Hoewel alle Europese landen zo met hun eigen en specifieke maatschappelijke en politieke problemen worstelen, zijn er gerichte interesses in de Nederlandse verkiezingen die men deelt. Dat geldt natuurlijk nog meer voor de naaste buren van Nederland. Men heeft interesse in het verloop van de verkiezingen en uiteraard wil men een indicatie van de uitslag weten, maar bovenal kijken ze allemaal of de politieke partij van Geert Wilders, de Partij voor de Vrijheid het goed gaat doen. Of de partij bovenaan eindigt en wellicht zelfs een onderdeel uit kan gaan maken van een nieuwe regering. Nog 2 dagen tot aan de verkiezingsdag.

De voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker heeft in reactie op aankomende verkiezingen in Europese landen, waaronder dus Nederland, op 1 maart een witboek gepubliceerd. Het is een reactie op de afkeer van veel Europeanen voor grotere bemoeienis vanuit de EU. Juncker doet in het document voorstellen voor een nieuwe strategie, zijn voorkeur lijkt nog altijd te liggen bij een Europese Unie dat op dezelfde weg verder gaat, maar wel met verschillende snelheden.

In Franse media die zich dicht bij de regering bevinden, is men niet gerust op de uitkomst van de Nederlandse verkiezingen. Men schetst de situatie en de onvrede onder Nederlandse bevolking omtrent het multiculturalisme en massa-immigratie en merkt op dat Geert Wilders hoge ogen gaat gooien. Men ziet in de verkiezing een test voor Europese populisten, de uitslag van Wilders zou een indicatie zijn voor andere landen die op korte termijn nog verkiezingen hebben.

Charles Michel, de Premier van België, liet de vorige maand al blijken hoe hij tegen de verkiezingen in Nederland aankijkt. De uitslag hiervan – en Duitsland en Frankrijk – is volgens hem niet zo heel belangrijk, hij pleitte namelijk voor een Europees patriottisme, zonder naïviteit en met realisme. De Premier ziet de stijging van het populisme, maar volgens hem is het beste antwoord te tonen dat men in de EU zichtbare resultaten boekt.

Door de belangrijkste buur Duitsland wordt met argusogen naar de verkiezingen gekeken. De innige verhouding tussen bondskanselier Angela Merkel en Mark Rutte wordt hier en daar scherp gezien en het is bekend dat beide landen in de EU bijna altijd samen optrekken. Men ziet de ontwikkelingen in Nederland niet met vreugde aan; vroeger een open handelsland nu onder druk en verdeeld. In Geert Wilders ziet men een gevaarlijke provocateur.

In het Verenigd Koninkrijk is men na het Brexit-referendum geïnteresseerd in de kansen van de PVV van Geert Wilders, maar bovenal met zichzelf bezig. Op dit moment werkt de Regering aan een plan voor het uitreden uit de Europese Unie als gevolg van de uitslag en deze plannen zouden ergens einde maart worden gepresenteerd. Men twijfelt over om deze eerder te presenteren, maar kijkt met een schuin oog naar de mogelijke gevolgen voor Nederland. Ook komt er mogelijk nog een Schots referendum aan in 2018 of 2019 en dat is dan weer een reactie op de Brexit.