Er is de nodige ophef ontstaan onder kritische burgers en diverse politici vanwege een uitgebreide documentaire over Sigrid Kaag van D’66 op de Publieke Omroep. Kaag is lijsttrekker voor de politieke partij D’66 bij de komende verkiezingen van 17 maart en krijgt van de VPRO een 76 minuten durend propagandaverhaal kado. Door het daarnaast uitlekken van de kosten van 235.000 euro, van bevriende partijleden bij een tweetal fondsen, dreigt de kracht van het verhaal aan de kritiek en onthullingen onder te sneeuwen.
De documentaire ‘Sigrid Kaag: van Beiroet tot Binnenhof’ werd afgelopen zondag 3 januari in de avond op NPO2 uitgezonden en is ook op de webstek van de VPRO te bewonderen. Hoewel duidelijk wordt getracht om Kaag naar voren te brengen als een intelligente en sympathieke vrouw, zijn veel reacties over haar als persoon juist erg negatief. Door veel mensen wordt de huidige minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking als hooghartig en volksvreemd gezien.
Vanuit D’66 wordt dit verhaal naar voren gebracht als een feitelijke reportage over hun lijsttrekker. De partij voert al enkele weken een actieve campagne rondom de persoon van Sigrid Kaag en dit verhaal lijkt er goed in te passen. De schaarse, positieve commentaren over de uitzending komen vanuit de gegoede burgerij, die kritiek veelal afdoen als zou deze enkel maar worden geleverd omdat het hier een vrouw betreft.
Door de zware kritiek op de inhoud en het tijdstip van uitzenden werd de VPRO wel gedwongen om te reageren op de keuze voor een dergelijke documentaire. Daarin liet men o.a. weten ‘geen verlengstuk van de politiek’ te zijn en ‘kritisch en met open vizier’ verslag te doen en dat het ‘eindoordeel is uiteindelijk altijd aan de kijker.’
Even een paar dingen op een rij zettend komt er toch een heel andere Sigrit Kaag ui als wat men er bij de VPRO van maakt.
In Nederland wordt Kaag gezien als zeer elitair, omdat ze op een moment met het verhaal kwam dat ze in haar jongere jaren een nogal groot dilemma zou hebben gehad.
Het probleem voor haar was namelijk, aan welke Universiteit ze eigenlijk zou willen gaan studeren en de keuze tussen Oxford, Cambridge of Exeter.
Het is niet moeilijk te begrijpen dus dat ze na deze woorden heel erg veel kritiek over zich heen kreeg want haar partij zou staan voor links en daarmee dus voor een groot deel van de Nederlandse arbeiders.
Dat is althans de stroming waar D66 zich voor probeert te verkopen maar in werkelijkheid is het de partij van links elitair Nederland.
Haar man een palestijn genaamd Anis al-Qaq was voormalig schaduwminister van gezondheidszaken onder Arafat.en wat blijkt steeds maar weer, dat namelijk onevenredig veel geld uit de portefueille van Kaag naar palestijnse organisaties gaat. waar in de linkse pers dus niet al te veel aandacht aan wordt besteed.
Zoals in een reactie op het voorgaande artikel hier op reactnieuws gaf Ik al aan dat het vertrouwen in Kaag niet echt groot is onder de bevolking van NL, maar omdat zij zo ontzettend pro EU is zal nu alles in het werk gesteld worden om haar minister president van Nederland te maken om de desastreuze politiek van Rutte voort te kunnen zetten.
De dame wordt op dit moment door de links activistische pers op handen gedragen omdat men ervan uit zou kunnen gaan dat zij inderdaad de eerste vrouwelijke minister president zou kunnen worden in Nederland.
We zullen wel zien waar de notendop Nederland gaat eindigen, maar naar mijn mening onder Kaag ergens met een nog meer verarmde Nederlandse bevolking.