Inderdaad, op 5 november komt er een einde aan het tijdperk van Jean-Marie en Marine Le Pen, die samen gedurende vijftig jaar het voorzitterschap van het Front National/Rassemblement National  hebben waargenomen.  Door de grote overwinning bij de laatste parlementsverkiezingen, waardoor 89 volksvertegenwoordigers hun entree maakten in de Franse Nationale Vergadering, zal de overdracht hoogstwaarschijnlijk in een serene, enthousiaste sfeer kunnen plaatsvinden. Zo’n grote overwinning maakt tijdelijk komaf met eventuele tegenstellingen.

Le Pen

Geen enkele naoorlogse politicus heeft het land zo kunnen beroeren als Jean-Marie Le Pen, medestichter van het Front National. De man werd gedemoniseerd, beschimpt, persoonlijk & lijfelijk aangevallen en voor talrijke rechtbanken gedaagd. Hij overleefde zelfs drie aanslagen, waaronder een bomaanslag in zijn Parijse woning, waarbij als bij wonder geen doden te betreuren vielen. Het zal u niet verwonderen dat de daders nooit werden gevat. De linkse leugenpers (een pleonasme) verkondigde later dat die aanslag met een erfenis te maken had, en niets met ideologie of politiek. Dieptepunt in zijn politieke carrière was de uitsluiting uit zijn eigen partij, waarvan het erevoorzitterschap hem werd ontnomen. In nationalistische kringen gold dat toen als een politieke oudermoord. Maar goed, intussen lijken de plooien tussen vader en dochter glad gestreken en verheugde JMLP zich zelfs over de recente verkiezingsuitslag van het RN.

Men kan gerust stellen dat JMLP als voorbeeld gold voor veel nationalistische partijen die later in Europa werden opgericht. Vandaag  is vader Le Pen – op 94-jarige leeftijd – nog goed bij de pinken en geeft hij  wekelijks nog commentaar op de binnen- en buitenlandse politiek.

Front National

De partij werd opgericht op 5 oktober 1972 onder de naam Front national pour l’unité française, bekend als Front National. Op 10 en 11 juni 1972 werd op het tweede congres van Ordre Nouveau gestemd voor deelname aan de parlementsverkiezingen van 1973. Dit zou gebeuren binnen een bredere structuur en met een nieuwe naam. De naam ‘Front National’ haalde het met 83% van de stemmen, tegen 17% voor de benaming ‘Front national pour un ordre nouveau’.

De oprichters stelden het voorzitterschap voor aan Jean-Marie Le Pen, die zich uit het politieke leven had teruggetrokken om zich aan zijn uitgeverij (Serp) te wijden na de ontbinding van de Comités Tixier-Vignancour op 23 januari 1966. Advocaat Jean-Louis Tixier-Vignancour (1907-1989) een briljant strafpleiter, was kandidaat tijdens de Franse presidentsverkiezingen van 1965, met Jean-Marie Le Pen als campagneleider, maar haalde slechts 5,2% van de stemmen. JMLP zou later verklaren dat zijn steun aan Tixier-Vignancour een grote vergissing was in zijn politiek parcours.

Zonder Le Pen

Nu, zo’n halve eeuw later, is het tijd om de fakkel door te geven. Op 5 november a.s., tijdens het congres van de partij in Parijs, zal de opvolger van Marine Le Pen worden aangewezen. Marine staat sinds 2011 aan het hoofd en heeft besloten zich voortaan te wijden aan het fractievoorzitterschap van de grote groep RN-parlementsleden in de Franse Assemblée.

Momenteel circuleren er twee namen om haar op te volgen, de 26-jarige Jordan Bardella, die momenteel de enige ‘officiële’ kandidaat is voor het voorzitterschap van het RN, en de ervaren Louis Aliot (52) die aarzelt om zijn intenties bekend te maken.

Wie gaat het halen? Aan de ene kant een Jordan Bardella, kandidaat van een ‘nieuwe generatie’, aan de andere kant een Louis Aliot, een oudgediende van de partij, gewezen levensgezel van Marine en  huidig burgemeester van Perpignan. Beide mannen beweren op dezelfde sociale en identitaire lijn te zitten.

Kanshebber

Jordan Bardella, die een bliksemsnelle opgang heeft gemaakt binnen de partij, en een van de belangrijkste politieke mediafiguren van Frankrijk is,  lijkt het gemakkelijk te zullen halen, ondanks bepaalde tegenkantingen in de Hauts-de-France. In de wandelgangen van het parlement lijkt het in elk geval een uitgemaakte zaak. Voor Alexandre Loubet, vice-voorzitter van de RN-fractie in de Assemblée, is het duidelijk dat Bardella het zal halen: “hij is de belichaming is van een “nieuwe RN-generatie”. “De meest waarschijnlijke om te winnen is Jordan Bardella, maar ik ga niet uit van een verkiezing voordat die heeft plaatsgevonden. En dan hebben we misschien nog een derde onverwachte kandidaat,” besluit een ander parlementslid.

Laure Lavalette, parlementslid voor de Var, riep de militanten op om op Jordan Bardella te stemmen en zo “de keuze van het verstand en het hart” te maken. Verschillende RN verantwoordelijken hebben foto’s gepost met de jonge kandidaat. Caroline Parmentier, een van de naaste medewerkers van Marine Le Pen, had niets dan complimenten aan het adres van Bardella en prees “zijn ongelooflijk talent en vooral zijn menselijke kwaliteiten, die zeldzaam zijn in de politiek”.

Wat Louis Aliot betreft, die sinds 1990 bij het RN betrokken is, is er vooralsnog geen officiële steun betuigd. Zijn nogal pijnlijke scheiding van Marine Le Pen, met wie hij 10 jaar een relatie had, heeft zijn sporen nagelaten binnen de partij. Marine Le Pen verkoos geen officieel standpunt in te nemen om tussen de twee kandidaten te kiezen.

Verkiezing

De partij heeft het tijdschema vastgesteld voor de organisatie van de stemming, waarvoor David Rachline, burgemeester van Fréjus (Var), verantwoordelijk is. Gisteren zijn de modaliteiten voor de kandidaatstelling voor het voorzitterschap bekendgemaakt. Kandidaten hebben tot vrijdag 9 september de tijd om zich officieel kandidaat te stellen. Tien dagen later, op maandag 19 september, zal de officiële lijst van presidentskandidaten worden onthuld. De stemming begint op vrijdag 30 september en sluit op donderdag 3 november. De resultaten zullen op zaterdag 5 november, tijdens het congres, worden bekendgemaakt.

Hoe zal de stemming plaatsvinden?

De toekomstige voorzitter van de Rassemblement National zal worden gekozen door de leden van de partij. De stemming vindt uitsluitend langs elektronische weg plaats.

Wie het ook mag worden, hopelijk kan de nieuwe voorzitter de verschillende strekkingen binnen het rechts-nationale kamp verzoenen. De bittere strijd tussen radicalere Zemmour en zachtere Marine Le Pen heeft duidelijk sporen nagelaten en clans gevormd. Maar met een beetje goede wil is toenadering niet onoverkomelijk.  De recente verkiezingsuitslag zal hem (hen) daarbij zeker helpen.

Succes aan de kandidaten! (of kandidaat)