Twee pas verschenen berichten uit wat René De Clercq ‘Nederland aan de overkant’ noemde, hebben op mij een verfrissende indruk gemaakt na al wat ik de laatste tijd te pruimen heb gekregen van een regering-Rutte die, zo mogelijk, nog meer stommiteiten opstapelt dan de Vivaldi-blunderploeg van 11 miljoen aan ‘deze kant van Nederland’. Het eerste bericht ging over een corona-magere protestactie van de noordelijke Voorpost, die zich niet laat intimideren door de vervolgingswaanzin van Mechelse burgemeester waar de zuidelijke activisten door bedreigd worden. Over de actie tegen het hyperbelachelijke anti-blank ‘beleid’ van Coca Cola berichtte ReactNieuws ‘fors polariserend’ op de laatste dag van februari. Daar hoef ik dus niet over uit te weiden, maar dat Nederland daarvoor op straat komt, zelfs in deze corona-tijd, verheugt mij. En dan is daar dat tweede verfrissend geluid uit het noorden, dat mij bereikte via een vraaggesprek in ‘Café Weltsmerz’ met Jeroen Pols, die als jurist alle Nederlandse zakenmensen wil verdedigen die vastbesloten lijken, corona of geen corona, Rutte of geen Rutte, hun  bedrijf, hun restaurant, hun café of een andere nering op dinsdag 2 maart te openen.

Die datum is bangelijk kortbij en waarschijnlijk zal dat ook gezegd kunnen worden van de horde deurwaarders met aktentas onder de arm. Of die arm ook de arm der wet wordt, zal nog moeten blijken, want onder stuwing van Meester Pols, is al een legertje advocaten in het gelid gebracht om desnoods die arm voor de rechtbank om te wringen om een financieel bloedbad in de Nederlandse zakenwereld alsnog te verhoeden. Als ik mr. Pols mag geloven – hij klinkt alvast heel geloofwaardig en stevig overtuigd van zijn juridisch gelijk – zal het gerechtsapparaat niks anders kunnen dan, wetboek bij de hand, de opstandige zakenlui in het gelijk te stellen. Dappere Pols lijkt beslist niet over één nacht ijs te zijn gegaan, maar heeft met zijn rechtsbeslagen medewerkers alles tot in de kleinste details voorbereid en alle documenten zijn per omgaande beschikbaar ingeval zakenmensen worden bedreigd met sluiting, met boetes en/of met rechtszaken. Waarom begin ik nu opeens te denken aan het vlotte liedje van Piet Hein, dat ik al zo dikwijls in mijn leven heb gezongen?

Ook de naam van Jeroen Pols is klein en wie weet hoe groot zullen zijn daden zijn! Laat ik niet vooruitlopen op deze krachtmeting tussen volk en staat (oei, een onbedoelde woordspeling) die ons opnieuw een Nederland doet kennen dat weer de pretentie durft te hebben het voortouw te nemen als gidsland voor de rest van Europa en op de eerste plaats voor dat andere ‘Dietsland’ dat zich laat gijzelen door zeven dwergen die zich een ploeg van 11 miljoen wanen. Leefde die kranige Clem De Ridder nog, hij zou zijn stout gedicht over ‘Holland dat geen Nederland  meer is’, moeten herschrijven en hij zou het nog graag doen ook. Welkom, dapper Nederland dat dinsdag weer opengaat en proficiat voor uw lef!