“U zult Nicolas Sarkozy vrijspreken”, had Jacqueline Laffont, de advocate van de voormalige president, geëist tijdens haar slotpleidooi in december van vorig jaar, waarna de rechtbank de zaak in beraad hield.
De stelling van de advocate werd niet gevolgd, gezien de strafrechtbank van Parijs twee en een halve maand na de pleidooien besloot Nicolas Sarkozy te veroordelen tot drie jaar gevangenisstraf, waarvan twee jaar voorwaardelijk. De voorzitter van de rechtbank voegde er wel aan toe dat de uitgesproken straf in aanmerking komt voor een thuisstraf met enkelband, wat op zich toch ook al een diepe vernedering betekent voor een gewezen staatshoofd.
Daarmee is Sarkozy de tweede ex-president geworden die onder de Vijfde Republiek is veroordeeld, na Jacques Chirac in 2011, in de zaak van fictieve banen in de stad Parijs. Maar bij wijlen Chirac bleef het bij een gevangenisstraf van twee jaar met uitstel. Sarkozy, die na de beraadslaging zeer snel en zonder enig commentaar de rechtszaal verliet, werd schuldig bevonden aan corruptie en machtsmisbruik. Sarkozy had zijn onschuld altijd staande gehouden en de rechtbank bijna gesmeekt om hem deze ‘schande te besparen’. Neen dus!
Samen met de gewezen Franse president kregen advocaat Thierry Herzog en oud-magistraat Gilbert Azibert dezelfde straf. Het Financieel Parket was er van overtuigd geraakt dat er begin 2014 een corruptiepact was gesloten tussen de drie mannen om informatie te verkrijgen en invloed uit te oefenen op een procedure die bij het Hof van Cassatie liep. Nicolas Sarkozy werd destijds in deze zaak buiten vervolging gesteld, maar hij wilde dat het hooggerechtshof de inbeslagname van zijn presidentiële agenda’s, die in andere gerechtelijke procedures gebruikt hadden kunnen worden, ongedaan zou maken. In ruil voor de vertrouwelijke informatie over een strafzaak waarin hij werd genoemd bood hij deze Gilbert Azibert een prestigieuze post in Monaco aan.
De politie ontdekte ook dat de gewezen president een gsm gebruikte met een prepaid-kaart voor zijn geheime ‘onderhandelingen’. Onder de fictieve naam Paul Bismuth communiceerde hij daarmee met Herzog. De voormalige president is trouwens nog niet klaar met de rechtbanken. Het proces tegen Bygmalion, dat verband houdt met de financiering van zijn campagne in 2012, begint op 17 maart. Ook daar wachten hem, en een deel van entourage, gevangenisstraffen.
Maar eerst zal hij wellicht beroep aantekenen tegen het uitgesproken vonnis.
Dit staat de Nederlandse premier Rutte ook nog wel te wachten aangezien deze reeds in 2013 als premier veroordeeld werd voor het criminaliseren van Somaliërs door het gerechtshof Dordrecht. Hiertegen is Rutte nimmer in beroep gegaan, dus heeft hij definitief een strafblad en had hij feitelijk nooit voorgedragen mogen worden als lijsttrekker van de VVD en dus ook niet herkozen mogen worden als premier. Er wordt dus in Nederland duidelijk met 2 maten gemeten. Lijsttrekker Wilders van de PVV wordt overigens al sinds 2014 achtervolgd met opvolgende procedures vanwege zijn ‘minder, minder Marokkanen’ vraag op een verkiezingsavond, doch over Rutte die in 2013 wèl veroordeeld werd, hoor je niemand…