Ons bereikte het droevig bericht dat Roger Holeindre vorige nacht op 90-jarige leeftijd is overleden. Slechts weinigen kunnen een nationalistisch palmares en parcours voorleggen, als deze compagnon de route van Jean-Marie Le Pen. Bij het grote publiek zal zijn naam weinig zeggen, in het nationalistische kamp daarentegen, was hij een icoon, een kanjer.
Roger Holeindre zag op 21 maart 1929 het levenslicht in het Corsicaanse Corrano. Hij was achtereenvolgens militair, journalist, medestichter van het Front National en volksvertegenwoordiger van het FN voor Seine-Saint-Denis.
Roger Holeindre meldde zich als vrijwilliger voor de Algerijnse Oorlog (1954-1962), waar hij ernstig gewond raakte door een kogel in zijn hoofd. Na zijn demobilisatie en herstel vestigde hij zich in de stad Tebessa, in het oosten van Algerije. Hij richtte er een jeugdcentrum op en zorgde voor onderwijs en vrijetijdsbesteding van honderden jongeren, een sociale activiteit die hem een civiele aanstelling in het leger opleverde.
Journalist en schrijver
Roger Holeindre ging vervolgens verder met een carrière als schrijver en journalist en was 13 jaar lang topreporter voor Paris Match, Le Figaro Magazine en Magazine Hebdo. Hij was een specialist in Afrikaanse, Aziatische en Latijns-Amerikaanse kwesties. Als schrijver was hij de auteur van een dertigtal boeken, waarvan enkele bekroond werden.
Politiek
Tijdens de Algerijnse Oorlog was hij aangesloten bij het verboden Organisation de l’armée secrète (OAS), wat hem uiteraard een gevangenisstraf opleverde. Ten tijde van de presidentsverkiezingen van 1965 maakte hij deel uit van de veiligheidsdienst van de nationalistische presidentskandidaat Jean-Louis Tixier-Vignancour, de briljante strafpleiter die massa’s nationalisten verdedigde. De Herman Wagemans van de Franse nationalisten, zeg maar.
In de periode tot 68 mei leidde Holeindre het Verenigd Front ter ondersteuning van Zuid-Vietnam, dat verschillende rechtse bewegingen (waaronder Occident, REL en MJR) verenigde en een ‘hoofdkwartier’ had in de Cercle du Panthéon, rue Quincampoix in Parijs. Hij raakte gewond door een commando van Maoïsten van le Comité Vietnam National (CVN) die op 28 april 1968 een tentoonstelling over de misdaden van de Vietnamees-Congregatie kwamen vernietigen.
Het maatschappelijk protest tegen de Amerikaanse oorlog in Vietnam beleefde zijn hoogtepunt in de jaren 1965-1968 en werd toen vooral door de linkse ‘intelligentsia’ aangewakkerd. Er bestonden weliswaar groepen die het Amerikaanse en Zuid-Vietnamese standpunt vertolkten, variërend van het ‘Front Uni au Soutien du Vietnam du Sud’ (met Roger Holeindre) tot de studentenbeweging ‘Occident’ (met Alain Madelon)
Na mei’68 richtte Holeindre andere nationalistische en anti-Gaullistische bewegingen op, waaronder de Jeunesses patriotes et sociales (JPS) en in 1969, de Nationale Volkspartij, terwijl hij de leiding had over het tijdschrift Contre-poison (Tegengif).
Front National
In 1972 nam Roger Holeindre, samen met Jean-Marie Le Pen, deel aan de oprichting van het Front National, geïnitieerd door de nationalistische beweging Ordre Nouveau. Hij werd vice-president van de partij. In die hoedanigheid organiseerde hij in het kasteel van Neuvy-sur-Barangeon (Cher) vakantiekampen, gericht op het opleiden van jonge FN-militanten. In 1985 richtte hij de Cercle National des Combattants op, die nationalistische veteranen en burgers samenbracht. Tussen 1986 en 1988 zetelde hij in het Franse parlement, de Assemblée nationale.
Pijnlijk moment
Het pijnlijkste moment in de geschiedenis van het Front National is ongetwijfeld het jaar 1998, wanneer het tot een splitsing kwam en Le Pen’s luitenant, Bruno Mégret, zijn Mouvement National oprichtte. Holeindre bleef JMLP trouw. Binnen het FN wilde hij het werk van de verongelukte Jean-Pierre Stirbois voortzetten door de nationalistische en solidaire beweging van de FN te belichamen.
In 2011, kort na de verkiezing van Marine Le Pen tot voorzitster van het Front National, trad Roger Holeindre toe tot ‘Le Parti de la France’, voorgezeten door Carl Lang. Hij maakte deel uit van politiek bureau in 2013 en werd erevoorzitter in 2016. In 2014 was hij ook nog medeoprichter van de rechts-nationale zender TV Libertés.
Geen blad voor de mond
In een toespraak op de zomeruniversiteit van de jongeren van het Front National in 1998 beschuldigde hij cultuurminister en presidentskandidaat Jack Lang (PS) en andere prominenten van seksueel misbruik van minderjarigen. “Dat men mij onmiddellijk oppakt bij het verlaten van deze bijeenkomst, als ik de waarheid niet vertel”, zo verklaarde hij tijdens zijn opmerkelijke toespraak:
Uw dienaar had de kans hem ooit te ontmoeten in Meyrargues (13), een gemeente in de buurt van Aix-en-Provence. De Provençaalse tak van het FN organiseerde er een zomerfeest, waar JMLP, die rechtstaand in een jeep binnengereden werd, kwam speechen.
Holeindre was er omringd door veteranen van de OAS, waarvan twee plastische chirurgie hadden ondergaan, om toch maar uit handen van de Franse justitie blijven. Toch even aan herinneren dat 4 leden van de OAS, met uitzondering van Bastien-Thiry leden van het Delta Commando, werden geëxecuteerd: Roger Degueldre, Albert Dovecar, Claude Piegts en Jean-Marie Bastien-Thiry. In 1962 werden in totaal 635 leden van de OAS gevangengenomen, 223 veroordeeld tot gevangenisstraffen en vijf, waaronder generaal Salan, ter dood veroordeeld. In totaal werden er 3600 mensen veroordeeld voor deelname aan de OAS. Holeindre was een graag gezien gast in de kringen van deze ‘oudstrijders’.
De verhalen die we in Meyrargues opvingen zullen ons altijd bijblijven. En neem het van ons aan, het waren ‘boeiende’ verhalen.
Rust in vrede, Roger