De koning dacht: ‘’Wie zwaait de scepter in dit koninkrijk ?’
Voor wie dit land een beetje kent, ligt ’t antwoord voor de hand
en wie als antwoord geeft ‘U niet’, die heeft allicht gelijk
zoals beaamd zal worden door de spiegel aan de wand.
Tot nader order zwaait de politiek de scepter hier,
zo wordt wat zuur bevestigd door de spiegel aan de muur.
De koning maakt op onze kap in Laken goede sier,
maar doet intussen denken aan een schoorsteengarnituur.
Het is Vivaldi die de politiek in ’t land dicteert,
een amalgaam van zeven dwergen op kaboutermaat
waarvan er een de Franse Roi Soleil parodieert
terwijl een groene furie aan het molenwieken slaat.
De koning dacht: “Die Alexander is een toffe tist,
al stamt hij uit een jonger tijdperk uiteraard, een kloon
van zijn papa, die ook graag deed alsof hij àlles wist
en al zijn wijsheid met genoegen doorgaf aan zijn zoon”.
Zijn belgicisme inbegrepen, dat ligt voor de hand.
En kijk, dat belgicisme stroomt nu naar Vivaldi toe
zoals het Vlaamse manna vlotjes naar het Walenland
en nooit raakt een van deze dwergen ’t geven moe, nooit moe.
Word wakker, Vlaming, ogen open en je zakken toe!