Was er vroeger – in die goeie ouwe tijd, zullen Afrikaners van de ouwe stempel verzuchten – nog orde en netheid in de administratieve hoofdstad van Zuid-Afrika, sinds het ANC die heeft herdoopt in Tshwane, lijkt het in Centurion hernoemde Verwoerdburg heel erg op een vuilnisbelt, want alsof het bedrijfsleven nog niet hard genoeg is geraakt door die alles verlammende corona, heeft de syndicale tak van voornoemd ANC bovenop nog een staking van drie weken in gang gestoken, die alvast het busvervoer en de vuilnisophaling grondig heeft verlamd. Voor wie zich een idee wil vormen van wat zo’n actie met een (voor)stad kan doen, toont een getwiete foto meer dan duizend woorden. Cliché misschien, maar een die heel wélsprekend zegt wat hij moet zeggen.
In Pretoria mocht ik begin jaren 1980 kennis maken met een voorname, stijlvolle dame, die ook wijlen mijn oom Omer was opgevallen en die hij na een tweede reis met mij nader heeft leren kennen. Jawel, zo nàder dat hij door de ‘dominee des huizes’ met Pets – zo klonk haar koosnaam in lekker Afrikaans – in de echtelijke staat verbonden is. Sinds dat jaar 1987 was het voor die bejaarde tortels elk jaar zomer, omdat zij de Afrikaanse zomer in de maanden oktober tot maart doorbrachten in Zuid-Afrika en de Europese zomer (min of meer, als u begrijpt wat ik bedoel) van maart tot september in een of andere contrei in het verscheiden Europa die ze beter wilden leren kennen. Oom – nonkel in het Zoete Waasland – werd in de uitgebreide familie van Pets onmiddellijk in de armen gesloten. Als ik objectief wil zijn, kan ik moeilijk anders dan erkennen dat in het Waasland het onthaal van Pets toch niet zo zoet was.
Als gepensioneerde natiebaas aan de dokken, zal Nonkel Omer dat ook wel hebben gesnapt. Wellicht was dàt de reden waarom hij, toen Pets niet meer gezond genoeg was om de lange vlucht oor see te ondernemen, in doodzieke toestand nog op het vliegtuig is gestapt om in zijn tweede vaderland, waarin het echtpaar intussen al het ‘vervreemde’ Pretoria was ontvlucht en had ingeruild voor het landelijke Warmbad, in vrede, haast onmiddellijk is ontslapen. Op eigen verzoek is zijn asse begraven onder een van zijn geliefde bomen: een pas ontloken maroela. Zijn geliefde Pets heeft het zien opschieten, tot ze op 10 juli 2020 zacht is heengegaan, 93 jaar oud, omringd door haar geliefden. Toen het haar ter ore was gekomen dat ik in 2018 nog naar Zuid-Afrika wou komen, had ze mij sterk afgeraden nog te gaan stappen in Pretoria, omdat het daar voor blanken baie onveilig was geworden. Andries Pretorius, strategische held van Bloedrivier, moet zich al heel vaak in zijn graf hebben omgedraaid. En Centurion heeft nog steeds niet zijn oude naam teruggekregen, al staat er hier en daar nog wel een bordje met Verwoerd langs de baan. Wie??!!
Ik heb alles te samen een goede 3 jaar in Zuid-Afrika gewoond: Paaarl, Stellenbosch, Houtbaai. Prachtig land, mooie cultuur, geweldig om te leven. Zo wás het helaas, want sedert het ANC er de plak zwaait tiert corruptie en bestuurlijke chaos welig met uiteindelijk een ziekelijke haat tegen blanken als eindresultaat. Geen enkele blanke komt ondertussen nog in aanmerking voor een job in de administratie. De rassenwetten in het voordeel van de zwarten waar bedrijven aan onderworpen worden zijn hallucinant, pure discriminatie. Het volstaat het boek van de Nederlandse 2de Kamer politieker Martin Bosma “Een Minderheid in eigen Land” te lezen om te beseffen dat dit land een verloren zaak is. Een brave toerist die enkele weken een georganiseerde reis of golf vakantie doorbrengt in ZA heeft hiervan geen enkel benul. Ondertussen worden de “Plaasmoorden” van Blanke ZA Boeren door de herauten die de “apartheid” te vuur en te zwaard hebben bestreden(meestal zonder goed te weten wat apartheid precies inhield) netjes onder de mat geveegd. De blanken die op dit ogenblik leven in hun villa burchten, beschermd door security, geëlektrificeerde omheiningen, honden brigades etc..wachten verdere evolutie af en hopen dat het hun tijd nog wel zal meegaan. Dit jaar was ik van januari tot april nog in ZA. Wat me opviel was de verloedering van de dierenparken, wegen(ongelooflijke pothole’s her en der) en de ongelooflijke rijkdom van een nieuwe jonge zwarte elite. Porsche ‘s, Lamborghini ‘s etc.. behangen met juwelen in de chicste kledij: het blijken allemaal ANC-mandatarissen en medewerkers te zijn. De Hollandse culturele elite met oa Freek De Jong in een hoofdrol mag tevreden zijn met het resultaat van hun hetze tegen de “apartheid”. Ge hoort ze echter niet meer. De nieuwste aderlating voor de sterk belaagde blanke bevolking is de aanslag van hun grond ZONDER vergoeding voorlopig alleen voor de Boeren. We mogen besluiten met de hoop op beterschap, tegen beter weten in, terwijl de toeristische circuit nog behoorlijk functioneert. De vraag is : hoe lang nog.