Jean-Pierre Stirbois naast een nog jonge Le Pen

—
Op maandag 5 november (1945-1988) zal het dertig jaar geleden zijn dat Jean-Pierre Stirbois, Secretaris-generaal van het Front National, bij een auto-ongeval in Jouars-Pontchartrain (Yvelines) om het leven kwam. De omstandigheden van dat ongeval hebben altijd vragen opgeroepen, waarbij sommigen het woord ‘moord’ niet schuwden. Jean-Pierre Stirbois ligt begraven op de Parijse kerkhof van Montparnasse.

Als twintigjarige ondersteunde Stirbois – net als Jean-Marie Le Pen trouwens – de campagne van presidentskandidaat Jean-Louis Tixier-Vignancour (1907-1988), de briljante strafpleiter die vele kopstukken van Organisation de l’Armée Secrète (OAS) verdedigde. Zo pleitte hij o.m. voor OAS-generaal Salan en voor de daders van de aanslag op Charles de Gaulle in Petit-Clamart.

Later militeerde Stirbois bij Le Mouvement jeune révolution (MJR – solidariste) en in 1966 stichtte hij OAS Métro jeunes. Later in 1975 creëerde hij samen met Michel Collinot l’Union solidariste. In 1977 trad hij toe tot het Front National, waarvan hij in 1981 Secretaris-generaal werd, de tweede in de hiërarchie van de partij.

Er zijn doden die men betreurt en er zijn overlijden waar men naar uitkijkt, sommigen althans. Bij het auto-ongeval, waarbij Stirbois zich tegen een boom doodreed, titelde Charlie Hebdo: “Les arbres sont sympas” (de bomen zijn sympathiek). Niets nieuws onder de zon dus. Links respect voor een rechtse dode, we moeten het nog zien. Wanneer Catherine Mégret (eerste FN, later MNR, echtgenote van Bruno) het stadhuis van Vitrolles veroverde, liet ze de avenue Jean-Marie Tjibaou wijzigen in avenue Jean-Pierre Stirbois. Later werd dat door de socialisten opnieuw ongedaan gemaakt. Het werd het weinig originele avenue des Droits de l’Homme.

Jean-Pierre Strirbois was o.m. de auteur van een puntenplan dat migratie moest tegengaan, een soort voorloper van het beruchte 70-puntenprogramma van het Vlaams Blok. Niettegenstaande Stirbois tot de harde lijn van de partij behoorde, zoals men dat zegt, slaagde hij er in het cordon sanitair in zijn stadje Dreux te doorbreken. Door zich in de 2de ronde van de gemeenteraadsverkiezingen te affiliëren met de lijst RPR, kon hij de pro-immigratie kandidaat Françoise Gaspard (PS) naar de oppositie verwijzen. Het journaille schreeuwde moord en brand, maar de eerste grote verkiezingsoverwinning van het FN was een feit. Stirbois werd schepen in Dreux. Jean-Pierre Stirbois was gehuwd met Marie-France (1944-2006), die na zijn dood ook volksvertegenwoordiger zou worden. Marie-France overleed aan kanker op 14 april 2006.

Hij was opeenvolgend schepen in Dreux, Europarlementslid, nationaal parlementslid. Hij bekleedde vele mandaten, maar was geen alledaags politicus. Zijn acties bereikten een historische dimensie. Stirbois zette migratie hoog op de Europese politieke agenda. We zijn verplicht zijn strijd onverdroten verder te zetten. Rust verder in vrede, strijder.