Het ABVV is, als één van de drie monopolievakbonden in België, één van de rijkste verenigingen van het land. Ze zit bovenop een miljardenkas, volgemest met geldstromen uit belastinggeld allerhande. Ze heeft een immense kantorennetwerk, duizenden vrijgestelden en zwemt in het geld. Maar leidt zoiets tot efficiëntie? Niet echt. Zopas heeft een inwoner van Malle, Pieter Van Boxel, een hysterische brief ontvangen van het ABVV, om hem te melden dat hij wordt uitgesloten omdat hij verkiezingskandidaat was voor het Vlaams Belang in… 2012. Zes jaar geleden. Zolang heeft het geduurd voor het ABVV om dat te ‘ontdekken’.

Intussen is er één en ander veranderd; niet in het minst het feit dat de betrokkene, Pieter van Boxel, intussen het VB verlaten heeft en met een eigen lijst naar de gemeenteraadsverkiezingen trekt. Heel Malle weet het, het stond in alle kranten. Alleen het ABVV weet het niet.

Er kan dus gelachen worden met deze brief, de achterliggende praktijk is schandelijk. Uitsluiting uit de vakbond brengt sommige mensen vooral praktisch en administratief in de problemen. Na de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 gingen de drie monopolievakbonden over tot het massaal uitsluiten van mensen die kandidaat waren geweest op de lijsten van het Vlaams Belang. Dat wordt ‘verantwoord’ met een berg ideologisch geraaskal, zoals je hoger kan lezen. Een schande, omdat de drie bonden van hun bevriende partijen het monopolie op vakbondsactiviteit hebben gekregen, en daarvoor elk jaar fortuinen aan belastinggeld krijgen. Maar ook omdat de antidiscriminatiewet elke discriminatie op basis van ideologische overtuiging verbiedt.

Tegen die uitsluitingen werd ten strijde getrokken door de ‘vakbondscel’ van Marie-Rose Morel, met opmerkelijke successen: zo moesten de Fondsen voor Bestaanszekerheid, beheerd door de bonden, hun discriminatie tegen niet-gesyndiceerden beëindigen, wat hen miljoenen euro’s kostte. Door het vertrek van Morel bij het VB, en de daaropvolgende zware electorale nederlaag, viel de juridische strijd echter zo goed als stil.

Is deze late uitsluiting van een kandidaat uit 2012 een voorbode van het feit, dat de drie monopoliebonden na de verkiezingen hun repressie tegen VB-kandidaten in 2018 willen herhalen? Daar lijkt het wel op. Het ziet er dus naar uit, dat ook het VB zich zal moeten voorbereiden op een nieuwe ronde van juridisch verzet tegen deze brutale wanpraktijk.

Want stel u even voor dat Viktor Orban of Vladimir Putin hetzelfde zouden doen: mensen, die kandidaat zijn op de lijst van de oppositie, laten schrappen als lid bij vakbonden die verbonden zijn met de regeringspartij en van hen een monopolie en massale overheidssteun krijgen. Het Europees parlement zou te klein zijn om de verontwaardiging uit te schreeuwen over zoveel ‘machtsmisbruik’, ‘autoritair optreden’, ‘intimidatie van de oppositie’ en ‘hinderen van vrije verkiezingen’. Maar in Belgistan mag alles, zolang het maar gericht is tegen Vlaams-nationalisten.