De oud Braziliaanse president, Luiz Inácio Lula da Silva, Lula voor de intimi, was een god voor de linkerzijde. Hij was (is) zowat het witte afkooksel van een Mugabe of een Mandela. In september 2010 schreef het Frans puberaal links-anarchistische blad ‘Les InrocKuptibles’: “le pays où la gauche a réussi.” Wereldwijd werd Lula (hij was van 2003 tot 2011 president van Brazilië) geprezen voor zijn sociaal engagement, zijn inzet voor de armen en zijn onkreukbaarheid.
Momenteel echter vervolgt de Braziliaanse justitie de voormalige leider van de socialistische PT (Partido dos Trabalhadores, arbeiderspartij), omdat hij zich persoonlijk heeft verrijkt. Ja, socialisten en geld, wat zei gewezen Duits bondskanselier Helmut Kohl ook alweer over dat hotdogkraam? ‘Lula’ werd eerder deze maand al uren ondervraagd door de politie vanwege een groot onderzoek naar corruptie. Ook zijn woning werd doorzocht.
Maar laat ons even teruggaan naar ‘le pays où la gauche a réussi.’ Het is een palmares om in te kaderen. Nergens ter wereld worden er zoveel moorden gepleegd als in Brazilië: op een bevolking van 207.847.000 inwoners werden er in 2013 zo maar eventjes 56.000 mensen vermoord, 42.000 onder hen met vuurwapens. Ter vergelijking: in Frankrijk – het land telt één vierde van de inwoners van Brazilië – kwamen in hetzelfde jaar 665 mensen gewelddadig om het leven.
Ook de Braziliaanse politie doet haar duit in het zakje om de overbevolking tegen te gaan: in datzelfde jaar (2013) doodden ze 2.212 personen. In de Verenigde Staten, dat wel vaker in het nieuws komt voor ‘politiegeweld’ en dat één vierde meer inwoners telt, moesten 461 personen er aan geloven.
Brazilië scoort ook ‘goed’ qua internetfraude. Met een jaarlijkse frauduleuze omzet van 8 miljard dollar komt het land daarmee op de 2de plaats in de wereldrangorde van cybercrime. Het land gaat ook gebukt onder allerlei schandalen en corruptietoestanden. Maandelijks verdwijnen massa’s centen in de zakken van dubieuze politici.
Als dat de resultaten zijn van ‘un pays où la gauche a réussi’, wat moet het dan zijn in een land waar links niet slaagde?
De zoveelste droom van het socialistische wereldgeweten gaat hier aan diggelen. Het zal niet de laatste zijn. Overal ter wereld waar dat clubje aan de macht is, of geweest is, moeten anderen de brokken trachten te lijmen. Voor zover dat nog kan natuurlijk.
4 reacties op “De heilige ‘Lula’: een socialistisch idool en zo corrupt als een topcrimineel”
Op de vraag “wat moet het dan zijn in een land waar links niet slaagde?” weet ik het antwoord wel: Daar is het rustig, ordelijk en met een betrouwbare regering.
het is gemakkelijker om met een hond voorbij een hoop vlees te geraken,dan met een socialist voorbij een hoopje GELD,
Corrupte socialisten? Gaap. Een socialist die niet corrupt is, kijk, dát zou nog eens wereldnieuws zijn.
Corrupt waren alle marxistische leiders hoe ze ook heten,Dat was Stalin Mao Hochi Minh Polpot Hoge Chavez Of Videl Castro, ze waren ook de eesrte millionairs in een Communistische land.Net als Kim Jong Un de enige vette klootzak in Noord Korea.