Stond daar zowaar te lezen in Doorbraak dat naar de hoogst geloofwaardige mening van ‘Tsaar’ Johan Vandenbroucke te veel wordt gelogen tijdens het betogen. Als ervaringsdeskundige omtrent betogen in een vorig leven, kan zelfverklaarde geldverbrander VDB uiteraard niks hebben tegen betogen, zelfs als dat van corona(k)waker Van Ranst niet zou mogen, maar betogers zouden tijdens het betogen niet te veel liegen mogen. Ziet omhoog gevallen Frank VDB, niét verkozen door het volk, maar zelfbenoemde tolk van het volk, dat liegen bij ’t betogen misschien als een bedreigende uiting van concurrentie?

Wie zich in deze droeve corona-tijden naar de hoofdstad rept om daar luidkeels en bij uitzondering ook al eens gewelddadig, de stem van de ‘zwijgende’ meerderheid in de ether te brallen, mag dat volgens VDB rustig (!) doen, want de Grondwet staat in deze staat borg voor de vrije uiting van een vrije mening, behalve als die van gemanipuleerd rechts komt, maar hoed jullie, volksmenners en volksmensen, voor ‘te veel liegen’. Probeer in Gods naam en in naam van de Democratie, toch niet om de door jullie naar de Wetstraat gekozen volksvertegenwoordigers (M/V) de loef af te steken wat liegen betreft, want liegen – officieel liegen – moet een erkend voorrecht blijven van al wie met veel beloven en weinig geven, een niet te versmaden zitje in een van de democratisch gewettigde praatbarakken heeft gekregen. Zeg nu zelf, Democraten van dit Vaderland, wààr moet het naartoe als gewone mensen, ook wel eens als klein grut bestempeld, bij het betogen even hard of nóg harder (neiger, zegt het grut wel eens) gaan pogen te liegen als de Dames en Heren die het als het ware een mandaat aan de hand heeft gedaan om op een officieel erkende manier te liegen?

Hebben jullie dat goed gesnopen, betogers allerhande in de gastvrije EURO-zone van Europa’s hoofdstad, dat de Heer Frank, die jullie niét, zoals geplogen, democratisch hebben verkozen, tóch een vet betaald mandaat te stekken heeft gekregen en bijgevolg volkomen gerechtigd is om te bepalen wie in dit land mag liegen, hoevéél en hoe hard hij of zij dat maar wil, en welk klein grut zijn smoel moet houden, al was het maar om te beletten dat het virus wild om zich heen slaan. En zie ik de Heer Frank nu wèèr met dat rooie vingertje zwaaien met de ernstige vermaning dat een virus niet in staat is om te slaan en al zeker niet om zich heen? Van de zelfbenoemde deskundigen (experts in bastaard-Nederlands) heb ik geleerd dat het virus veeleer geduid moet worden als een soortement geniepig sluipend gif, zoiets als wat meer dan tweeduizend geleden ook in de laatste beker moet hebben gelegen van de wijsgeer Socrates, die er toèn al van beschuldigd werd de toenmalige jongeren leugens wijs te maken. Een wellicht nogal gedurfde gevolgtrekking mijnerzijds: van Socrates naar Frank VDB een kleine stap voor de Democratie, maar je zou het met wat goede wil ook een leugentje om bestwil kunnen noemen. Of is ’t alleen maar bij ’t betogen dat er mag worden gelogen. Ha, die wijsgeren toch!