De naam Francois Duprat zal u wellicht weinig of niets zeggen, wat begrijpelijk is. Nochtans was Duprat de rechterhand en boezemvriend van Jean-Marie Le Pen, wanneer deze in moeilijke tijden zijn Front National oprichtte. Zijn vriendschap met JMLP en zijn (nationalistisch) politiek engagement kostte hem het leven. Het zal u niet verwonderen dat de daders nooit werden gevonden….
45 jaar geleden
Vandaag is het precies 45 jaar geleden dat een laffe bomaanslag hem naar de eeuwige jachtvelden verwees, en zijn vrouw voor het leven verminkte. Hij legde toen de laatste hand aan een boek over de financiering van rechts-nationalistische politieke partijen, getiteld ‘Money and Politics’.
Op zaterdag 18 maart 1978 werd de toen 37-jarige François Duprat, door zijn vrouw Janine (hij was te bijziend om te rijden) naar het college van Caudebec-en-Caux (Seine Maritime) gereden, op enkele kilometers van hun huis, waar hij geschiedenis en aardrijkskunde doceerde. Plotseling, om 8u40, veranderde hun blauwe Citroën GS in een vuurbal. Een melinietbom van een kilo die onder de vloer, waar de passagiersstoel zat, was geplaatst, verpulverde het voertuig, waarvan de brokstukken, vermengd met stukjes menselijke resten, meer dan honderd meter verderop werden gevonden. Het lichaam van François Duprat was niet meer dan een puzzel. Zijn vrouw bleef meer dan een jaar in het ziekenhuis en bleef voor de rest van haar leven zwaar gehandicapt. Deze spectaculaire aanslag, gepleegd aan de vooravond van de tweede ronde van gespannen parlementsverkiezingen, werd door de Franse zender TF1 omschreven als een “verkiezingsincident”.
François Duprat, een vroege Frontman, een grote en onvervangbare vriend van Jean-Marie Le Pen, een voorbeeldige activist, was een briljante intellectueel, vrij en verlicht, gepassioneerd door geschiedenis en politiek. Als uitstekend schrijver en onvermoeibare werker bezat hij een echte stalen pen waardoor hij samenwerkte met de meeste uitgevers van rechts-nationalistische kranten, waaronder l’Aurore. Hij hield nooit op de risico’s van de immigratie voor de identiteit van de Europese volkeren aan te klagen.
François Duprat was een voorstander van de totale vrijheid van meningsuiting. Hij was vervelend, verontrustend, schudde met talent het politiek correcte, intellectuele terrorisme en het parate denken wakker. Hij schreef en verkondigde hardop wat velen in stilte dachten. Hij was nergens bang voor. Hij stierf terwijl hij zijn plicht deed, vechtend, op weg naar een school om te doen waar hij boven alles van hield: de eenvoudige en zuivere historische waarheid onderwijzen.
Een open geest, een trouwe verdediger van onze identiteit, François Duprat zou de libertaire wet Gayssot (wet-Moureaux in België), die in Frankrijk elke echte vrijheid van meningsuiting verbiedt, die nochtans een fundamenteel recht van dit land is, verafschuwd hebben.
Daders aanslag
De aanslag werd al snel opgeëist door een onbekende terroristische groepering, het ‘Commando van de Herinnering’. Ook de Mossad werd overwogen. Deze aanwijzingen leidden tot niets en de daders werden nooit gevonden. Twee zionistische groeperingen eisten beurtelings ook de verantwoordelijkheid voor de aanslag op.
Jean-Marie Le Pen beschuldigde onmiddellijk extreem-linkse bewegingen ; enige tijd later echter, in het aprilnummer van Le National , suggereerde Jean-Marie Le Pen dat de daders van de aanslag wellicht leden waren van de Parti des Forces Nouvelles (PFN), destijds een rivaal van het Front National. Een uitspraak die hij later afdeed als een vergissing.
De daders werden nooit gevat, of wat dacht u. Het was ook maar een verkiezingsincident, volgens de televisiezender TF1 althans.
Een ” jongere ” die tegen een matrak oploopt : wereldnieuws . Een groene kmehr waartegen een ” kwetsende opmerking gemaakt word : wereldnieuws . Pim fortuin ,Francois Dutrat , … : een verkiezingsincident . Gelukkig is onze (over)gesubsidieerde pers neutraal ?