‘Open grenzen brengen onze sociale zekerheid in gevaar’, aldus wereldvermaard econoom

‘Muren rond Europa bouwen is niet zo onzinnig’, zo beweert Paul Collier. En als iemand als Collier dat zegt, dan is dat niet zonder belang. Want het gaat hier niet om één of andere kroegtijger die onder het genot van een zoveelste biertje zijn wijsheden verkondigt. Neen, het betreft hier niemand minder dan een wereldvermaarde econoom en een pleitbezorger voor massale ontwikkelingshulp aan de allerarmste landen. Een man tevens met een C.V.’tje om u tegen te zeggen: hoogleraar economie in Oxford, directeur van de dienst Ontwikkelingsonderzoek van de Wereldbank en topadviseur over Afrikaanse zaken bij Tony Blair. Zijn controversiële gedachten – nu ja, controversieel voor onze naïeve linkse vriendjes – staan geboekstaafd in de Knack van deze week. Dit naar aanleiding van het verschijnen van zijn nieuwste boek: ‘Exodus – Immigration and multiculturalism in the 21st century’.

In het vraaggesprek met Knack doorprikt Paul Collier één voor één de mythes over immigratie die links en de gevestigde machten zo graag in stand houden. Zo wordt algemeen aangenomen dat de bootvluchtelingen die in Lampedusa aanspoelen arme mensen zijn, maar niets is minder waar. Collier wijst er op dat de mensen die de tocht van Eritrea of Somalië naar de Middellandse Zee ondernemen juist wél over geld beschikken. Hoe zouden ze anders de mensensmokkelaars betalen die hen daarbij helpen? Dat ze daarbij de verdrinkingsdood riskeren, deert hen niet: ‘Als je als vluchteling aan boord van zo’n bootje geraakt, de overtocht overleeft en voet aan wal kunt zetten op het strand van Lampedusa, word je bedolven onder de mensenrechten.’, aldus Collier. In Italië krijgen ze daarbij de ‘goede raad’ om verder naar het noorden te trekken, want ‘in Italië is geen werk’. Met andere woorden: de tot absolutistische godsdienst verheven eredienst van ‘De Rechten van de Mens’ wordt nog eens onze eigen ondergang. Verre van mensen hun recht op een leven in vrijheid en in welzijn te ontzeggen, maar wordt het dan geen tijd om die zogenaamde ‘Rechten van de Mens’ eens te herbekijken en wat meer aandacht te besteden aan de rechten van de volkeren? Collier vind het dus niet zo onzinnig om muren rond Europa te bouwen, zo niet ‘loopt een land als Eritera compleet leeg’. Hij voorspelt dan dat er miljoenen Afrikanen naar Europa zullen komen. Het lijkt wel ‘Les Camps des Saints’ van Jean Raspail!

Progressieven zullen natuurlijk steigeren wanneer ze deze theorieën van de economieprofessor te  horen krijgen, maar het zal Collier worst wezen: ‘Veel progressieve mensen zijn dan ook intellectueel lui. Geloven ze nu echt dat we arme landen kunnen helpen door een paar van hun jonge, ondernemende, slimme en beter boerende inwoners hier oogluikend toe te laten?’ Die zit! 

Dan bevestigt Collier wat nationalisten al lang weten, maar waar het politiek correcte zootje blind en doof voor is: ‘Hoe groter het culturele verschil, hoe moeilijker het wordt om die nieuwkomers in de samenleving te absorberen.’ Met als gevolg: meer migratie. De professor is trouwens niet volledig tégen immigratie, maar té veel immigratie bedreigt de samenhang in de samenleving, zo weet hij. Het ondermijnt de sociale cohesie, en op een bepaald moment zal het gemeenschappelijk belang geschaad worden. De professor pleit ervoor een halt toe te roepen aan de migratie, want het huidige systeem van onbeperkt stijgende diversiteit vindt hij een vergissing. Hij is het ermee eens dat de integratiepolitiek van de meeste Europese landen een totale mislukking is. En hij besluit: ‘Het jammere van mensen die de multiculturele samenleving genegen zijn, is dat ze ook voorstander zijn van open grenzen. Dat loopt faliekant af en brengt ons socialezekerheidssysteem in gevaar.’ 

Het boek wordt ook in het Nederlands vertaald bij uitgeverij Het Spectrum. Kopen dit boek en zorgen dat zoveel mogelijk mensen het hebben gelezen tegen de verkiezingen van mei 2014!