toespraken en besloten enkel nog muziek af te spelen. Was dit nodig? Was het niet beter om de toespraken gewoon te laten doorgaan om de massa aan het podium te houden?
Omdat een deel van de betoging met bussen uit het buitenland kwam en dus niet direct kon vertrekken moesten zij wel blijven wachten in het Jubelpark. Velen onder hen konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen en keken vanop afstand toe naar het onfrisse spektakel dat zich aan de ingang van het Jubelpark afspeelde. Een kleine groep relschoppers zocht problemen met de politie, die drie waterkanonnen inzette en de ene na de andere traangasgranaat afschoot. Dat bleef een tijdje duren, tot de ordediensten besloten dat het welletjes was geweest. Begeleid door het waterkanon rukte een muur van politieagenten op door het Jubelpark, daarbij niets of niemand ontziend, ook geen onschuldige betogers. Een deel van de massa wurmde zich door een smalle zij-ingang van het Jubelpark naar buiten.
Benieuwd hoe het VRT-journaal verslag zou uitbrengen. Dat verslag was zeer tendentieus: eerst en vooral lag de nadruk op de rellen. Vervolgens wist de journalist van dienst te melden dat de betogers anti-vaxxers en complotdenkers waren. De enige verrassing was dat de rellen ditmaal niet in de schoenen van ‘extreemrechts’ werden geschoven. Deze keer was het – volgens de media dan toch – antifa, aangevuld met Franstalige gele hesjes en voetbalhooligans.
Grosso modo was deze betoging tegen de coronadictatuur een zeer aangename en vredelievende betoging. Jammer dat het telkens weer een (zeer) kleine minderheid is die van de gelegenheid gebruik maakt om herrie te schoppen. Wat voor nut heeft het om zonder enige aanleiding met projectielen naar de politie te gooien of om gebouwen te vandaliseren? Dat helpt de beeldvorming over het verzet tegen de coronadictatuur niet echt vooruit. Of is dat juist de bedoeling?
En nog fijner is dat antifa subsidies krijgt en dat Conner lid is van Antifa. moet daar geen vraag voor gesteld worden in het parlement