In de laatste uitgave van de elektronische nieuwsbrief ‘Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta’ wordt door het bestuur van de Werkgemeenschap De Lage Landen aangegeven dat men heeft besloten om een punt achter het project te zetten. Dat betekent concreet dat er na 58 jaar geen nieuwe (elektronische) tijdschriften van de organisatie meer worden samengesteld en naar de lezers verzonden. Hiermee komen vermoedelijk ook een einde aan de hedendaagse gedachtenspinsels van de ideologische opvolgers van Joris van Severen, wiens ideeën hier een thuis vonden.
De elektronische nieuwsbrief was de opvolger van het fysieke maandblad Delta en kwam onregelmatig een aantal malen per jaar uit. Met kwalitatief en hoogstaande artikels, waarvan de belangrijkste schrijvers afkomstig waren uit organisties die handelden in de geest van activist en denker Joris van Severen. (1894- 1940) Het is niet zomaar dat men in de aankondigingstekst een medestrijder van van Severen aanhaalt, namelijk Louis Gueuning met; ‘Uw ganse leven, opgeofferd aan een gedachte, Is een schitterend leven, een rijk en verrijkend leven.’
In dezelfde tekst laat het bestuur ook weten waarom men besloten heeft het strijdperk te verlaten. De hoofdreden is dat er niet genoeg verse krachten, die het blad en daarmee de ideeën verder willen dragen, zijn gewonnen. In de loop der jaren heeft men geprobeerd nieuwe mensen te winnen, echter ze kozen ervoor om over te stappen naar de partijpolitiek of gewoonweg niet voor langere tijd werk voor de organisatie te verrichten.
Hiermee komt een (voorlopig) einde aan de voor Vlaanderen unieke opvattingen en is het zeker een groot verlies voor de Heel-Nederlandse beweging, waarvan deze groep zich onderscheidde door een positieve houding tegenover de staat België en niet schuwde stevige kritiek te leveren op de Vlaamse Beweging. Daarnaast nam de Werkgemeenschap De Lage Landen originele posities op staatskundige gebied, niet de bekende posities van een onafhankelijke Vlaanderen of het samengaan van Nederland en Vlaanderen, maar voor een terugkeer naar de Bourgondische Nederlanden.
Achtenvijftig jaar lang hebben wij ons leven aan een gedachte opgeofferd, hebben wij de zending van onze Lage Landen – “de roeping van het Middenrijk” nietwaar? – in Europa uitgedragen en levend gehouden, zijn wij in de bres gesprongen voor het christelijk-personalisme, hebben wij de idee van een Europa dat steunt op de erfenis van ‘Jeruzalem, Athene en Rome’ verdedigd, hebben wij een opvatting van “Nederlanden-zonder-grenzen” (u begrijpt wat wij bedoelen) verspreid.
Bron: ‘Brief uit de Rijn-, Maas-, Schelde-delta’ november 2022