In Brussel hebben zondag zo’n 4000 mensen deelgenomen aan de internationale ‘Day of Justice’-betoging. De stoet werd rond het middaguur gevormd aan het noordstation, en trok dan langs een lang parcours richting de heizelvlakte aan het atomium.
De deelnemers betoogden tegen een waaier van grieven: de corona-maatregelen, de dreiging met verplichte vaccinaties, de manipulatiepraktijken van de leugenpers, de stijgende kost van leven door de staatsbelastingen, de afschaffing van vrijheid van meningsuiting.
Ook het recente doodschieten van dissident Yannick Verdyck door de DSE-eenheden van de federale belgische politie bleek niet vergeten. Er waren veel plakkaten te zien als steunbetuiging aan Yannick.
De manifestatie werd besloten met toespraken, waarin opgeroepen werd de vrijheid van de burger verder te verdedigen tegen de steeds maar agressievere liberale totalitaire staat.
De betoging verliep zonder incidenten. Dat had er ook mee te maken dat de betogers door het regime deze keer werden weggeleid van de zetels van de politieke macht, de Wetstraat en de Belliardstraat.
Als een team… Moet dat nu altijd een woord uit een àndere taal dan de onze zijn? Waarom die minachting voor onze eigenheid, ook op taalgebied? Minderwaardigheidsgevoel?
Klopt Hector!!!
Maar dat heeft natuurlijk met het inherente belgicisme van deze betoging te maken. Welke taal anders dan een vreemde kan dit vreemde land samenhouden? En welk een ontwetend volkje anders dan ons volkje pleit voor de staat die dat volkje knecht? De staat die oorzaak is van de ellende waarin we nu langzaam maar zeker gestort worden.
Als het volk moet opstaan, laat het dan onder Vlaamse vlag zijn of laat het niet zijn!