Het wordt door Vlaamsnationalisten bij zowat alle samenscholingen en feestelijkheden gezongen: “Heer, laat het Prinsenvolk der oude Nederlanden niet ondergaan in haat, in broedertwist en schande”. Wij zingen het, niet zelden met de hand op het hart, maar denken wij af en toe ook nog eens aan de ellendige omstandigheden waarin dat aangrijpende lied tot stand is gekomen?
Dat prachtige lied, dat velen van ons zowat zijn gaan beschouwen als een tweede volkslied, is namelijk gedicht en getoonzet op 29 januari 1945 in het nauwelijks menswaardig te noemen Belgische concentratiekamp van Lokeren. De dichter was Remi Piryns, de komponist Gaston Feremans. Dat kamp, waarin duizenden (van collaboratie verdachte) “onwaardige” burgers opgesloten zaten, van wie de meesten zelfs nooit officieel veroordeeld werden, is al lang met de grond gelijk gemaakt, waarschijnlijk uit pure schaamte, maar ieder jaar opnieuw worden nog wel de slachtoffers herdacht van die repressie “zonder maat of einde”, naar het woord van wijlen Raymond Derine, gewezen voorzitter van het Vlaamse en kristelijke Davidsfonds.
Mij zal je niet horen beweren dat er daar geen lieden tussen zaten wier levenswandel “niet onbesproken” was, maar de meerderheid van de “ingezetenen” was slachtoffer van een “vaderlandse” broedertwist die een schande was. ‘Wij zaten daar in een soort konijnekoten waarin wij niet eens rechtop konden staan’, noteerde een universitair geschoolde “pensionaatganger” in een door hem dagelijks bijgehouden dagboek. Dagboek is een wat overtrokken woord, want hij schreef zijn gedachten en gevoelens neer in zo’n ouderwets schoolschriftje met een rode marge en blauwe lijntjes dat door zijn jonge vrouw, een van die te weinig gewaardeerde pakjesdraagsters, stiekem was binnen gesmokkeld, want zo’n schriftje was verboden in de vaderlandse wederopvoedingsinstellingen. Van rechten van de mens was er in de staat van haat die meer dan 400.000 dossiers ineengeflanst had van “foute” vaderlanders, in de verste verte nog geen sprake.
In die voor jonge mensen van vandaag onvoorstelbare “kwade jaren”, naar het woord van wijlen Arthur De Bruyne (E. de V. van ’t Pallieterke), regeerde de haat van de straat, waartegen het “gezag” niet kon of niet wou optreden. Onvoorstelbaar, jonge lezer, want denk er eens over na dat er in dat Lokerse concentratiekamp niet alleen volksmensen, maar ook heel veel intellectuelen opgesloten zaten. In voornoemd dagboek las ik dat er daar 34 dokters zaten en dan zwijg ik over de dichters, schrijvers, schilders, licentiaten, musici, leraars, onderwijzers, enzovoort die, uitzonderingen daargelaten, allemaal gemeen hadden dat zij meenden te moeten op komen voor het volk waaruit zij waren voortgekomen, het volk van Vlaanderen-ons-Vaderland. Daar was in die verschrikkelijke tijd van broedertwist en schande moed voor nodig, véél moed, en dat gold niet minder voor de pakjesdraagsters die gemene spitsroeden moesten lopen om hun geliefden een schamel pakje bezorgd te kunnen krijgen.
Dié mensen, dié moedige Vlamingen, worden andermaal herdacht op zondag 6 september a.s. in de Sint-Annakerk van Lokeren (Veerstraat 12) met een H. Mis om 12.00 uur, die wordt voorgegaan door de gedreven pater Scheutist Wim van Essche en priester Roeland van Steenkiste. De dienst wordt opgeluisterd door het Sint-Lutgardiskoor van Hamme onder leiding van Clara Heirman en voor de muzikale omlijsting zorgt orgelist Willy De Decker. Teksten worden gelezen door Wilfried Haesen en uw dienaar. Zoals reeds jaren gebruikelijk worden de kerkgangers na de dienst in de parochiezaal uitgenodigd op een Vlaamse boterham met koffie, waarbij honderduit herinneringen kunnen worden uitgewisseld met gelijkgezinden die elk jaar opnieuw komen afgezakt.
Wie er meer over weten wil, kan terecht bij Herman de Troeyer (tel. 0488/28.79.71) of mezelf (tel. 0472/82.10.99). Wie een financieel steuntje wil overschrijven, kan dat op rekening van HEKALO Sint-Niklaas BE45 6524 8309 9589. Om te eindigen parafrazeer ik Anton van Wilderode: VERGEET HEN NIET DIE UW GEBOEIDEN WAREN. Hartelijk dank!
Hector van Oevelen
De meerderheid van de Vlaamse jeugd geeft geen moer om wat in de naoorlogse geschiedenis is gebeurd met dikwijls voorouders die leden onder de repressie, huppelend in massa hysterie en in hun dwaasheid laten ze zich naar de slachtbank leiden , als men over de collaboratie begint luisteren ze niet of verveeld. De grootste smeerlappen zijn trouwens bepaalde nazaten van collaborateurs die geld roken, en die mee de huidige politiek bepalen, die verloochenen alles wat hun lijdende ouders meegemaakt hebben , zij collaboreren vandaag met de Walen om Vlaanderen en haar bevolking uit te melken, een nep Vlaams nationalist zou BV de inkom van duizenden avonturiers moeten verhinderen, maar luistert slaafs naar het regiem en Europa, nog nooit waren het er zoveel inkomers waarvan men niet eens weet of ze tot IS behoren of wat ze op hun kerfstok hebben om halsoverkop hun land te ontvluchten, en met duizenden euro’s op zak hun geluk komen zoeken in het westen, nog nooit werden de na oorlogse Vlamingen zoveel taksen boetes en mensenkloterijen opgelegd, het handen geklap van het Franstalige regiem is te horen tot in Antwerpen, waar het fantoom mee aan de regering touwtjes trekt, nog nooit werden de Vlamingen zo lichter gemaakt en verworvenheden afgepakt , en het fantoom steekt spontaan zijn selfie handjes in de lucht om ons diets te maken dat het lichter maken van onze zakken nog niet gedaan zal zijn. want al die leeggangers moeten gehuisvest worden, op kosten van degene die nog willen werken. zieken en maatschappelijke zwakken kreunen onder deze maffiose regeringen, en hebben vaak maar een uitweg meer, zelfmoord! Ach ja voor een euro kunnen arme kinderen een maaltijd krijgen gemaakt van afval en vreet dat verlopen is,. een folieke van de heks van de kemmelenberg. Zelfs de enige vrijheid , de auto, moet het ongelden met het opdrijven van overdreven dieventaksen. Misschien als de jeugd tot de bedelstaf gedoemd worden en geen geld meer hebben voor hun hysterische springfestijnen , zullen ze ontwaken, ik zeg wel Misschien!!!!!
Terecht initiatief !
Het gebed voor het vaderland kan men toch moeilijk, zoals de titel van het gebed al aangeeft, een lied noemen. Het is een heel ingetogen gebed/gedicht.
‘Velen van ons zowat zijn gaan beschouwen als een tweede volkslied.’
Een volkslied legt de nadruk op het volk, de natie en wordt volle trots gezongen terwijl het gebed voor het vaderland eerder een herinneringsgebed is om ons blijvend te laten herinneren aan de inhoud van het gebed. Dat we als Nederlanders ons zelf niet ten onder mogen laten gaan aan ‘broedertwist en schande’ en dat we er alles aan moeten blijven doen om ons optimaal in te zetten voor ons volk zodat het ooit, als nooit tevoren weer kan schitteren.
Overigens, sinds wanneer hebben de nationalisten hier in de lage landen maar één volkslied.? We hebben er namelijk drie (Die stem, Vlaamse Leeuw en het Wilhelmus). Het gebed voor het Vaderland zou in die optiek beschouwd moeten worden door de schrijver als een vierde volkslied.
Voor de rest een zeer goed en boeiend artikel!
Ik vraag mij af welke verrotte geesten hun duim neerwaarts durven steken op commentaren die een mens geeft op het huidige wanbeleid tegen Vlaanderen en haar volk door een partij die zich Vlaams nationalisten durft noemen , wie zijn ze, dat zullen we nooit weten, lafheid is ook een democratisch middel om negatief een duim die wie weet waar gezeten heeft neerwaarts te steken, ze wanen zich misschien keizers van Rome. Of zijn het NVA ers met een vrienden postje, of toch rode smeerlapjes, moedig zou zijn gewoon tegen commentaar te geven waarbij hun volle naam zou prijken, maar nogmaals lafheid zit bij sommigen ingebakken als een drol aan een schoen. ze doen maar!!!!!