Het is weer eens zover, het grote spook van de discriminatie en racisme wordt als vanouds door de trotskistische vleugel van de sociaal-democraten van stal gehaald. Dit maal met goedkeuring van regeringspartner VVD, komt Lodewijk Asscher, vicepremier en Minister van Sociale Zaken, met een duizelwekkend en uitgebreid plan om discriminatie op de arbeidsmarkt te gaan bestrijden. Dit houdt o.a. een voorstel in om bedrijven op een zwarte lijst te plaatsen. Daarbij zou er een handvest moeten komen tegen discriminatie, die bedrijven moeten ondertekenen, als ze eens ‘betrapt’ zijn op discriminatie. De uitgebreide lijst bestaat uit 44 maatregelen, die Asscher van stal haalt, die netjes thuishoren wanneer men in politiestaat wenst te leven.

De reden hiervoor? Dat is een eerder rapport van de Sociaal Economische Raad (SER). Werkgevers zouden volgens hen sollicitanten weigeren als gevolg van blijkbaar discriminatoire voorkeuren en daarbij zou er ook op de werkvloer sprake zijn discriminatie. En er zijn nogal wat discriminatiegronden in Nederland; huidskleur, geloof, geslacht, seksuele gerichtheid, handicap, leeftijd of afkomst en ongetwijfeld nog wel wat andere zaken. In een vraaggesprek met Dagblad Trouw geeft de Asscher nog maar eens de leegheid en rekbaarheid van het begrip discriminatie weer;

“De overheid kan niet met een wet discriminatie bestrijden want het komt voort uit een vooroordeel. Vooroordelen kunnen worden bestreden door elkaar te leren kennen. Vaak wordt er onbewust gediscrimineerd.”

Een vooroordeel is in het trotsktistiche lexicon zoiets als, dat bepaalde groepen met de Afrikaans-islamitische achtergrond oververtegenwoordigd zijn in de criminaliteit. Terwijl andere mensen een uitgebreid strafblad misschien wel een goede reden vinden om iemand niet aan te nemen, maar wellicht dat dit in de toekomst geen goede grond meer is. (Een plan om het gebrek aan culturele diversiteit (zoals benoemt in bijlage 2b /b ) onder de gevangenisbevolking aan te pakken, heb ik overigens nog niet kunnen ontdekken.)

De minister erkent elders in het vraaggesprek met dagblad Trouw dat discriminatie lastig is op te sporen en te bewijzen. Maar dat is natuurlijk voor een echte politicus nooit een werkelijk probleem, wat dan moeten er natuurlijk gewoon nog meer instanties komen die zich hiermee bezig houden. Zoals het uitgestrekte netwerk van anti-discriminatiebureau’s, die zich eerder al bezighielden met het verwerken van de aangiftes aan het adres van politicus Geert Wilders, niet geheel toevallig lid van een belangrijke oppositiepartij in Nederland.

De plannende campagne van Asscher zit ook vol met Orwelliaans taalgebruik van Anglo-Amerikaanse makelarij als ‘culturele diversiteit’ of ‘workplace pride’ of ‘genderidentiteit en genderexpressie’. Begrippen die uit zo uit de planbundels komen van de Mokumse sociologen en die zaken problematiseren of juist volkomen verzinnen, volgens de eigen boeken en wereldbeelden.

Want het ligt natuurlijk niet aan de totaal disfunctionerende samenleving waarin we inmiddels leven. Het ideaalmodel van de maakbare, tolerante multiculturele samenleving zal nooit ofte nimmer in vraag gesteld gaan worden. Dus dan moet het wel ergens anders aan liggen, bijvoorbeeld aan bepaalde bedrijven of mensen met een andere mening. Inderdaad, wanneer een samenleving niet werkt, kun je met onbehoorlijke middelen nog wel de juiste uitkomsten afdwingen.

Deze Minister is van plan middels een wetsaanpassing ervoor te zorgen dat bedrijven benoemt kunnen worden – het idee van de schandpaal – die discrimineren. Tevens geeft hij de inspectiedienst van zijn eigen Ministerie van Sociale zaken, de taak om discriminatie op te gaan sporen. Daarbij krijgen ook de gemeentes extra middelen om anti-discriminatievoorzieningen aan te leggen, waarbij mensen kunnen gaan klikken als ze ergens iets foutiefs zien of horen.

Maar het is niet alleen dit. De plannen staan vol met richtgevende afspraken en werkinstructies die veel verder gaan dan alleen het aanpakken van wat de overheid aanmerkt als ongeoorloofd onderscheid maken. Zo’n beetje iedereen kan zich straks melden bij de overheid omdat hij of zij niet hogerop is gekomen… en dat moet dan wel liggen aan iemand anders.

Volgens de berichten worden de plannen nu aan de Tweede Kamer voorgelegd en zal deze zomer nog de wetsaanpassing worden ingediend. Het is met spanning afwachten welke politici zich durven uit spreken tegen deze Minister én dus tegen een tirannieke overheid.