De cancelcultuur van woke heeft alweer een bekend slachtoffer gemaakt: de linkse inquisitie van de UGent heeft professor Mattias Desmet in de ban geslagen. Eén van de oorzaken is dit bijzondere boek, ‘de psychologie van het totalitarisme’, dat ik net gelezen heb.
Desmet begint zijn verhaal in het mechanistische denken, waarbij we volgens hem te sterk geloven dat de volledige werkelijkheid bepaald wordt door ‘wetenschap’ en ‘feiten’. ‘Wetenschappers’ en ‘experten’ worden dan de nieuwe onfeilbare profeten die blind moeten gevolgd worden. Desmet schetst volledig objectief de twee totalitaire systemen van de 20e eeuw, nazisme en communisme, naast elkaar, en noemt het communisme het ergste, omdat het verder is gegaan in de ‘wetenschappelijke’ logica (en meer tijd heeft gehad) om enorme aantallen mensen uit te roeien. Een eerste trap op de zere linkse teen.
Vervolgens stelt hij dat vandaag een nieuw totalitair systeem aan het ontstaan is, dat van de technocratische staat, die gebaseerd is op de eenzaamheid van het individu dat ontdaan is van religie en gemeenschap, en daaruit voortvloeiend de angst van de massa voor de Ander. Die wordt opgepookt door ‘experten’, door de regimepers en door een politieke kaste. Om dat ‘gevaar’ van de Ander te bedwingen (klimaatverandering, een virus, fijn stof, stikstof, ‘extreme’ meningen etc.) mogen dan plots al onze rechten en vrijheden ingeperkt of afschaft worden, en worden verplichte ontslagen (bv. van ongevaccineerden) en op termijn heropvoedingscursussen of isolatiekampen mogelijk. Met dat inzicht heeft Desmet links natuurlijk een tweede keer op de zere teen gestampt.
(Ik voeg daar zelf aan toe: die heropvoedingscursussen bestaan al, ze draaien al in en rond de Kazerne Dossin tegen mensen die memes op internet plaatsen die het regime niet bevallen. En ook de isolatiekampen bestaan al, in de vorm van psychiatrische instellingen voor mensen die ‘gevaarlijk’ worden geacht, ook op politieke gronden. )
De uitweg: waarheid spreken
Desmet heeft echter een vreedzame en hoopvolle oplossing: pakweg 30% tot 40% van de massa zal vatbaar zijn voor de angst, maar een even grote groep van de massa zal twijfelen en zwijgen, en een totalitair systeem kan gestopt worden als pakweg 10% tot 20% van de mensen moedig en openlijk de waarheid blijft spreken. Daardoor zal de massa die het angstverhaal gelooft haar wil niet kunnen doordrukken, en de totalitaire staat niet tot volle ontplooing komen.
(Ik voeg daaraan toe: de verplichte vaccinatie en het ontslaan van ongevaccineerde zorgwerkers werd pas gestopt na de enorme coronabetogingen in Brussel, waarna OCAD de regering waarschuwde dat het protest zou aanzwellen tot orkaankracht als men niet stopte. En men stopte. De anti-coronabetogers verloren dus vrienden vanwege hun mening, in verenigingen en zelfs in hun eigen familie, maar hun moedig spreken van de waarheid verhinderde inderdaad het verder uitrollen van de coronadictatuur.)
Voor mij is dit boek een absolute aanrader, omdat het voor het eerst een coherente visie geeft op wat we tijdens de coronadictatuur beleefd en gezien hebben. Het biedt ook een nieuwe verklaring voor de toenemende bureaucratie en regelneverij die we overal ondergaan. Het is een nieuwe inspiratiebron om onze Vrijheid moedig te verdedigen tegen de nieuwe totalitaire systemen van de staat die overal oprukken: camera’s, scans, meer en meer politie, biometrische identiteitskaarten, QR-codes, maar ook hetzes tegen ‘extreemrechts’ of ‘racisme’. We moeten de waarheid openlijk blijven spreken, ook – en zelfs vooral – als dat niet alleen vrienden oplevert.
Dit boek is een absolute aanrader voor iedereen die wil begrijpen hoe de maatschappij is kunnen veranderen in deze gespleten wereld.