Een engelstalig boek uit 2007, van de Kroatische schrijver en voormalige diplomaat Dr. Tomislav Sunic en het is ondanks het nodige academisch taalgebruik toch een goed te lezen boek. Sunic is zondag een van de gasten bij het colloquium van Voorpost te Edegem. Het boek gaat zoals de titel al aangeeft over de postmoderniteit en de hoe dit binnen de Amerikaanse identiteit een rol in speelt. Het is nog gewoon te koop via het internet.

De schrijver heeft de vele auteurs gelezen die zich hebben verdiept in het wezen van het Amerikanisme en weet dan ook onderscheid te maken tussen de fundamentele kritiek en kortzichtig anti-Amerikanisme. Ook komt de Sovjetmens versus de Amerikaan naar voren, waar de schrijver weet op te merken dat onder het Sovjetsysteem men natuurlijk ernstig heeft geleden, maar dat hier de Europeaan toch veel minder individualistisch en consumptiebelust wordt opgevoed.

Een interessante analyse is ook Sunic zijn opvattingen over de oorsprong van politieke correctheid en de Amerikaanse rol hierin. In het bijzonder hoe na WO2 men Europa heeft overspoeld met marxistische opvattingen en met het scheppen van een sterk beeld over de Amerikaanse heldendaden in de oorlog en het wegpoetsen de eigen misdaden, terwijl de Duitsers alle schuld en alle misdaden in de schoenen hebben geschoven gekregen.

Het buitenlandse beleid van Amerika is ook al sinds haar afscheiding van Groot-Brittannië een punt aandacht voor velen. De schrijver wijst ook op de grote vermenging met de belangen van Israel, waarmee veel Amerikanen problemen hebben, maar die door sterke pro-Israel lobby´s wordt geduwd. De goede ligging van Amerika als eiland tussen landen die ook nauwelijks een bedreiging voor haar macht vormen en zo kan ze vanaf een rustige positie zich overal in de wereld bemoeien met conflicten.

Ook gaat de schrijver in op het droombeeld van de Amerikaan, post-Amerika en postmoderniteit, waarin we volgens hem ons bevinden in een sterk door bewegend beeld bepaalde maatschappij zonder waarden, die nog overal ter wereld mensen aantrekt. Echter vanwege het multiculturele beleid (positieve discriminatie) extreme druk op academici om zich correct te gedragen en het vervangen van Europeanen voor derdewereld-immigranten gaat het wel de verkeerde kant op. Exit de Europese Amerikaan.

Dat is dan ook het toekomstbeeld; een multicultureel Amerika dat in de wereld onder de vlag van mensenrechten en met propagandabeelden vanuit Hollywood de hele wereld zal willen controleren.