Hoewel ‘politiek correcte’ politici en media in de ‘regenboognatie’ niet luid en vaak genoeg kunnen toeteren dat 25 jaar geleden aan de Kaap de democratie geboren is, als Westerse toeschouwer kan je niks anders dan hoofdschuddend bedenken dat in Zuid-Afrika en in de rest van Afrika, toch wel een heel ander soort democratie wordt gehanteerd dan bij ons. Niet dat ons kiesstelsel onfeilbaar zou zijn (zie de volstrekt antidemocratische schutkring rond die ene partij), maar dat ginder in tal van stembureaus talrijke kiezers er op 8 mei in geslaagd zijn twee keer, zoals het in pittig Afrikaans wordt gezegd, hun ‘kruisie te trek’, zou ik toch alvast als een serieuze ontsporing van de democratie durven bestempelen.
Zo denken ook een pak kleinere partijen (liefst 27 uit de vreselijk lange lijst!) erover, want die waren op de avond van verkiezingsdag 8 mei al overeengekomen om samen een onafhankelijke audit van de stembusuitslagen te eisen van de Onafhanklike Verkiesingskommissie (OVK). Zij hadden daartoe besloten, onder andere omdat kiezers erover opgeschept hadden dat het hun zowaar gelukt was meer dan één keer te gaan stemmen. Al die ontevreden partijen hebben van de OVK al heel rap een advocatenbrief ontvangen met de droge mededeling dat er géén onafhankelijke auditeurs aangesteld zouden worden. Er waren door Statistiek SA namelijk steekproeven gedaan in 1.020 van de 22.925 (!) stemdistricten en daarmee zou de OVK statistisch kunnen bewijzen dat beïnvloeding van de verkiezingen door ‘meermalige stemmery’ verwaarloosbaar was.
Een woordvoerder van de regering (onafhankelijk?) is de OVK in zeven haasten te hulp geschoten met de verzekering dat plaatselijke en buitenlandse waarnemers de 2019-verkiezing geprezen hadden als vrij en rechtvaardig. Zelfs uit ‘onze’ Kongo had de OVK niks dan lof geoogst voor de manier waarop die verkiezing haar beslag had gekregen. Je kan niet alleman tevreden stellen, werd daar nog aan toegevoegd. Altijd zullen er wel lieden zijn die het goeie werk van de regering willen bederven, maar de meeste aantijgingen of verdachtmakingen konden niet hard worden gemaakt. Ook van de ‘Wetenskaplike en Nywerheidsnavorsingsraad’ (WNNR) niks dan lof voor de OVK, ‘die het in het verleden goed gedaan heeft en het nu weer goed deed’.
Ook in Zuid-Afrika is op 8 mei massaal gespijbeld
Teken aan de wand voor de ‘jonge’ democratie: nog nooit sinds haar ‘geboorte’ in 1994, hebben zoveel burgers op stembusdag hun kat gestuurd. Democratie, zei u? Jazeker, zal president Cyril Ramaphosa ongetwijfeld heftig geknikt hebben, want zijn ANC blijft veruit de sterkste partij, hoewel zij 5% verloren heeft. Politieke ontleder, professor Duvenhage van de Noordwest-universiteit, vond dat het corrupte ANC het er goed van afgebracht had na al de onstuimigheid waar de partij was doorgesparteld, ‘te midden van een wolk van corruptieklachten die veel vragen oproepen over ons als een democratie’. Ook geen goed nieuws voor wie democratie ernstig neemt: de beruchte Economische Vrijheidsvechters (EFF) van de nog beruchtere Julius Malema, werden zowel door Duvenhage als die andere professorale waarnemer, Roland Henwood van de universiteit van Pretoria, tot winnaars van de verkiezingen uitgeroepen. 
Toch zien beide proffen lichtpunten: de fanatieke en antiblanke BLF (Black First Land First) verloor flink en volgens hen heeft de kiezer in hun land gestemd voor continuïteit en tegen radicalisme. De vrienden van ‘Ons vir jou Suid-Afrika’ onder onze lezers, zullen het ook wel als positief beschouwen dat de Afrikanerpartij Vryheidsfront+ haar stemmenaantal, in vergelijking met 2014, verdubbeld heeft. Met ons eigen stembuscircus voor ogen, stelt die verdubbeling natuurlijk bitter weinig voor, want het VF+ heeft op 8 mei iets meer dan… drie percent gehaald. De Afrikaners hebben nu in elk geval een duidelijke stem in het parlement en – ook niet onbelangrijk – een gevreesde meerderheidscoalitie van ANC en EFF lijkt er volgens voornoemde professoren tot nader bericht niet in te zitten. Verademing voor de boeren die voor onteigening zonder vergoeding vrezen?
Het is en blijft het paard van Troje dat de ‘oude’ president, die onvermijdelijk ook de nieuwe president wordt, na zijn herbevestiging zonder twijfel weer het parlement in zal jagen, met als zwaar argument dat hij daarvoor van het kiesvee de opdracht heeft gekregen, al heeft de prille democratie op stembusdag massaler dan ooit gespijbeld. In de provincie Gauteng rijst de misnoegdheid alvast de pan uit, omdat de zegedronken president alle gemeentebesturen van de provincie ertoe heeft aangemaand hun bevolking met zoveel mogelijk bussen aan te voeren naar Pretoria om daar op 25 mei zijn bombastische inhuldiging als herverkozen president de nodige massa-allure te verlenen. Donald Trump heeft al zijn aanwezigheid toegezegd, maar hij komt niet per bus. Trump is trouwens niet de aanleiding tot de volkse misnoegdheid, maar het steekt de Gautengse kleine man dat hij zou moeten opdraaien voor de hoge kosten van dat busvervoer, terwijl hij/zij niet weet hoe hij/zij de eindjes aan mekaar geknoopt moet krijgen. En intussen gaan de plaasmoorde voort a rato van een per week (min of meer) en nog blijkt die volkenmoord in het ‘beschaafde’ Westen de media niet te ‘halen’.
Beschaafd, zei u?…
Eén reactie op “Zuid-Afrika 8 mei: het volk kiest, ‘de’ politiek verliest”
Hector van Oevelen,
U heeft dat goed gesegt!
Dankie dat daar IEMAND in Vlaanderen is wat ’n gebalanseerde berig oor ons verkiesing geskryf het.
Dit is vandag – 11 Junie – reeds meer as een maand later. Veel gebeur in ons land. Soms is dit iets nuuts, maar in die meeste gevalle is dit ’n eentonige herhaling van dit wat reeds gebeur het.
Mense, hier te lande, asook oorsee, bespiegel oor wat die definisie van die moorde is.
* Ons vyande; opponente; en liberaliste se reaksie? “Dis alles leuens!”
* Diegene wat graag “politiek korrek” wil wees? “Julle moenie so oordryf nie”.
* Die linkse media? “Julle regses se ‘fake news’ op Sosiale Media stel net die regering in ’n slegte lig. Geen nuus wat vir die regering ’n verleentheid is, mag gepubliseer word nie”.
* Die polisie? “Daar is nie so-iets soos genocide nie. Dis net gewone misdaad!”
* Linkse partye? “Julle oordryf. Daar is nie soveel misdaad in die land nie”.
* President Cyril Ramaphosa? “Ek waarsku die Afrikaners wat op Sosiale Media leuens na vriende oorsee stuur!” (Dit klink baie na ’n kommunistiese diktator).
* President Ramaphosa aan die Persklub in New York: “Daar was nog nooit ’n moord op enige blanke boer op sy plaas gepleeg nie. Dis alles leuens!”
* Minister Lindewe Sisulu aan die regering van Australië:”Daar is nie so-iets soos plaasmoorde in Suid-Afrika nie. Die wit boere van Suid-Afrika het nie Australië se beskerming nodig nie. Suid-Afrika is die veiligste land ter wêreld!” (Eienaardig né! Van 1990 tot 2015 is 400 000 Suid-Afrikaners – van alle rasse en kleure – deur jong swart mans vermoor. Daarvan was tussen 2 500 en 4 000 juis wit boere!!! Die jongste statistiek toon dat 57 mense gemiddeld per dag vermoor word. Daarvan is 10 blankes per week).
* Sommige blankes noem dit ’n “genocide”; ander noem dit “volksmoord”: nog ander noem dit “burgeroorlog”; nog ander “gorilla-oorlog”; nog ander “slow war”; nog ander “silent war”.
* Die werklike definisie is waarskynlik ’n kombinasie van laasgenoemde paragraaf.
’n Swart parlementslid het eendag luidkeels in die raadsaal gelag en gesê:”Daar is waarskynlik net 2 of 3 wit boere vermoor, nou noem hulle dit genocide!”
Maar wat sê die verklarende woordeboek oor genocide? Dit gaan nie net oor die moord op 3 boere nie. Dit gaan om ’n totale aanslag op ’n volk!
Ramaphosa spot dikwels oor die wit Afrikaners wat soos “paddas in kookwater” rond spartel.
Ons volk se taal word misken; Afrikaanse skole word gesluit, of gedwing om eentalig Engels te word; Afrikaanse skole (wat voorheen uit 24 tot 30 kinders per onderwyser bestaan het), word gedwing om tot 100 swart leerlinge per leerrkrag te akkommodeer; Afrikaanse kolleges is gesluit; Afrikaanse universiteite is tot Engels-medium inrigtings verklaar; geen nuwe aanstellings van blankes in die staatsdiens word toegelaat nie; staatsamptenare (polisie ingesluit) mag nie meer met die publiek in Afrikaans praat nie: blanke bejaardes in ouetehuise, hospitale, en klinieke word deur swart werknemers aangerand en mishandel; standbeelde van Afrikaner-helde uit die verlede word vernietig of afgebreek; dorpe wat deur Afrikaners gestig en ontwikkel is (soos Pretoria) word met swart name (soos Tshwane) vervang; riviere (soos die Oranjerivier) word na swart name (soos Gariep) verander; in die Boerestad, Bloemfontein, waar alle strate na volkshelde en Afrikaner-geskiedenis vernoem is (soos Voorstekkerstraat en Andries Pretoriusstraat) is na swart politici (soos Nelson Mandela) vernoem; die Bloemfonteinse internasionale lughawe – J B M Hertzog-lughawe – heet nou Braam Fischer (hy was een van die kommuniste wat ons land wou verwoes).
Ons volk verarm by die dag. Die sterk middelklas van die jare sewentig, wat Suid-Afrika se ekonomie sterk gehou het, het verdwyn. Daar bestaan feitlik nog net skatryk mense, en brandarm mense in die land. Dit is deel van die “genocide”. Die kommunistiese ANC-regering wil – deur wetgewing – die Afrikaner se rug breek deur hom ekonomies te neutraliseer.
Een miljoen blankes leef onder die broodlyn (met ander woorde; dis mense – veral bejaardes en kinders – wat slegs een maal per dag eet). Die regering se voedselprogram vir armlastiges, maak slegs voorsiening vir swartes. Voedselpakkies mag nie aan arm blankes gegee word nie.
Sowat 500 000 armblankes is terselfdertyd ook dakloos. Hulle woon in plakkerskampe (schloppenwijke) vir blankes.
Bejaardes blankes en kinders sterf daagliks aan swak, of geen mediese dienste.
Sowat 950 000 Afrikaners bevind hulself tans in die buiteland. Sommiges om ekonomiese redes; sommiges omdat daar geen toekoms vir hul kinders en kleinkinders in hul geboorteland is nie; sommiges omdat hul lewens in gevaar is (miskien is ’n familielid of buurman of kollega deur swartes vermoor); sommiges omdat hulle – weens hul wit vel – geen werk kry nie; ens. Dis ook deel van genocide.
’n Familielid wat na skool graag medies wou studeer, is meegedeel dat hy nie toestemming mag kry nie – weens sy velkleur. Na matriek het hy 3 keer by die Universiteit van Stellenbosch aansoek gedoen om medies te studeer. Dis elke keer geweier. Swart studente het slegs 60% nodig om te kwalifiseer; bruin studente 70%; en wit studente 90%. Dit, terwyl Suid-Afrika ’n reuse tekort aan mediese dokters het. In ruil vir wit dokters, word dokters uit Cuba na Suid-Afrika ingevoer.
Dit is hoe die Nuwe Suid-Afrika daar uit sien.