Terwijl de EU er al in geslaagd is de Britten te verjagen, en worstelt met de democratische rechtse regeringen van Hongarije en Polen, is de EU nu al in paniek voor de parlementsverkiezingen zondag in Italië. Vanuit de Universiteit van Princeton in de VS sprak de niet-verkozen chef van de EU, Ursula Von der Leyen, al een bedekt dreigement uit: als Italië voor rechts kiest, dan kunnen de EU-fondsen net zoals bij Polen en Hongarije in het gedrang komen, zo klonk het.
Of de 62 miljoen Italianen zich daar veel van zullen aantrekken weten we zondag. Want dan trekken ze naar de stembus voor de verkiezing van hun twee kamers: het Huis van Afgevaardigden met 630 verkozenen en de Senaat met 315 senatoren. Typisch voor het Italiaanse kiessysteem is de winnaarsbonus: de grootste alliantie krijgt meteen 55% van de zitjes in elke kamer.
Om die winnaarsbonus binnen te rijven is een rechtse alliantie gevormd met de partij Forza Italia van oud-premier Silvio Berlusconi, de partij Lega van Matteo Salvini en de partij Fratelli d’Italia van Giorgia Meloni. Die laatste, geboren in 1977, is de revelatie van deze campagne. De rechtse dame, die zich zelfbewust voorstelt als moeder en christen, lijkt op koers om de Eerste Minister van Italië te worden.
De drie rechtse partijen samen worden nu gepolld op 25% voor Meloni, 13% voor de Lega en 7% voor Berlusconi, samen 45%. Dat zou genoeg moeten zijn om verdeeld links te verslaan – maar elke verkiezing heeft zijn verrassingen… Het blijft dus nog even spannend afwachten tot zondag.
Met 62 miljoen inwoners is Italië één van de zwaargewichten in de EU. Als het zich aansluit bij de koers van Polen en Hongarije, en wellicht binnenkort ook Zweden en zelfs Spanje, dan begint de globalistische EU-koers toch echt te wankelen.
In het Europees Parlement werken de verkozenen van de Lega samen met Vlaams Belang in de ID-fractie. De verkozenen van de Fratelli d’Italia zijn fractiegenoten van de N-VA in de ECR-fractie. De verkozenen van Forza Italia, waaronder ook Berlusconi, zetelen met de CD&V in de EPP-fractie.
Hopelijk, want er is overal in ONS Fort Europa een ruk naar Rechts, tot spijt van elke xenofiele nestbevuiler die het benijdt.
Eens aan de macht stopt bij Italiaans recht alle anti-Europese retoriek. Wie Meloni een beetje heeft gevolgd, weet dat ze ondertussen al op meerdere zaken is teruggekomen. Twijfelachtige liefdesverklaringen richting Rusland hebben plaats gemaakt voor steun aan Oekraïne. Kritiek op de VS en de NATO behoort tot verleden en ze heeft zich ondertussen bekeerd tot het Atlantisme. Net zo zullen de tirades tegen de EU snel plaatsmaken voor pragmatisme. Italiaanse politiek is een heel andere wereld dan de schrijver van het artikel denkt.