Na amper één maand zijn er al vier ministers die uit de kersverse Franse regering moesten opstappen. Vorige week was het aan de beurt van de opportunistische MoDem-minister François Bayrou, minister van Justitie sinds één maand en burgemeester van Pau. Het Parijse parket startte een onderzoek naar onregelmatigheden met EU-centen. Een voormalig personeelslid klapte uit de biecht: hij verklaarde dat hij door een Europees parlementslid van MoDem werd betaald, zonder ooit voor die bewuste Europarlementariër te hebben gewerkt…

We kunnen ons daarbij terloops wel de vraag stellen waarom het (rode) parket van Parijs daarvoor tot na de verkiezingen wachtte. Bij Fillon en Marine Le Pen was het enigszins wel anders. Maar goed, het zij zo, François Bayrou liep systeemkandidaat Macron immers niet voor de voeten..

Eerder vertrok al zijn partijgenote en minister van Defensie, Sylvie Goulard. Deze dame,  die zich naar eigen zeggen geen Française voelt, maar wel een Europese, kan ook moeilijk het onderscheid maken tussen persoonlijk- en overheidsgeld.

Een paar dagen voor het ontslag van Bayrou was het al de beurt aan Richard Ferrand, een politicus uit Bretagne, die Frans minister voor de ‘cohesie van territoria’ mocht worden. Maakt u geen zorgen als u niet weet wat dat inhoudt en wat die man moet doen, wij weten het ook niet. Ferrand kwam in opspraak in een vastgoedaffaire die niet pluis was. De zaak is in handen van het Parket van Brest.

In mei jongstleden meldde het satirische blad ‘Le Canard Enchaîné’ dat het ziekenfonds ‘Mutuelles de Bretagne’, dat vroeger door Ferrand geleid werd, in 2011 een kantoorruimte huurde van Ferrands echtgenote. De huurprijs was van die aard om de grootste oplichter te doen watertanden. Bovendien bezorgde hij in 2014 zijn toen 23-jarige zoon enkele maanden werk als parlementair medewerker, fictief uiteraard.

De ontslagronde begon op 30 mei met het ‘opgelegd’ ontslag van minister van Europese Zaken Marielle de Sarnez, voormalig Europarlementslid, die beticht wordt van ‘misbruik van vertrouwen.’ Ook tegen haar opende het parket van Parijs een onderzoek.

La Republique en Marche! Inderdaad!