Vandaag is het in Zuid-Afrika ‘Geloftedag’, althans zo heette deze nationale feestdag tot 1994. Tegenwoordig heet deze dag ‘Verzoeningsdag’, in het leven geroepen door de eerste ANC-regering.
Op 16 december 1838 versloegen de Voortrekkers de Zoeloes bij de Slag bij Bloedrivier. Een lange voorgeschiedenis gaat aan deze slag vooraf. In de slotfase van de strijd tussen de Zoeloes en de Voortrekkers legden deze laatsten een eed af aan God. Zo zouden de Voortrekkers bij hun overwinning God eren door die dag tot nationale feestdag uit te roepen.
Een moedige strijd van 464 Voortrekkers en 200 knechten volgde tegen een Zoeloeleger van niet minder dan 10.000 strijders. Ondanks de numerieke overmacht van de Zoeloes versloegen de Voortrekkers hun tegenstander. De Bloedrivier zou vernoemd zijn naar het bloed dat de rivier tijdens deze strijd rood kleurde.
Vandaag wordt deze overwinning nog steeds gevierd door vele blanke Zuid-Afrikanen. Dat ANC deze dag omdoopte tot verzoeningsdag is typerend voor de leugenachtige en politiek correcte propaganda die heerst sinds het einde van de Apartheid. Enerzijds is het niet toevallig dat net op deze dag de gewelddadige en moordende militaire vleugel Umkhonto we Sizwe van het ANC werd opgericht om het Apartheidsregime te bestrijden.
Anderzijds is er van verzoening geen sprake volgens Pieter Mulder, voorzitter van het Zuid-Afrikaanse Vrijheidsfront Plus: “Werklike versoening lê daarin om die regte balans tussen dit wat ons as individue in gemeen het, en daar waar ons kultureel van mekaar verskil, te vind. As versoening in Suid-Afrika beteken dat die verskillende volke en kultuurgroepe dit wat hulle eie is, moet vernietig en opoffer, dan is die versoeningsresep verkeerd. Dit is nie werklike versoening nie maar gedwonge assimilasie en kulturele uitwissing.”
Nog tijdens zijn toespraak naar aanleiding van de Geloftedag vandaag verwees Dr. Mulder naar de rijke geschiedenis van Zuid-Afrika en de Afrikaners: “Suid-Afrika is ʼn ekonomiese reus in Afrika. Suid-Afrika het in 1994 die beste infrastruktuur in Afrika gehad. Afrikaners het oor eeue ʼn belangrike rol gespeel om dit moontlik te maak. Ek vra vir ’n gebalanseerde aanbieding van die Afrikaner se geskiedenis en van sy rol in Suid-Afrika. Natuurlik het ons foute in die verlede gemaak, maar ons het ook ’n baie groot bydrae tot die ekonomiese krag en sukses van hierdie land gemaak. ’n Bydrae wat erken moet word en waarop ons trots kan wees.”
Zuid-Afrika of Europa, het verschil is nog maar erg klein. Overal waar het cultuurmarxisme toeslaat moet de eigen identiteit verdwijnen en wordt een multicultopia opgedrongen. In Zuid-Afrika zorgen de duizenden Plaasmoorden voor een onderhuidse angst, in Europa neemt het terrorisme die taak op zich. Hoog tijd om terug te vechten en op te eisen wat ons toebehoort!
Begin jaren zeventig zag ik heil in de verhuizing naar Suid-Afrika. Ik had ge nodige vereiste diploma’s en kreeg op tijd de Suyd-Afrikaanse Courant. Doch de problemen in Rhodesië deden mij besluiten om maar niet te gaan. Hopelijk gaan de ingevoerde zwarten beginnen beseffen dat zonder de kennis van de blanken het land naar de afgrond stevent.
Dan is dat een probleem voor de negers, de autochtone bevolking !