In Wommelgem naast Antwerpen vond op zaterdag 18 april 2015 het Colloquium van de Nationalistische Studentenvereniging (NSV!) plaats. Dit onder de noemer ‘Europe, beyond the West’, want de hele middag vond plaats in de Engelse taal. Met een drietal topsprekers die door de nationalistische studenten naar Vlaanderen waren gehaald, te weten; John Morgan, directeur van een uitgeverij; journalist Manuel Ochsenreiter; en als klap de vuurpijl de geopoliticus Alexander Dugin. Die laatste was overigens enkel digitaal aanwezig via een skype-verbinding. De hele middag was echter van een hoog niveau en de aanwezigen werden aan het denken gezet door de vaak onorthodoxe opvattingen van de sprekers.
De aanloop naar deze academische zitting was, zoals ook wij hebben bericht, uiterst roerig te noemen. Het kon niet op de Universiteit plaatsvinden en later moest men nog van locatie wisselen wegens verfbommen tegen de zaal, uiteindelijk kon men terecht bij een zaaleigenaar in Wommelgem. Men kan lang keuvelen over wie er in dit verhaal zich het merkwaardigst heeft gedragen, een Universiteit die een studentenvereniging weert, de lokale politie die zaaleigenaren afraadt te verhuren, of persorganen die ophitsende verhalen als fatsoenlijk nieuws trachten te verkopen. Het is wellicht ook niet belangrijk; wel de sprekers die kwamen, de organisatoren en de zeer moedige zaaleigenaar.
Én het was het dan ook waard om aanwezig te zijn. De dag begon met John Morgan, directeur van de nieuw-rechtse uitgeverij Arktos. Zijn verhaal draaide om het naar buiten brengen van de nieuw-rechtse opvattingen en het doen herleven van de Europese cultuur in al zijn uitingsvormen. Volgens de spreker zouden we als Europeanen onze identiteit en spiritualiteit moeten doen herleven en ons hierin verdiepen, zijn uitgeverij gaat hierin voorop en publiceert daarom naast bekende namen ook originele en onbekende schrijvers.
De voor velen onbekende journalist Manuel Ochensenreiter had zich binnen en uur onvergetelijk gemaakt, met een uiteenzetting vol met humor en wetenswaardigheden. Hij was als journalist voor het Duitse maandblad Zuerst! op interessante plaatsen in roerige tijden geweest, zoals Syrië, het oosten van Oekraïne en Libië. Vanuit die ervaring kreeg hij op locatie unieke indrukken en wist vooral goed te vertellen hoe de massamedia mensen voorliegen, omdat hij ter plaatse met eigen ogen kon zien dat de zaken er vaak heel anders voorlagen.
Als laatste was er een toespraak opgenomen van Alexander Dugin, de intellectuele voorman van het Euraziatisme, die sprak over het belang van het achter ons laten van de NAVO en het westen, om zelf als Europeanen een eigen weg te kiezen. Om te kiezen tussen de continentale politiek en dat van de zeemachten, om wellicht samen met de Russen tegen de dictatuur van de globalisering en de éénwereldregering te strijden.
Tussendoor was er nog ruimte voor muziek van een klein orkest van NSV!-leden en een jonge activist uit Sachsen, die binnen en buiten de zaal mensen vermaakte met felle strijdliederen. Ook waren er jongerenpanels opgezet, waarbij we ook nog een aantal inzichten mochten vernemen. Daarbij waren er de nodige kraampjes ingericht met talloze boeken, hempjes en dergelijke. O.a. waren er activisten van Giovani Padani, Génération Identitaire, Blocco Studentesco, Junge Nationaldemokraten aanwezig.
Naast alle stof die de sprekers overbrachten, was er ook de nodige tijd om bij te praten en sprak ik met mensen vanuit Duitsland tot aan Griekenland en alles hiertussen in, én zelfs iemand met een Russische achtergrond. Er werd uitgebreid gesproken over de Afrikaanse invasie via het zuiden van ons continent, en velen waren op de hoogte van de oorlogshitserij van de Amerikanen in het oosten van Europa. Hier waren de aanwezigen alvast ruim het westen voorbij, om in Europa te blijven en zich ervoor in te zetten.