Dat de zeer gunstige peilingen van het Front National voor onrust zorgen bij de politieke tegenstanders, is het minste wat we kunnen zeggen. Veel voorgestelde constructies – we kennen het democratisch gehalte van de correcte partijen – om ‘la menace du Front National’ te counteren, liepen tot nu toe met een sisser af. Kartellijsten met alle centristen – links en rechts verenigd – werden zelfs op hoongelach onthaald.

Ook links slaagt er niet in om op 6 december eerstkomende eensgezind naar de kiezer te gaan. Het waren de groenen van EELV (Europe Écologie Les Verts) die een eventuele linkse eenheidslijst in de regio Nord-Pas-de-Calais/Picardie afschoten. Dat dit uitgerekend de kiesomschrijving is waar Marine Le Pen zich aan de kiezer aanbiedt, zegt alles over de zenuwachtigheid die zich van hen meester maakt. Ze hebben blijkbaar geen afdoend antwoord op het ‘dreigende gevaar’ van het monster. Alle peilingen wijzen op een grote overwinning van Marine Le Pen in deze noordelijke regio. Meer nog, bestuurlijke mandaten liggen binnen het bereik.

Dat gebrek aan linkse eensgezindheid zorgt voor een leegloop bij de watermeloenen. Het zijn heus niet de eersten de besten die het afbollen. Na Jean-Vincent Placé (de uit Zuid-Korea afkomstige senator) en François de Rugy (volksvertegenwoordiger uit Nantes), is het nu de beurt aan Barbara Pompili (ondervoorzitter van de EELV in het Frans Parlement) om ‘haar vrijheid te hernemen’: “Je reprends ma liberté”. Alle drie hadden een leidinggevende functie binnen de partij.

Ze houden het voor bekeken omdat de algemene vergadering van EELV een linkse eenheidslijst met de PS en andere linkse partijen heeft verworpen. “De linkse verdeeldheid zorgt regelrecht voor een overwinning van het FN”, aldus de groene protagonisten. Twee van hen hebben al aangekondigd om met een nieuw lijst te beginnen en op te komen!

En dan hebben we nog Les Républicains (het vroegere UMP) van Sarkozy en C°. Daar is Nadine Morano (1963-) de kop van jut. De gewezen volksvertegenwoordiger voor het departement Meurthe-et-Moselle en oud staatssecretaris voor het gezin, heeft het verkorven omdat ze de woorden van wijlen Charles de Gaulle herhaalde: “La France est un pays de race blanche”.

Het volledige citaat van de generaal

“C’est très bien qu’il y ait des Français jaunes, des Français noirs, des Français bruns. Ils montrent que la France est ouverte à toutes les races et qu’elle a une vocation universelle. Mais à condition qu’ils restent une petite minorité. Sinon, la France ne serait plus la France. Nous sommes quand même avant tout un peuple européen de race blanche, de culture grecque et latine et de religion chrétienne.”

Nadine Morano die als lijsttrekker voor de regio Alsace-Champagne-Ardenne-Lorraine was aangeduid, ziet dat lijsttrekkerschap nu aan haar neus voorbijgaan. Voor veel van haar partijgenoten is de uitspraak onverzoenbaar met de ‘waarden’ van de republiek. Iets wat Sarkozy – die meer en meer de uiterlijke tekenen van een neurotisch patiënt begint te vertonen – angstvallig overneemt.

Komt erbij dat de dame weigert zich te verontschuldigen voor haar uitspraak. Integendeel, ze trekt er geen woord van terug. Dat betekent zoveel als het einde van haar politieke carrière bij de Sarkozysten. Zou het kunnen dat we Nadine Morano vroeg of laat bij een ‘andere’ partij zien opduiken? Wel opletten, zouden we zeggen.

Leedvermaak is ons meestal vreemd. Maar hier maken we toch een uitzondering, we hebben er zelfs plezier in. Laat diegenen die onze samenleving naar de verdoemenis helpen, maar eens goed ruzie maken en innerlijk verdeeld naar de kiezer gaan. Hopelijk geeft diezelfde kiezer – de waanzin van de dobbervluchtelingen indachtig – hen de electorale doodsteek.

Intussen weten we wel dat Frankrijk – voor sommigen althans – geen blank land meer is! Tot wat angst en domheid kunnen leiden…