Alla, op het eerste gezicht toch niet. De uitstulpende verzameling gezellig ogende stulpjes met uitnodigende zwemvijver op de voorgrond heeft Lady zich weten te veroorloven, naar ik lees in trendy media, in het mij vooralsnog volslagen vreemde Malibu, is door deskundigen geschat op zegge en schrijve 22,5 miljoen dollar. Een habbekrats zal je mij dat niet horen noemen, maar nadat Gaga op haar paars gelakte vingertjes haar zuur verdiende financies had nageteld en daarbij uitkwam op netto $ 230 miljoen, vond zij het er wel van af kunnen. Een mens moet zich per slot van rekening toch niet àlles ontzeggen in het leven, dat al zo kort is. Al heeft wijlen Lode Zielens ‘Moeder, waarom leven wij?’ niet voor Lady Gaga, maar voor stumperds van Dietsers geschreven, die indringende vraag lijkt uit de geverfde oogopslag af te lezen voor wie goed lezen kan.

De vraag wat Lady zoal heeft dienen te presteren om zo’n relatief hoge toppen te kunnen scheren, blijft wellicht beter ongesteld en discreet toegedekt met een waas van discretie mitsgaders geheimzinnigheid. En jaloezie heeft hier geen pas. De zon schijnt voor iedereen en als de hemelsluizen opengaan, loopt ook de zwemvijver van Lady Gaga op de voorgrond vol of toch minstens bijna en wie durft daar een probleem van te maken? Laat toch de zon in ieders water schijnen en ook bij alle Chinezen al zijn ze met velen. En voor de Indiërs la même chose. En bij nader toezien, zo gaga ziet die Lady er naar mijn mening toch ècht niet uit. Maar wie ben ik?