Dries Van Langenhove: ‘Jihad Van Puymbroeck liegt, en opgeven zal ik nooit doen’

De leugenpers bracht de voorbije dagen weer eens grote artikels gericht tegen Dries Van Langenhove, voorman van Schild&Vrienden en Kamerlid voor Vlaams Belang. Aanleiding waren de beweringen van een allochtone vrouw met de walgelijke voornaam ‘Jihad’, heilige oorlog tegen de niet-moslims dus. Deze ‘Jihad’ werd ooit aangeworven door de staats- en regimezender VRT, en werd daar ontslagen wegens onbekwaamheid.

Volgens Jihad echter was dat een gevolg van de snode activiteiten van Dries&Co, en heeft ze zich daartegen nu ‘burgerlijke partij gesteld bij het gerecht’. Alleen blijkt dat oud nieuws te zijn: ze deed dat al in 2018, en de beschuldiging werd door de onderzoeksrechter al verworpen.

Dries Van Langenhove legt in een stevige Facebookpost haarfijn uit:

‘Vandaag schrijven alle kranten grote artikels over “Jihad Van Puymbroeck die zich burgerlijke partij stelt tegen Schild & Vrienden en Dries Van Langenhove”.


Ik dacht even dat iemand per ongeluk een artikel van vier jaar geleden had gedeeld, want Jihad heeft zich immers meteen bij de start van dit dossier burgerlijke partij gesteld, in 2018.



Ik vond de reden echter al snel waarom dit toch opnieuw werd gepresenteerd als ‘nieuws’. Jihad heeft immers een nieuwe advocaat onder de arm genomen, namelijk Abderrahim Lahlali. Jihad begon oorspronkelijk aan dit dossier met een advocaat van VRT, haar toenmalige werkgever, maar werd na een tijd ontslagen als sociale media redacteur omdat ze geen enkel sociale media bericht kon plaatsen zonder zware inhoudelijke of spelfouten.


Nu neemt ze dus Abderrahim Lahlali als advocaat. Die naam doet wellicht een belletje rinkelen. Abderrahim Lahlali is de advocaat die juf Magalie van Antwerpse basisschool de Blokkendoos onterecht beschuldigde van pedofilie en de allochtone ouders van de buurt dermate opjutte dat juf Magalie vreesde voor haar leven. Abderrahim Lahlali is ook de advocaat die steevast terroristen en Syriëstrijders verdedigt, en de Belgische staat een dwangsom van €105000 per dag liet opleggen zolang Syriëstrijders niet werden gerepatrieerd. Daarnaast verdedigt Lahlali ook de islamitische duiveluitdrijver die de Antwerpse Layla, een lesbische jonge vrouw van 18 jaar, op vraag van haar ouders zou bevrijden van de duivel. Layla werd overgoten met bijtend zuur en zodanig gemarteld dat de dood er op volgde.


Alles wijst er dus op dat Abderrahim Lahlali het op een deal gegooid heeft met Jihad Van Puymbroeck. Ze krijgen een massa aandacht van de pers, wat voor hem meer klanten betekent en voor haar meer lucratieve postjes. Van de aanklachten die Jihad Schild & Vrienden aanwreef in 2018 is intussen bewezen dat ze onterecht waren (daarover verder meer), en op deze manier proberen Jihad en Lahlali toch nog wat te winnen met hun stunt.



Het persbericht van Jihad en Abderrahim werd kritiekloos gebracht door de Mainstream Media als nieuws. Er werd mij geen enkel weerwoord gevraagd, wellicht omdat ze wisten dat ik gehakt zou maken van hun fake news.



Jihad Van Puymbroeck beweert dat ze zich burgerlijke partij stelt (1) omdat ze werd “belaagd, belasterd, geterroriseerd en beschadigd” (2). Jihad beweert dat er in het dossier van Schild & Vrienden “meer dan 200 pagina’s zitten met geheime gesprekken over mij waar hun plannen om mij kwaadwillig te bestoken werden besproken” (3) en dat ze werd geviseerd omdat ze “vrouw, moslima en Marokkaanse is” en dat er werd gehandeld uit “racisme en vrouwenhaat” (4).

Stuk voor stuk zijn deze beweringen manifest onjuist:



(1) Zowel Jihad als de media doen alsof de burgerlijke partijstelling nieuws is. Dit klopt niet want dit dateert reeds van 2018. De reden waarom ze dit nu als nieuws lanceren is omdat Jihad en Abderrahim reclame willen maken, en de media graag over mij schrijven, enerzijds omdat het clicks en dus geld oplevert, anderzijds omdat ze mij uit linkse overtuiging graag zwartmaken.


(2) Alle beklaagden van Schild & Vrienden, mezelf incluis, werden buiten vervolging gesteld voor de aanklachten die Jihad Van Puymbroeck in 2018 bij haar burgerlijke partijstelling formuleerde. Ze beweerde dat wij haar hadden gestalkt, bedreigd, belaagd, belasterd en een heleboel andere dingen. De onderzoeksrechter, die nochtans zeer links en partijdig was – dat is intussen bewezen door de wraking -, vond deze beschuldigingen van Jihad onterecht en heeft deze allemaal laten schrappen. De feiten waarvan Jihad ons toen onterecht beschuldigde, en nu nog steeds onterecht beschuldigt, zijn dus volgens de onderzoeksrechter ongegrond.

(3) De bewering dat er “meer dan 200 pagina’s” van het dossier gaan over Jihad is lachwekkend en absurd. Het gaat hooguit om enkele pagina’s, net zoals er ook gesproken werd over andere linkse opiniemakers en politici. Opmerkelijk hierbij is dat de advocaat van Jihad, Abderrahim Lahlali, wanneer er naar die “meer dan 200 pagina’s” wordt gevraagd, dit niet bevestigt, maar dit omzeilt door te zeggen dat er “berichten teruggevonden werden die over Jihad Van Puymbroeck gingen”. Hieruit kunnen we heel duidelijk afleiden dat Lahlali zeer goed weet dat Jihad liegt over die “200 pagina’s”. Ik zou dit makkelijk kunnen weerleggen door het dossier erbij te nemen en jullie de inhoud te tonen, maar de absurditeit van dit hele verhaal is dat ik op dit moment “vrij ben onder voorwaarden” en dat ik me van justitie als een echte crimineel om de haverklap (deze ochtend zelfs nog!) moet gaan aanmelden bij de politie waar men mij wijst op het feit dat ik van mijn vrijheid zal worden ontnomen als ik spreek over de inhoud van het dossier. Vlamingen die ooit memes zouden hebben gepost worden door justitie strikter opgevolgd dan Syriëstrijders, die lopen gewoon vrij rond zonder opvolging.

(4) Jihad Van Puymbroeck begaf zich doelbewust op het politieke speelveld. Ze stelde Israëli’s gelijk aan Syriëstrijders, ze zei dat Bart De Wever haar deed denken aan Hitler en deed uitspraken zoals “Vlaamse cultuur bestaat niet” en “even duidelijk maken dat alle N-VA’ers assholes zijn”. Haar politieke overtuiging en haar uitspraken zijn de reden dat vele Vlamingen verontwaardigd reageerden toen VRT besloot Jihad aan te werven als redacteur. Dit gebeurde geheel spontaan en had niets te maken met haar huidskleur of geslacht zoals ze nu onterecht beweert.

Iedere bewering die Jihad deed is dus gelogen. Het is jammer, maar intussen vrij voorspelbaar, dat geen enkele journalist deftig zijn werk deed en ze gewoon allemaal de leugens overnamen.

Dit past allemaal in de bredere strategie om mij via de media en via het gerecht kapot te proberen maken. Ik moet constant vechten tegen een stroom aan leugens in de media en een stortvloed aan rechtszaken. Dit vergt enorm veel tijd, energie en geld, en het is vaak frustrerend en vermoeiend, maar opgeven zal ik nooit doen.’