1 maand na invasie: Rusland geeft Kiev op

Het is nu 1 maand sinds het begin van de invasie door Putin-Rusland van Oekraïne. Vanuit Rusland komt er nu opvallend nieuws: een woordvoerder van het leger heeft gemeld, dat Rusland zijn ‘eerste objectieven heeft bereikt’, en dat het zich nu gaat concentreren op de verovering van de volledige Donbas-regio in het oosten.

Daarmee worden twee doelstellingen van de oorlog, die Putin zelf aanvankelijk voorop had gesteld, weer ingetrokken: Putin wilde het land in zijn geheel ‘denazificeren’, en ook nog ‘demilitariseren’. Daar lijkt dus niets meer van in huis te gaan komen. Andere doelstellingen blijven wel overeind, zoals geen lidmaatschap van Oekraïne van de NATO (al toegezegd door Oekraïne). Maar ook overeind blijft dus de doelstelling van de ‘bevrijding’ van de hele Donbas-regio, waar veel Russischtaligen wonen. Ook de ‘denazificatie’ van het oosten blijft dus een doel: het rechtse nationalistische AZOV-bataljon, dat de oudgermaanse ‘Wolfsangel’-rune als embleem voert, vecht in Mariupol in het oosten, en die stad blijft onder zwaar Russisch vuur liggen.

AZOV verspreidde onderstaande beelden in Call of Duty-stijl van de harde gevechten in Mariupol. Maar er zijn online ook filmpjes te vinden van intussen zowat 10 jaar oud, waarbij leden van AZOV Russische rebellen uit Donbas gruwelijk in IS-stijl terechtstellen, een duidelijke oorlogsmisdaad. AZOV vecht dus verbeten in Mariupol, voor Oekraïne, maar allicht ook voor zijn voortbestaan: Inname van de stad en vernietiging van AZOV zou Putin alsnog zijn ‘denazificatie’-trofee kunnen opleveren.

Wie de kaart van Oekraïne bekijkt ziet dat de evolutie in de Russische doelstellingen niet onlogisch is. Het enorme land Oekraïne wordt doorsneden door de rivier de Dnjepr, en het westen deelt een lange grens met de NATO. Van daaruit wordt het Oekraïense leger tot de tanden bewapend met uitstekend Westers oorlogsmaterieel, zoals Bayraktar-drones uit Turkije en Javelin- antitankraketten, die de Russische voertuigen zware verliezen hebben toegebracht.

De poging tot ‘blitzverovering’ van Kiev, die vanaf 24 februari ondernomen werd, werd zoals bekend een volledig mislukking. Op de westoever van de Dnjepr werd het Russische leger tot stilstand gebracht boven Kiev, op de oostoever trekt het zich terug.

Dat een geconcentreerde poging van Rusland om enkel de Donbas te veroveren succesvol kan zijn, dat leidt op eerste gezicht geen twijfel. De vraag rijst echter of Rusland op termijn in staat zal zijn het gebied rond de Krim, dat sinds de start van de invasie bezet wordt, in handen zal kunnen houden. De opmars naar Odesa is gestuit, en dagelijks tonen berichten hoe in de stad Kherson duizenden burgers de straat opgaan om te protesteren tegen de Russische aanwezigheid. Ongewapende burgers die met vlaggen zwaaiend op tanks en voertuigen klimmen, gefilmd door smartphones die het live via sociale media verspreiden: het is een nachtmerrie voor elke soldaat, laat staan voor de commandant ter plaatse. Ook voor het moreel van de troepen is zoiets moordend.

Het westen en de NATO van hun kant lijken intussen geen enkele poging meer te doen om verdere escalatie te voorkomen, of om tot een vredesakkoord te komen. Het vooruitzicht dat Rusland op het slagveld met westerse wapens verslagen kan worden is blijkbaar té aantrekkelijk. Wapens, huurlingen, vrijwilligers en geld stromen toe. De sancties tegen Rusland en de Russen worden steeds hysterischer, zoals het straffen van alle Russische burgers en bedrijven zonder onderscheid, het censureren van Russische media… De grote westerse ‘waarden’ zoals vrij verkeer van personen, vrije handel, vrijheid van meningsuiting moeten blijkbaar net als bij corona weer de kast in, ‘voor de goede zaak’. En wie daar vraagtekens bij zet, dat is een ‘komplotdenker’ of een ‘vriend van Putin’.