“Er wordt ons een bijna onwerkelijke taak toegewezen. We groeien op op een continent dat zichzelf is vergeten. We werden opgevoed door ouders die er op gebrand waren om ons continent te vernietigen en we worden omringd door sterk, levensluchtige volkeren die de rijkdommen van een verzwakt Europa willen bemachtigen. “

Dit citaat komt uit het boek Generatie Identiteit van de Oostenrijkse activist Markus Willinger. De originele tekst is in meerdere talen uitgegeven en in 2017 in het Nederlands door uitgeverij Arktos uitgebracht, een bedrijf dat specialiseert in boeken uit de nieuw-rechts stroming vooral in de Engelse taal. Hoewel het opgedeeld is in maar liefst 41 hoofdstukken behandelt Willinger maatschappelijke vraagstukken als vrijheid, economie en seksualiteit, het is met honderd bladzijden zo uit te lezen.

Willinger geeft aan dat wij dit boek niet als een manifest moeten beschouwen maar als een oorlogsverklaring tegen de generatie van mei’68, die hij in de boek volledig verantwoordelijk houdt voor de situatie waarin we ons momenteel bevinden. Hij zet hiertegenover zijn eigen generatie, de kinderen van de mei’68ers die nu met de gevolgen van hun denkbeelden moeten leven, maar dit vervolgens Willinger zien en de handschoen opnemen om dit te veranderen en ons weerom op het juist pad te brengen. Soms worden in het boek de gevolgen voor zijn generatie wel wat overdreven, ‘…wij zijn werkloos, onderbetaald en werken 60 uur per week.’, al is het een hard gegeven dat deze generatie met economische problemen en dalende koopkracht van doen heeft. Scherp opgemerkt over de economie is dat men deze inderdaad niet onder controle heeft en ‘…voor jullie is een crisis een uitzondering, voor ons is het de verwachting’.

De notitie over Generatie Identiteit als verdediger van de multiculturele wereld blijft een mooi beeld, tegenover de ‘kleurloze smurrie’ van de huidige maatschappij, waarbij men het mengen van talloze culturen op een stukje land als iets positiefs ziet. Ook zullen velen instemmen met zijn fulmineren op de moderne kunst, die zeker rond mei’68 weer overal zichtbaar werd, ‘verknipte en ontredderende kunst’ volgens de schrijver die er tegenover zet een kunst van eenheid met natuur, die trots en glorie uitstraalt. Het proces van ontmannelijking is Willinger ook niet ontgaan, hij ziet dat mannen ver zijn afgedreven van de door de biologie meegegeven waarden en krachteloos en futloos door het leven gaan en dus een laf bestaan kiezen boven het handelen en de actie. Over de rol van de vrouw schemert een authentiek maatschappijbeeld door van de vrouw als ontvanger en opvoeder van kinderen. De mei’68ers wordt kwalijk genomen egoïsme te promoten boven het gezin.

Doorheen het boek doet Markus Willinger een aantal hele rake uitspraken en legt de vinger daarmee bovenop de zere plek waar het de maatschappelijke problematiek betreft. Met deze ‘oorlogsverklaring’ kiest de auteur ervoor om direct en bondig over allerhande onderwerpen te schrijven en laat daarmee noodzakelijk de nodige leegte achter. Zo mist men diepgaande beschouwingen, maar goed de schrijver kiest bewust en overtuigend voor deze opzet en het is aan de lezer zelf om zich verder te verdiepen of op straat of in de bibliotheek. Dit boek is alvast een prima aanzet voor de (jonge) activist.

Generatie Identiteit
Markus Willinger
Uitgeverij: Arktos
Prijs: 12,50 euro
101 blz.