Herverkiezing in het Franse Orange… tussen twee nationalistische lijsten

Gisteren behaalde La Ligue du Sud 66,67 % van de stemmen tegen 33,33 % voor het Front National. 3535 personen stemden voor la Ligue du Sud, 1767 voor het Front National. Hilarisch en intriest tegelijk: samen behaalden ze 100% van de uitgebrachte stemmen.

vom.jpg

Een van de meest rechtlijnige politici uit het nationalistische kamp in Frankrijk is zeker Jacques Bompard (Ligue du Sud), sinds 22 jaar burgemeester van het mooie Provençaalse stadje Orange. De 73-jarige tandarts en volksvertegenwoordiger voor de Vaucluse, was in 1972 medeoprichter van het Front National. In zijn studentenjaren was hij aan de universiteit van Montpellier actief in de studentenvereniging ‘OAS Cambronne’. Later sloot hij aan bij het radicalere ‘Occident’ en bij het steuncomité voor de presidentskandidaat Jean-Louis Tixier-Vignacour, de flamboyante nationalistische advocaat die vele kopstukken van de OAS (Organisation de l’Armée Secrète) verdedigde. Nadat Occident ontbonden werd, sloot hij zich aan bij ‘Ordre Nouveau’.

In 1986 wordt hij, samen met 34 collega’s van het FN, tot volksvertegenwoordiger verkozen. Deze verkiezingen werden volgens het proportioneel stelsel gehouden. Mitterand, die een nakende nederlaag voor de socialisten zag aankomen, had deze verkiezingsvorm snel geïnstalleerd. Het zou hem zuur opbreken. Later zouden deze vorm terug afschaffen en terugkeren naar het onrechtvaardige meerderheidsstelsel, uit angst voor het oprukkende FN.

Samen met enkele getrouwen, en ‘compagnons de route’ van het eerste uur, kwam Bompard in 2005 in aanvaring met Jean-Marie Le Pen, wie ze een verregaande vorm van nepotisme en autoritarisme verweten. Zijn medestanders in het conflict waren onder meer, Marie-France Stirbois, Bernard Anthony, Christian Baeckeroot… Daarop stichtte Bompard zijn eigen lijst, La Ligue du Sud, met succes trouwens. Hij is al 22 jaar – onafgebroken bovendien – burgemeester van Orange. In 2012 werd hij opnieuw lid van de Franse Assemblee. Bompard was ook ooit gastspreker op een Vlaams Belang-congres in Antwerpen.

Gisteren, 9 oktober, vond er in het kanton Orange de tweede ronde van een tussentijdse departementale herverkiezing plaats. Deze kwam er na een klacht van het FN die de uitslag van 2015 in vraag had gesteld (slecht 8 stemmen verschil). De Raad van State vond de klacht terecht en besliste dat de verkiezing moest worden overgedaan. Bij de verkiezingen van 2015 werden blauw, rood en groen na de eerste ronde geëlimineerd.

Uiteraard betreuren we de verdeeldheid binnen het nationalistische kamp. Een beetje water in de wijn had al kunnen volstaan, er zijn immers weinig of geen ideologische verschillen tussen de protagonisten uit deze regio. In de Vaucluse – ook de fief van Marion Le Pen – is er immers plaats voor meerdere kwalitatieve kandidaten. In steden zoals Carpentras, Avignon, Vaison-la-Romaine, Orange, enzovoort, behaalt het Front National vaak scores die er niet om liegen. Daarenboven zijn zo’n klachten tegen de verkiezingsuitslagen niet bevorderlijk voor de verstandhouding.

In zijn overwinningsspeech verklaarde Bompard gisteren slecht één objectief te hebben: “zijn volk en zijn land verdedigen”. Het had evengoed Marion Le Pen kunnen zijn. Wat houdt de kemphaantjes tegen om de rangen te sluiten. Eerlijk gezegd, we zien geen enkel verschil tussen de krachtlijnen van Bompard en deze van Marion Le Pen. Laat de oude vetes van de oudere generatie voor wat ze zijn, maak er komaf mee. Er zijn acutere problemen in onze samenleving die dringend moeten aangepakt worden.