“De Marokkaanse gemeenschap in Molenbeek ‘importeert vrouwen uit Marokko’ om zo vastgeroeste tradities in stand te houden”.
Dat schreef Annalisa Gadaleta (1971-) in 2016 in haar boek ‘Entretien à Molenbeek’. De genaturaliseerde Italiaanse was in het vorig schepencollege verantwoordelijk voor Nederlandstalige aangelegenheden, leefmilieu, energie en dierenwelzijn voor Ecolo-Groen.
De inhoud van haar boek deed bij poco Brussel heel wat stof opwaaien. Volgens ene Jamal Ikazban van de Molenbeekse PS was het een; “vuilbakboek vol met islamofobe en racistische clichés, dat de Molenbeekse bevolking stigmatiseert”. Andere nieuwe Belgen die in de gemeenteraad zetelden waren gechoqueerd, gekwetst en vroegen excuses. Dat boek betekende meteen ook het einde van de samenwerking tussen Ecolo en Groen in Molenbeek, wat gevolgen had voor het verkiezingsresultaat in deze gemeente. De (Vlaamse, sic) groenen gingen er in tegenstelling tot de andere gemeenten niet vooruit en maken vandaag ook geen deel meer uit van de meerderheid.
Maar nu gaat Gadaleta aan de slag bij Unia, de ons alom gekende muilkorforganisatie waar groen en rood de plak zwaaien. Unia, waar gewezen Groen-gemeenteraadslid Els Keytsman directeur is sinds 1 februari 2016, had nochtans veel kritiek op haar boek. “Dat boek is inderdaad aan bod gekomen tijdens de sollicitatieprocedure”, zegt de woordvoerder van Unia. “Maar mevrouw Gadaleta heeft ons overtuigd van haar kwaliteiten, onder meer die om een team te leiden.”
Ook Sarah Turine (Ecolo), die voor Oxfam twee jaar in Palestina verbleef, solliciteerde voor dezelfde job, maar greep ernaast. Turine was schepen in dezelfde meerderheid als Gadaleta en brak met Gadaleta nadat er forse kritiek was gekomen op het boek. 
Nu zouden we ons kunnen verheugen dat Unia toch iemand met een kritische stem aanwierf, maar dat doen we niet. Het lijkt ons eerder een cosmetische ingreep die Unia een iets neutraler imago moet bezorgen. Wil Gadaleta functioneren binnen dat kosmopolitisch clubje, dan zal ze er alles aan moeten doen om haar maagdelijk, politiekcorrect communiezieltje te herwinnen. We kennen de Brusselse politiek door en door, waardoor we weten dat ze hun hand niet omdraaien voor een ommezwaai. Een paar zilverlingen volstaan meestal om een vroeger statement te verketteren. Hier zal dat niet anders zijn.
Voor ons is er maar één optie: opdoeken, dat extreemlinks, overbodig en geldverslindend clubje!
