Halal-voeding: big business, maar bovenal een reëel gevaar voor de volksgezondheid

Hoeveel moslims wonen er in Frankrijk? Officieel kan niemand daar een correct antwoord op geven. Wat we wel weten is dat het er alleszins meer zijn dan de 4 à 5 miljoen die men ons voorhoudt. En al die muzelmannen moeten eten, halal uiteraard! En dat weten sommigen maar al te goed… De kassa rinkelt!

Ene Azouz Begag (1957- ), Frans schrijver, onderzoeker en gewezen staatssecretaris voor Gelijke Kansen in de regering van Dominique de Villepin (UMP), meent meer te weten over het aantal moslims in Frankrijk. De man, die over de dubbelnationaliteit beschikt, schreef zo’n 20 boeken voor volwassenen en kinderen. Daarnaast was hij de scriptschrijver van de film ‘Camping à la Ferme’, waar hij zijn visie op het multiculturele Frankrijk wil laten zien. Enkele jaren geleden vertelde hij al het volgende: “Sinds meerdere decennia spreken de media met dezelfde stem. Volgens de pers verbleven 40 jaar geleden zo’n 4 à 5 miljoen moslims in Frankrijk. Vandaag zou dat getal ongewijzigd zijn, wat wil zeggen dat onze ouders geen kinderen meer maakten. De realiteit is dat er tussen de 15 en 20 miljoen islamieten in ons land verblijven …“, aldus Begag.

Begag zal er waarschijnlijk niet ver naast zitten, maar officieel is het moeilijk die cijfers te controleren, omdat velen over de Franse- of de dubbelnationaliteit beschikken. Bovendien zijn niet alle – wel veel – migranten uit Noord- en Oost-Afrika, islamiet. De bevolkingsaangroei wijst ook wel op een sterke toename van vreemdelingen die de islam aanhangen: in 1960 telde Frankrijk 46 miljoen inwoners, momenteel zijn er dat ongeveer 67 miljoen. En voor wie eraan mocht twijfelen, dat zijn geen 21 miljoen Jean-Jacqueskes of Marionnekes.

Big business

Natuurlijk is het groot aantal moslims een zegen voor de halal industrie, dat zijn omzet jaarlijks met 12% ziet stijgen. In 2013 bereikte het zakencijfer van halal voedsel zo maar eventjes 6 miljard euro. Jaarlijks gaat er 400.000 ton halal vlees over de toonbank. Nog even herhalen wat halal vlees eigenlijk is: volgens de Dhabiha (algemene richtlijnen voor het slachten van dieren) is halal vlees uitgebloed vlees van een beperkt aantal geslachte dieren. Vlees van vleesetende dieren en van dieren die spontaan gestorven zijn en natuurlijk ook varkensvlees, zijn enkel toegestaan als er geen andere voedingsmiddelen aanwezig zijn om in leven te blijven. Voordat een dier geslacht wordt, spreekt de slachter de woorden ‘Bismillah’ en ‘Allahoe Akbar’ (in de naam van god en god is de grootste) uit, waarna in één beweging de halsslagader, de luchtpijp en de slokdarm wordt doorgesneden. Enfin, zo staat het in hun boekjes.

Risico voor de volksgezondheid

Onlangs raakte bekend dat meer en meer Fransen halal vlees te eten krijgen zonder het te weten. En nochtans houdt dat een reëel gevaar in voor de volksgezondheid. We verklaren ons nader: volgens geldende richtlijnen van de Europese voedselgezondheidsdienst, moeten slokdarm en luchtpijp intact blijven bij het kelen van een dier, anders lopen consumenten het gevaar voor de bacteriële infectie Escherichia Coli, wat tot ernstige darm- en nierinsufficiëntie kan leiden. Bij het halal slachten worden beide toegangswegen ook doorgesneden, wat het dier enigszins doet braken. Daardoor kunnen onverteerde etensresten en zuren (uit de maag) opnieuw in de gapende wonde terecht komen. Het vervuilde bloed dat daardoor ontstaat, komt dan via de longen opnieuw in de bloedbaan terecht. De bacteriële besmetting die zo kan ontstaan, kan zich vervolgens in alle delen van het dier nestelen, dus ook in uw biefstukje of entrecote. Dat proces heeft alle tijd om zich te ontwikkelen gezien de doodstrijd van een volwassen rund wel tien à twaalf minuten in beslag kan nemen (dixit directeur slachthuis).

Dat is geen cafépraat, maar de stelling van vele dierenartsen die de politiek daarvoor met de vinger wijzen. De politieke correctheid zorgt ervoor dat ze hun eigen onderdanen nog liever ziek zien worden, dan op te treden tegen die barbaarse praktijken. Hier is het natuurlijk niet anders. Volgens dierenrechtenorganisaties worden er in België dagelijks honderden dieren onverdoofd geslacht. Tijdens het islamitische Offerfeest (Aïd-el-Kebir) ondergaan 40.000 schapen hetzelfde lot. Het zal hen ‘merguez’ wezen dat onverdoofd slachten langdurig lijden veroorzaakt, als het maar opbrengt.

NIET-HALAL-certificaat graag!

De melding, ‘het dier, waarvan dit vlees afkomstig is, werd niet halal geslacht’, zou moeten verplicht worden. Het Federaal voedselagentschap zorgt nu al voor enkele verduidelijkingen:

“Al het vlees dat een uitsnijderij, een koelhuis, een bereidingswerkplaats, … verlaat, dient voorzien te zijn van een identificatiemerk dat verwijst naar de exploitant. Dit identificatiemerk laat toe het vlees te traceren en het te linken aan het dier waarvan het afkomstig is.” Het identificatiemerk is een ovaal met de volgende vermeldingen:

1. Bovenaan: een vermelding van het land waar de erkende inrichting gesitueerd is. Bijvoorbeeld: BELGIË of BE
2. In het midden: het erkenningsnummer van de inrichting. De lijst van de erkende inrichtingen met hun erkenningsnummer is beschikbaar op de website van het Voedselagentschap
3. Onderaan: wanneer het merk wordt aangebracht in een inrichting dat valt op het grondgebied van de Europeese Gemeenschap, moet het afhankelijk van de taal de afkorting EG, CE, EC, EF, EK of EY bevatten.

De toevoeging, ‘het dier, waarvan dit vlees afkomstig is, werd niet halal geslacht’,  kan toch geen probleem zijn. Dan zou de consument weten wat hij te eten krijgt, als er ten minste geen bedrog mee gemoeid is. Waarop wachten onze bevriende federale politici ?