Herinner u de verboden betoging van 6 februari in Calais. De manifestatie kreeg veel media-aandacht omdat Christian Piquemal, een op rust gesteld 4-sterren generaal van het Vreemdelingenlegioen, eraan had deelgenomen (lees hier). Het was waarschijnlijk geleden van de strijd voor Frans Algerije dat er zich nog hogere officieren met maatschappelijke problemen hadden ingelaten.

Piquemal was niet naar Calais afgezakt om een tweederangsrol te vervullen, dat was duidelijk. De generaal nam er zelfs het woord. Via de megafoon riep hij de aanwezige CRS op om de kant van de betogers te kiezen: “Frères d’armes, wapenbroeders, kies onze kant!” De vriendelijke woorden mochten niet baten, de generaal werd samen met enkele anderen opgepakt en in de cel gestopt. Twee dagen later moesten ze al voor de snelrechter verschijnen, zonder Piquemal weliswaar, die zich ziek had gemeld. De zaak tegen de generaal werd naar mei verwezen.

Wat er toen gebeurde en wat er in het hoofd van Piquemal is omgegaan zullen we wellicht nooit te weten komen. Werd de politieke druk onhoudbaar voor de 76-jarige militair die nog op enkele socialistische kabinetten als militair adviseur had gewerkt? Feit is dat hij zich voor de camera van RTL distantieerde van de betoging waaraan hijzelf had deelgenomen. Hij was naar eigen zeggen slecht geïnformeerd: men had hem niet verteld dat Pegida een in Duitsland opgerichte neo-nazibeweging was. “Hoe kan men mij, oud bevelhebber van het Vreemdelingenlegioen, een elitekorps dat uit meer dan 120 nationaliteiten bestaat, verdenken van enige vorm van racisme of islamofobie”, wist Piquemal erbij te vertellen…

Op 26 mei werd Christian Piquemal door de rechtbank van Boulogne voor alle aanklachten vrijgesproken en het parket besliste geen beroep aan te tekenen. Daarmee was de kous af, althans zo dacht Piquemal. Dat was echter buiten de politiek-correcte haatmachine gerekend. Als het strafrechtelijk niet lukt, dan proberen we het disciplinair, zullen ze in Parijs hebben gedacht. Een procedure werd ingesteld en kwam er op bevel van Jean-Yves Le Drian (PS), minister van Landsverdediging en notoir Bretoens socialist. De generaal wordt nu oneervol uit de kaders van het leger geroyeerd. Dat vernam de man enkele weken geleden via een aangetekend schrijven. Sommige delen van de procedure – waaronder het advies tot schrapping – werden nooit aan Piquemal of zijn twee advocaten overgemaakt. De ex-generaal laat het hier uiteraard niet bij. Hij maakt de zaak aanhangig bij de Raad van State en gaat desnoods verder tot bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Of hij daar gelijk zal halen is nog de vraag. Ook die instellingen zijn immers politiek-correct samengesteld.

De generaal is van mening dat het recht op vrije meningsuiting niet meer bestaat in hét land van de mensenrechten. Men wil la ‘Grande Muette’ (de grote stomme) het zwijgen opleggen.

Hopelijk worden er uit dat verhaal lessen getrokken. Een vernederende (onnodige) ‘mea culpa’ volstaat blijkbaar niet om politiek-correct gerehabiliteerd te worden. Het regime kan veel verdragen, zolang het maar niet om het eigen volk gaat. Wanneer een Fransman voor Frankrijk vecht, dan is hij blijkbaar een crimineel in de ogen van de socialisten.

Voor zijn ‘faute de parcours’ krijgt de generaal van ons alleszins amnestie. Daarin verschillen we grondig van de linkse haatzaaiers.