Ben ik nu de enige Vlaamse prozapleger die met heimwee terugdenkt en -verlangt naar die nog niet zo lang verleden tijd dat verdragen werden afgesloten of overeengekomen of bekrachtigd? Ach, Van Oevelen, waar jij je nog druk over maakt. Volmaakt verleden tijd, jong. Wie vandaag schrijft (om te blijven, als we een Vlaams spreekwoord dat zegt ‘Wie schrijft, die blijft’, geloven mogen), hoort met zijn tijd mee te gaan en bijgevolg te schrijven over een deal in plaats van over een akkoord of een overeenkomst of nog een andere aftandse term van vroeger. Sla er de gestroomlijnde media op na en je zal merken dat er in bladen die ‘ertoe doen’, verslagen verschijnen over deals die niet worden gesloten (sluiten klinkt zo definitief, zo onomkeerbaar), maar die in hedendaags taaleigen worden afgeklopt.

Welke perskoelie met die afklopping het eerst de pers heeft gehaald, weet ik niet. Zal mij trouwens ook worst wezen of cervela of iets dergelijks, maar al die afklopperij als het over akkoorden gaat, wijst volgens mij op een verruwing van het taalgebruik in de pers. En daarbij wordt zelfs het wettelijk en democratisch gelegitimeerd gezag niet ontzien. Lees zelf maar in je krant (als je die nog niet al lang buiten hebt gesmeten) hoe om de haverklap Alexander De Croo, Premier N.B. !, met al zijn waardevolle vooruitgangsakkoorden waar, eens afgeklopt, 11 miljoen belgen in ploeg  van profiteren mogen, belaagd en geplaagd tot symbolisch afgeklopt wordt. Landgenoten, dat kàn toch niet ! Een ambitieuze mens met allure wordt toch geen premier, zelfs niét van een bananennegorij, om in de pers te worden afgeklopt? Dat hij daarvoor af en toe naar Italië gaat, dat is zijn zaak en die zaak is strikt privé en voor mijn part bij deze te beschouwen als afgeklopt, maar daarom hoeft het journaille toch geen afklopjacht op de op en top evenwichtige regering te ontketenen; zeg nu zelf.

Dat die regering in het Vlaamse meerderheidsgewest een flink aantal burgers niét wenst te vertegenwoordigen, zou erop kunnen wijzen dat de Vlaamse meerderheid in feite wordt afgeklopt, maar als dat democratisch kan worden geduid en uitgelegd als de legitieme wens van 11 miljoen, laat dàn Alexander zijn ‘ding’ maar doen, om het met nog eens een ander modewoord te zeggen. Had de grote Joost-die-het-mag-weten Van de Vondel, het eeuwen geleden al niet over een schouwtoneel waarin elk zijn rol had en deed zijn deel? Eeuwen geleden, en gelukkig maar, want leefde hij vandaag en kwam hij daar vandaag mee voor de dag, hij werd waarschijnlijk afgeklopt en Joost zou het geweten hebben. Ach, Joost, mocht hij in ons tijdsbestek hebben geleefd, dan schreef hij, denk ik, niet over deals met afklopperij maar – wie weet? – over journalisten die in ballingschap moesten omdat zij afstand hadden durven nemen van conformisme in de doorsneepers. Ballingschap voor tegendraadse journalisten, het lijkt in deze rare tijd niet meer tot de geplogenheden te behoren. Al durf ik wel eens geplogenheden overtreden, laat de kelk van ballingschap (hoe ziet zo’n kelk eruit?) aan mij voorbijgaan, maar grootmoeders soep met balletjes spreekt mij wel aan. En nu maar hopen – ik kan het rijmen niet laten ! – dat grootmoeders balletjes niet aan het rollen gaan, want als mijn rijm wordt afgeklopt, is ’t ermee gedaan.