Brief aan Conner Rousseau

Dag mateke,

Om maar ineens met de deur in huis te vallen: wat heb ik gehoord? Zijt ge bevallen van een nieuw idee? De ‘Big Shift’. (het moet weer in het Engels zijn) Ge wilt dus ‘de kloof tussen de politiek en de burger dichten’ en ‘de mensen aan het beleid laten deelnemen’. Denkt ge nu echt dat wij onnozelaars zijn? Dat hebben we al duizend keer gehoord! Iedereen mag met ideeën afkomen want ge wilt met ‘een progressief leger van leden en vrijwilligers dat niet te stoppen valt’ een dam opwerpen tegen ‘extreemrechts’. Zijn de sossen dan echt zo hopeloos dat ze het moeten gaan vragen aan de mensen? ‘Aarmoei’, zo noemen ze dat bij ons in Antwerpen.

Zeg dan gewoon eerlijk dat ge stemmen wilt afsnoepen van het Vlaams Belang, in plaats van rond de pot te draaien. En daarbij, waarom zouden wij, gewoon werkvolk, nog voor de sossen kiezen? Geef mij eens één goede reden!

Wel ja, thuis geloofden ze nog in de sossen omdat die tenminste zorgden voor betere werkomstandigheden. De socialisten stonden op de eerste rij in de arbeidersbeweging. Gedaan met de slavenarbeid in de fabrieken, met dagen van veertien uur en weken van zes en zelfs zeven dagen, zonder sociale bescherming en met kinderen die mee moesten werken! Dankzij de sossen kregen we meer loon en meer vrije tijd. Met de tijd spaarden de slimsten onder ons voor een eigen huis en een auto. En eindelijk konden wij ook eens op verlof naar de zee of naar de Ardennen. Luxe dat kenden we niet, maar we waren content en we hadden al die dure brol van vandaag niet nodig.

Onze vaders en moeders hielden het ook graag simpel: het huwelijk was nog gewoon een verbond tussen man en vrouw, met een eed waarbij ze elkaar beloofden in goede en kwade dagen trouw te blijven en voor elkaar te zorgen. Dat deden ze ook voor de kinderen, zodat die het beter zouden hebben dan zij. Ze waren lid van de vakbond en de ziekenkas en ze lazen De Volksgazet. Dat was een schone tijd!

Maar die schone tijd is al lang ribbedebie. We hebben alles wat we willen en toch zijn we nooit content. En van de sossen moeten we niks meer weten. Niet moeilijk: sjieke mijnheren en madammen die nog nooit een fabriek van binnen hebben gezien, zullen het eens komen uitleggen op de congressen van de partij. Hoe is het toch zo ver kunnen komen?

Ik weet nog goed dat ze thuis De Volksgazet lazen. Maar op een dag was het gedaan met de Volksgazet: failliet! In de plaats kwam De Morgen. Die bracht niet alleen het nieuws zoals we het elke dag gewoon waren. Nee, het moest ook gaan over homo’s en lesbo’s, gastarbeiders, kernraketten (alleen de Amerikaanse; de Russische waren waarschijnlijk minder gevaarlijk), de Apartheid in Zuid-Afrika (we mochten geen appelsienen van daar meer eten) en verder alle mogelijke problemen uit alle godvergeten hoeken in Afrika en Zuid-Amerika. Wat moesten we daar mee aanvangen? Wij waren niet geïnteresseerd in die zever! Weg met die vod!

Die vod kwam niet meer in huis, maar van de zever geraakten we niet meer vanaf. De partij nam de praat van De Morgen over. Op den duur ging het meer over de gastarbeiders, de raketten en de Derde Wereld (de homo’s en de lesbo’s kwamen pas later) dan over het gewone werkvolk. Ineens waren we niet meer zo interessant. De sossen gingen ergens anders op zoek naar miserie om stemmen mee te halen. Het ging te goed met het werkvolk, zeker?

Zeker de vreemdelingen werden op een piedestalleke gezet. In het begin waren er niet zoveel. Maar dan kwamen er meer en meer en – pats! – , het huis waar Jos en Jeanneke zo hard voor hadden gewerkt was plots veel minder waard. Op den duur durfden ze ‘s avonds zelfs niet meer buiten komen. En wat deden de sossen? Ze lachten de Joskes en de Jeannekes uit. Onveiligheid, da’s maar een gevoel, zeiden ze. Maar toen Jos en Jeanneke op het Vlaams Blok gingen stemmen was het rap gedaan met lachen. Racisme, riepen de sossen kwaad, en ze spelden ons allemaal zwaaiend met hun vinger in de lucht de les. Vijgen na Pasen, mateke! Te laat!

En nu komt ge af met een nieuw plan waarvoor ge de ideeën bij de mensen moet gaan halen omdat ge het zelf niet meer weet? Zwaanst na ni! Ge wilt dat de mensen dènken dat ze mee iets in de pap te brokken hebben, ja! Daar gaat veel volk naar komen zien!

Zeg, en als ge nu denkt dat ge de jeugd mee op uw kar kunt trekken met uw Engels van den Aldi… What the fuck: komaan zeg, is dat nu taal voor een politieker? Als wij zo’n taal thuis durfden te bezigen kregen we gegarandeerd een draai rond onze oren! Dag meneer doktoor. Dag meneer pastoor. We moesten beleefd blijven: ja, ook tegen de pastoor van de parochie. Wij keken nog op naar de elite, maar nu is het helemaal andersom: de elite doet het gewone volk na, en dan nog het slechtste stuk ervan. En dan verschiet ge ervan dat ge geen gezag meer hebt en dat wij onze rug draaien naar de politiek!

Zeker nu de politiek achter van die rare ideeën loopt. Zwarte Piet? Mag niet meer! Blank? Het moet wit zijn! Zijt ge man? Héla gij, wat minder noten op uw zang hè! Zijt ge vrouw? Dan krijgt ge de job! Draagt ge een minirok? Dat zijt ge een seksobject! Draagt ge een hoofddoek? Dat is vrijheid! Met wiens voeten denken jullie eigenlijk te spelen?

Over het gegrabbel en gegraai zullen we maar zwijgen, zeker? Als ze iets kunnen bijverdienen zijn de sossen er als eerste bij. Maar kom, de liberalen kunnen er ook wat van. En nog zoiets: met geld strooien van een ander, zoals die Kitir. Die geeft maar belastinggeld weg aan Afrika, maar wat krijgen die sukkelaars in de Walen die tot over hun nek in het water zaten? Daar al eens over nagedacht, slimme?

Weet ge wat, mateke? Ik zal u eens een goed idee geven voor uw ‘Big Shift’. Gratis en voor niks. Wij willen gewoon onszelf zijn in ons eigen land. En dat land moet een land zijn voor normale mensen die vertegenwoordigd worden door politiekers die doen waarvoor ze zijn gekozen: het volk vertegenwoordigen in plaats van hun bankrekening.

En dat land mag gerust Vlaanderen heten. Weet ge dat wij thuis ‘De Leeuw van Vlaanderen’ van Conscience lazen? De strijd van de Klauwaerts tegen de Fransen en hun vriendjes, de Leliaerts, was toch ook een strijd van het uitgebuite volk tegen zijn onderdrukkers? En ge hebt toch al gehoord van Lode Craeybeckx, lang geleden nog burgemeester van Antwerpen en ook een sos? Weet ge wat die zei? Antwerpen laat Brussel niet los! Awèl dan, ‘t is toch niet omdat ge socialist zijt dat ge niet ook Vlaamsgezind kunt zijn?

Eerlijk gezegd: volgens mij zijt ge meer een product dan een vent. Ge hangt aaneen van de nep met uw simpel t-shirtje, uw witte basketters en uw puber-turbo-taaltje. Hangt voor mijn part uw ‘Big Shift’ maar aan de kapstok. De tijd van de sossen is voorbij, juist gelijk die van de liberalen en de tsjeven. Ga vissen of zoek een job. Dat zou nogal wat beter zijn.

Och ja, ik moest van ons Deborah (ja, die van de kassa) aan u de groeten doen. Ze zei dat ge een schoon koppeke hebt, maar dat er niet veel in zit.

Dag mateke! Tot in 2024!

Jef, dokwerker uit Antwerpen