Opgelet: s a t i r e. (Kan geleverd worden via parodie, ironie, sarcasme, pastiche en karikatuur. Met dank aan Wikipedia voor toelichting)
Mag ik de heren informateurs Bouchez en Coens deze parafrase op een veel aangehaald oorlogsgedicht uit mijn jeugd in de mond leggen: ’t Zijn droeve tijden als onze nota lekt? En ze hadden nog zo erg hun best gedaan – écht waar – om koning Flup de Eerste de royale primeur te gunnen van hun met haken en ogen aaneengeprutste formatienota, hun embryo van een vleesgeworden regering die niemand nog had verwacht. Maar helaas, in deze exalterende tijden van voortschrijdend elektronisch vernuft, keken beide hard werkende heren als versuft naar de media waaruit zij hun werk – slordig maar hard – zomaar zagen lekken. Bouchez, francofoon blauw, liep rood aan van woede, terwijl Joachim Coens, christelijk van obediëntie en dus van nature bereid om ook op zijn àndere wang te laten lekken, erbij stond en ernaar keek.
Toen hij uit de lekkende pers vernam dat de PS (Profiteurs Sociaux) het met zoveel naarstige slordigheid gewrochte formatiewerkstuk als te rechts afkraakte, tastte hij werktuigelijk naar zijn linkerwang, maar voelde geen nattigheid. De heer Bouchez wond zich, (zuiders temperament, n’est-ce-pas?) nog wat meer op toen hij in de lekkende pers te lezen kreeg dat de Vlaamse blauwbloedigen de formatienota zowaar afketsten als zijnde noch mossel noch vis. Doe dan al je best, bedacht de franstalige informateur in zijn binnenste, om door je nota geen vlees te roeren om de klimaatbevlogen jeugd niet voor het hoofd te stoten en dan is het weer niet goed. De heer Coens gaf geen commentaar op die mossel omdat hij bij de tsjeven is, maar daar moet de aandachtige lezer verder niks achter zoeken. Dààr waren beide informateurs het in alle landstalen wél over eens, dat het maandag aanstaande in Laken, waar zij het alweer moesten gaan uitleggen, niet zo’n blijde intrede dreigde te worden, want hoe leg je aan een stijf staatshoofd uit dat hij onderdanen heeft die lekken?
Al een geluk, zullen de informateurs in respectievelijk het Frans en het Nederlands gedacht hebben, dat er zoiets is uitgevonden als le colloque singulier, een typisch belgische uitvinding die destijds in de veel bekeken Fabeltjeskrant op TV voor kinderoren toegankelijk werd gemaakt als ‘oogjes dicht en snaveltjes toe’. Aan de buitenwereld hoeven beide heren hun singuliere dovemansgesprekken dus niet te… lekken en daar lijkt geen enkele journalist wakker van te liggen, hoe eigenaardig dat ook lijken mag in een samenleving waarin àlles gezegd moet kunnen worden. Gelukkig mocht ik in het weerbericht vernemen dat de vorst nog lang niet aan de grond zit.
Of de heren formateurs (vormers in onze moedertaal) bij hun speurtocht naar een nieuwe federale regering ook warm worden, is een andere vraag waarop vooralsnog geen antwoord te verwachten valt, zélfs geen gelekt antwoord. Op zich misschien niet direct iets om wakker van te liggen, maar wij, Vlamingen die hier in de meerderheid zijn, blijven intussen opgescheept met ‘prem!ère’ Sophie Wilmès, die nog minder van Vlamingen houdt dan van mossel noch vis. Sophie lijkt er niet weinig trots op te zijn dat zij tot ‘première’ is gebombardeerd in een regering van lopende zakken. Ik denk dat sommige zuidelijke landgenoten die géén Vlaams onderricht hebben genoten, zaken uitspreken als zakken, op voorwaarde dat die zakken goed gevuld zijn. En òf ze dat zijn!
Ja, lieve lezeres en gewaardeerde lezer, over die lekken kon ik simpelweg niet zwijgen, ook al omdat je bij dit gretig gelezen ReactNieuws aan geen enkel colloque singulier gebonden bent en dus niet je snaveltje moet houden. Waarvan héél graag acte of moest ik schrijven re-acte? Zoek het zelf maar uit en laat het zoveel mogelijk lekken, de vrije meningsuiting ten bate. Ik heb gelekt, pardon, ik heb gezegd.