Vorige zondag, 21 mei, toonde het Franse regime nog maar eens hoe het met de democratie omspringt. Volgens het Handvest van de grondrechten van de EU, “heeft eenieder op alle niveaus, met name op politiek, vakverenigings- en maatschappelijk gebied, het recht op vrijheid van vreedzame vergadering en op de vrijheid van vereniging”.
Tot daar de theorie, hierna de praktijk:
Een (aangevraagde) herdenkingsceremonie voor Dominique Venner werd door de Parijse politieprefect zonder enige geldige reden verboden en verhinderd, een (niet aangevraagde) rave-party – weliswaar ook verboden – werd oogluikend getolereerd, zelfs geassisteerd.
Twee maten en gewichten
Enerzijds had je in de regio Parijs militanten die hun betrokkenheid bij het patriottisme en de westerse beschaving niet onder stoelen of banken wilden steken. Onder hen nationalistische jongeren die een eer willen bewijzen aan Dominique Venner, een man die op 78-jarige leeftijd, na een leven als militant en vervolgens als historicus in dienst van Frankrijk en de Europese beschaving, ervoor koos een einde aan zijn leven te maken om “slapende landgenoten wakker te schudden”.
Anderzijds zou in het departement Indre een Techno muziekfestival, Technival of Rave Party genaamd, illegaal tienduizenden ‘jongeren’ bijeenbrengen die de 30ste verjaardag van de eerste Rave Party’s wilden vieren.
Wat denk je dat er gebeurde? De Staat, die het verbod van de Venner-herdenking wel handhaafde, begeleidde dit Technival grotendeels.
Dominique Venner
Op zondag 21 mei werd een herdenking ter ere van Dominique Venner verboden door een bevel dat met opzet zo laat werd uitgevaardigd dat een kortgeding – dat het eerbetoon zeker zou hebben toegestaan – niet meer mogelijk was. De ordediensten hebben de bijeenkomst dus fysiek (op bevel) verhinderd.
Zondag 21 mei was het precies 10 jaar geleden dat Dominique Venner zelfmoord pleegde door zich in de namiddag voor het altaar van de Notre-Dame-de-Paris door het hoofd te schieten. Enkele uren eerder schreef hij nog een bericht op zijn website waarin hij verwees naar het verval van Frankrijk, de islamisering en het homohuwelijk, waarvan hij een hevige tegenstander was. Hij werd op 31 mei 2013 gecremeerd, waarna zijn assen werden bijgezet in het columbarium van het kerkhof Père-Lachaise.
Venner was in de jaren vijftig als vrijwilliger in Algerije gaan vechten en werd daarna lid van l’ Organisation de l’armée secrète (OAS) die door allerlei radicale acties de Franse regering wilde verplichten om Algerije bij Frankrijk te houden. Daarvoor werd hij tot 3 jaar gevangenis veroordeeld.
In 1962 werden in totaal 635 leden van de OAS aangehouden, 223 veroordeeld tot gevangenisstraffen en vijf ter dood veroordeeld, waarvan drie geëxecuteerd: Roger Degueldre en Claude Piegts van het Deltacommando, en Luitenant-kolonel Jean-Marie Bastien-Thiry, formeel geen OAS-lid. Van de naar schatting (lidmaatschap was geheim) tienduizend leden werden er in totaal 3600 veroordeeld voor deelname aan de OAS.
Na zijn vrijlating uit de gevangenis in de herfst van 1962 schreef Venner een manifest getiteld ‘Pour une critique positive’ (Voor een positieve kritiek), waarin hij, nota nemend van de mislukking van de putsch van de generaals april 1961 (Algerije) en van de kloof tussen ‘gewone Fransen’ en ‘nationalisten’, pleitte voor de oprichting van een revolutionaire nationalistische organisatie. Verder richtte hij Europe-Action en later l’ Institut d’Etudes Occidentales op. Sinds 1970 had Dominique Venner zich teruggetrokken uit elke politieke activiteit.
Venner was wat men in de volksmond als ‘gene gemakkelijke’ zou bestempelen, waardoor ook niet iedereen altijd met zijn ideeën akkoord was. Dat hoeft trouwens niet, het nationalistische kamp is immers een huis met veel ( achter) kamertjes.
Politieprefect en waarzegger
Maar dat de Parijse politieprefect Laurent Nuñez, aangesteld op 21 juli 2022, een bijeenkomst kan verbieden omdat “er ernstige risico’s bestaan dat ter gelegenheid van dit eerbetoon uitlatingen worden gedaan die aanzetten tot haat en discriminatie (…)” is ongekend. Met andere woorden: de bijeenkomst werd verboden omdat het zou kunnen dat er misschien, eventueel, mogelijkerwijs, iets zou gezegd worden dat het politiekcorrect regime zou kunnen ergeren. Het moet zijn dat de prefect over waarzeggende kwaliteiten beschikt, een soort Monsieur Soleil. Wat een waanzin!
Op hetzelfde moment vond in de buurt van Issoudun een gigantisch rave-feest plaats, dat door de prefect van Indre (regio Centre-Val de Loire) werd verboden, maar waarbij gedurende vier dagen meer dan 30.000 deelnemers bijeenkwamen op velden waarvan de eigenaars niet eens waren ingelicht. De overheid heeft slechts 400 gendarmes, brandweerlieden en medisch personeel ingezet. Een Teknival is heilig, dus er was geen sprake van om waterkanonnen te gebruiken of de indrukwekkende geluidsapparatuur in beslag te nemen.
Natuurlijk zit er een politiek reukje aan het verbod om Venner te herdenken. Op 16 oktober 2018 werd politieprefect Laurent Nuñez benoemd tot staatssecretaris bij de minister van Binnenlandse Zaken in de tweede regering-Edouard Philippe (LR). Hij werkte nauw samen met zijn superviserende minister Christophe Castaner (eerst PS, vervolgens La République en marche van Macron) en vormde een tandem waarin deze laatste een meer politieke rol op zich nam, terwijl Laurent Nuñez meer optrad als deskundige in veiligheidszaken. Hij was ook leidinggevend bij het beheer van de betogingen van de Gele Hesjes-beweging, waarbij geweld niet geschuwd werd.
De democratie heeft nog maar eens een knauw gekregen.