In Frankrijk betoogde zaterdag een linkse magistratenclub mee tegen… de politie

Links en extreemlinks zien af. De haring braadt niet meer zo als weleer. Alle steun is dus welkom, ook van rechters en substituten. In heel Frankrijk werden de voorbij dagen solidariteitsbetogingen georganiseerd voor Théo, de zwarte drugstrafikant die op een of ander manier rectaal gewond geraakte. We zetten de betogersaantallen even op een rijtje: Parijs, 7 februari: 400 personen, Parijs, 10 februari: 150 personen, Marseille, 10 februari: 250 personen, Bobigny, 11 februari: 2000 personen, Dijon, 13 februari: 100 personen. Verder nog enkele kleine optochten in Grenoble, Barbés, Rijsel en Rouen, waar telkens een 50 à 100 personen opdaagden.

Vorige zaterdag was Parijs opnieuw aan de beurt. Wat een grote manifestatie had moeten worden, leek eerder een minuscuul optochtje zoals er in die stad tientallen per dag worden georganiseerd. Met amper 2000 waren ze, de nuttige idioten, die er tegen ‘politiegeweld’ betoogden. e Liga voor de Mensenrechten, SOS-Racisme, de Mrax, de Mrap, de syndicaten CGT en CDFT, de FSU, de SM en tutti quanti, hadden daarvoor verzamelen geblazen aan de place de la République in Parijs, het geliefde plekje van anarchisten, extreemlinkse nietsnutten en hanenkammen.

Van een succes kan men moeilijk spreken. Als de manifestatie, ten volle ondersteund door de leugenpers en mede georganiseerd door enkele syndicaten CGT (680.000 leden), CDFT (868.601 leden) en FSU (165.000 leden), amper 2000 personen kan verzamelen, dan kunnen we dat gerust van een ‘magere’ opkomst gewagen.

Bij de deelname van ‘Le Syndicat de la magistrature’, afgekort SM (sic) hebben we trouwens grote vraagtekens. Le Syndicat de la magistrature – een beroepsvereniging van linkse magistraten – wil er onder meer over waken dat de gerechtelijke instanties in alle ‘onafhankelijkheid’ kunnen werken. Daar kan niemand iets tegen hebben, wanneer dat gemeend is althans. Maar wat willen de ‘rode zwartrokken’ dan aantonen door in de betoging mee te lopen?

Werd de onafhankelijkheid in de ‘zaak Théo’ niet gerespecteerd of is het politiegeweld toegenomen? Wel neen, het gauchisme is hun enige leidraad, op dat vlak verschillen ze geen haar van andere linkse clubjes. Daders – voornamelijk die met een (licht) getinte huiskleur – zijn de échte slachtoffers van onze kille samenleving. Deze jongetjes, die in kansarme buurten opgroeiden, moeten zacht bejegend worden. Repressie is reactionair en racistisch. Bovendien is het ‘verboden te verbieden’!  Het ‘syndicaat’ groeide uit de mei-’68 beweging.

De medestichters van het syndicaat, Daniel Lecrubier et Pierre Lyon-Caen, beschreven zichzelf als ‘judéo-christiano-marxiste’. Een zekere Clémant Schouler, prominent lid van de club en substituut in Versailles, gaf in 2001 een boek uit met de titel: ‘Vos papiers! Que faire face à la police’? (‘Uw papieren! Hoe zich opstellen bij een politiecontrole’). Het boek – op de kaft werd een politieagent als een varken afgebeeld – was een zogenaamde aanklacht tegen ‘ongeoorloofde en arbitraire’ politiecontroles. Daarop dienden een honderdtal politiemensen klacht in tegen de auteur van die vernederende schrijfsels.

De klachten werden ontvankelijk en gegrond verklaard en het Hof van Beroep van Parijs veroordeelde de man op 18 januari 2007 tot schadevergoeding van € 800, dit voor laster en eerroof. Later – de zaak nam 7 jaar in beslag – verbrak het Hof van Cassatie dit arrest en verwees de zaak door naar het Hof van Beroep van Rouen, dat hem vrijsprak. Het alom gekende verhaal: zoek zolang tot een rechtbank of hof gevonden wordt die iemand wil vrijspreken of veroordelen. Zuiver juridisch zal die vrijspraak wel in orde zijn, maar deontologisch en ethisch roept het vele vragen op. Hoe kan een parketmagistraat, die tevens hoofd van de politie is in zijn juridische omschrijving, nog objectief en sereen functioneren en collegiaal met de politiemensen omgaan? Bovendien is Versailles een voorstad van Parijs, waar het parket vele zaken te behandelen krijgt waar ‘Théo’s’ bij betrokken zijn. Met parketmagistraten, zoals Schouler, is de ‘onafhankelijkheid’  daar dus gewaarborgd…

Elk normaal denkend mens voelt aan dat het zo niet langer kan. De objectiviteit van het gerecht – ze hebben al geen goede naam – kunnen we hier zeker in vraag stellen. Zijn het soms de leden van dat syndicaat die aan de basis liggen van de veelvoudige ‘wereldvreemde’ vonnissen en arresten die momenteel in Frankrijk worden geveld? Vorige week werd er in Bobigny – nog zo’n aangename multiculturele plek – een man vrijgelaten die een politieman wilde vermoorden door hem een dolk in de hartstreek te planten. De politieman ontsnapte aan de dood door het dragen een kogelvrije vest. Voor die zwaarwichtige feiten had het openbaar ministerie drie jaar effectieve gevangenisstraf gevorderd, wat op zich al een lichte straf was gezien de ernst van de aanklacht. Voor de edelachtbare volstond een beetje begeleiding en een lichte werkstraf…

“Marine, Vite!” denk ik dan zo!