Op de vooravond van wat bij ons als “Feest van de Arbeid” gevierd wordt, vond in de Universiteit van Suid-Afrika (UNISA) in Pretoria een groot debat plaats over de door kersverse president Ramaphosa onder luide bijval aangekondigde diefstal van hogerhand, die eufemistisch aan het volk wordt verkocht als “grondhervorming zonder vergoeding”. Voor die aankondiging kreeg multimiljonair Cyril Ramaphosa in het Kaapse parlement applaus, waar hij bij zijn aantreden een rede van een vol uur had geleverd, zonder ook maar met één woord te reppen over de stelselmatige volkenmoord op blanke grondeigenaars en/of hun gezinsleden die niet zelden gepaard gaat met gruwelijke sadistische folteringen.

Hun verdiende loon, luidt vandaag de algemeen gangbare mening van de gekleurde miljoenenmeerderheid in de door wijlen Nelson Mandela goed bedoelde maar pijnlijk mislukte “regenboognatie” waar in april 1994 eindelijk de Democratie was uitgebroken. Hun verdiende loon, want hebben de witte “kolonisten” die in april 1652 met Jan van Riebeeck aan de Kaap zijn neergestreken, niet de grond gestolen van de zwarten die… toen nog in geen velden of hutten te bespeuren waren, omdat zij pas honderd jaar later, vanuit Noord-Afrika, het wilde gebied aan de zuidelijke Tugelarivier zouden inpalmen en terroriseren.

En kijk, ook dat “moderne” debat van 30 april 2018 in de fraaie, door “witten” ontworpen gebouwen van UNISA, waar wijlen Nelson Mandela zijn advocatendiploma heeft behaald, werd door de luidruchtige woordvoerders van de 50 miljoen zwarten… geterroriseerd. De politici en academici die het ongeluk hadden niét te behoren tot de EFF (Economic Freedom Fighters – Economische Vrijheidsvechters, sic) van protestliedzanger en opruier Julius Malema of iets soortgelijks, werd in dat “debat” het spreken belet door getier en geschreeuw en gezang van protestliederen. Uitkaffering (als ik hier dat woord mag gebruiken…) en afsnauwing vielen deze beschaafde deelnemers aan het “debat” ten deel. Het leek zélfs niet met hun pigment te maken te hebben, want de getaande leider van de COPE (Congress of the People – Congres van het Volk), Mosiuoa Lekota, werd tijdens zijn toespraak uitgekreten voor “hensopper”, het scheldwoord waarmee de volksgetrouwe Boeren van Transvaal en Oranje-Vrystaat in de Tweede Vryheidsoorlog van 1899-1902 de overlopers naar de Britse invallers bejegenden.

Voor hij het podium verliet, wreef hij nog wel de ongemanierde amokmakers onder de neus dat zij al te gemakkelijk aan het schelden sloegen en andersdenkenden van verraad beschuldigden, terwijl zij niet eens wisten “hoe wij hier gekomen zijn”. Ook een vooraanstaand lid van de ANC-jeugdliga werd al na vijfminuten van het spreekgestoelte gejouwd en kort daarop begonnen belhamels van ANC en EFF zowaar mekaar uit te jouwen. Symbolisch voor het wereldwijd gewaardeerde “nieuwe Zuid-Afrika”? Toen de orde hersteld was, mocht toch nog een spreker zijn bijdrage aan het grote debat zonder gejoel en gejouw afwerken. Dat was ene Andile Mngxitama (…), leider van die andere beruchte beweging: de Black First Land (BLF) – Zwart Eerst Land. Die man kwam dan ook de “waarheid” vertellen die het woelige gehoor uit het hart gegrepen was: “Toen de witten onder het apartheidsbewind onze grond gestolen hebben, hebben zij dat niet onder dekking van een wet gedaan. Daarom moeten wij als zwarte Afrikanen nu ‘saamstaan’ en pakken wat van ons is”.

Als kers op de koek mocht voormalig EFF-parlementariër van het vrouwelijk geslacht, Khanyisile Litchfield-Tshabalala, ook al zonder onderbreking, de grote debatavond met een vrouwelijke toets afronden. Geniet met mij mee van die (h)eerlijke toets: “Witten zijn het toppunt van verdorvenheid. Waarom moeten wij kolonialisten op enige manier vergoeden? Waarom lopen wij op onze tenen tussen witten? Witten hebben een huis in Europa; waarom gaan zij daar niet in wonen?”

Geef toe, gewaardeerde lezers van beider kunne, politici die de problemen in hun land op zo’n makkelijke manier weten op te lossen, zijn niet alleen hun gewicht in goud waard, maar tevens de blijvende waardering van al hun landgenoten, die fameuze witten met hun huis in Europa inbegrepen!

Noteer dat de witten in Zuid-Afrika intussen, eind april 2018, alweer een record hebben beleefd: 7 “plaasmoorde” op 8 dagen tijd. Kersverse president Cyril Ramaphosa staat er niét bij en zwijgt erover. Helaas…