Afgelopen weekend trok een zogenaamde ‘Gay Pride’ door de straten van Antwerpen.  Mannen met kunstpenissen op het hoofd, ledernichten, verklede heren met dansende pluimen op allerlei plaatsen: enfin, u kent het verschijnsel wel.  We willen het hier nu niet hebben over het gedoe zelf, maar wel over het feit dat alle media daarna de meest ongelooflijke bezoekersaantallen rondtoeterden: volgens Het Laatste Nieuws waren ze met 85.000, volgens de Gazet van Antwerpen zelfs met 90.000.

Nu heb ik de deelnemers niet geteld, maar ik neem al eens deel aan dingen met veel volk, zoals een popconcert met 50.000 aanwezigen, dus ik kan vergelijken, én ik ken Antwerpen zo’n beetje, zodat ik ook weet hoe het eruit ziet op de kaaien bij een groot evenement.  Onlangs deden de grote zeilschepen van de Tall Ships Race Antwerpen aan, en dan komt er zo’n 100.000 man per dag de schepen bezoeken.  Op de kaaien is er dan geen doorkomen aan, het is over de koppen lopen, en dat ziet er ongeveer zo uit:

Op Rock Werchter was er dit jaar 60.000 man, dat is dus maar tweederde van wat er zogezegd dit weekeinde op de been was voor de Gay Pride in Antwerpen, en dat ziet er dan zo uit:

Goed, laten we nu wat beelden bekijken gemaakt op de Antwerpse kaaien tijdens de Gay Pride, die dus naar verluidt een massa van 85.000 tot zelfs 90.000 man op de been zou gebracht hebben: we verwachten dus volgepakte voetpaden, mensen in rijen dik, grote mensenmassa’s.  Daar gaan we:

Tja, als wij de foto’s zo eens bekijken, dan schatten wij dat enkele duizenden mensen hebben meegelopen in de optocht;  en op een zonnige zaterdagse winkeldag in Antwerpen is er altijd een massa volk op de been, zodat het aannemelijk is dat pakweg 10.000 of 20.000 mensen daarvan eens naar de stoet gekeken hebben. Maar 85.000 of 90.000, die dan nog zouden ‘deelgenomen’ hebben ook?  Dat is gewoon onzin.  De leugenpers liegt – alweer.  En ze beschouwt haar eigen lezers en kijkers blijkbaar als volslagen idioten.

Waarom er over die cijfers zo staalhard overdreven en gelogen wordt?  Omdat we helaas in een democratische semi-dictatuur leven, waar een zelfverklaarde ‘elite’ van leugenpers en politici één welbepaalde mening aan elke burger wil opleggen, zonder ruimte voor afwijkende meningen.  Inzake homoseksualiteit is één mening afgekondigd als de enige juiste, en elke andere mening moet dus voorgesteld worden als ‘marginaal’, ‘achterlijk’ en ‘onbeduidend’.  Vandaar het lachwekkend overdrijven van de deelnamecijfers aan dit soort evenementen: als zou blijken, dat een groot deel van de bevolking eigenlijk niet gediend is met dit soort optochten, dan is dat strijdig met het heersende dogma, en dat kan men niet hebben.