Het lied van deze week wordt gezongen door Edith Piaf, magistrale Franse zangeres, helaas gestorven aan excessief drank-en druggebruik. Of wanneer een ontmoeting van schoonheid en lelijkheid leiden tot absoluut verval zeg maar. Net zoals bij vele artiesten staat het talent in schril contrast met de levensstijl van de beoefenaar van dat talent. En dat is niet anders bij Piaf.

Het lied ‘Non, Je ne regrette rien’ wordt regelmatig aangehaald in identitaire en nationalistische middens, aangezien wij ons als nationalisten allesbehalve moeten schamen voor onze strijd. Die strijd is immers legitiem en spijt betuigen zou dan ook volstrekt onzinnig zijn. Wat onze tegenstanders ook mogen beweren. Wie overigens zijn agenda laat afhangen door de verwijten van de tegenstanders, kan best even voor de spiegel gaan staan en zich afvragen of hij wel de juiste idealen nastreeft.

Edith Piaf – Non, Je ne regrette rien

Non! Rien de rien
Non! Je ne regrette rien
Ni le bien qu´on m´a fait
Ni le mal tout ça m´est bien égal!

Non! Rien de rien
Non! Je ne regrette rien
C´est payé, balayé, oublié
Je me fous du passé!

Avec mes souvenirs
J´ai allumé le feu
Mes chagrins, mes plaisirs
Je n´ai plus besoin d´eux!

Balayées les amours
Et tous leurs trémolos
Balayés pour toujours
Je repars à zéro

Non! Rien de rien
Non! Je ne regrette rien
Ni le bien, qu´on m´a fait
Ni le mal, tout ça m´est bien égal!

Non! Rien de rien
Non! Je ne regrette rien
Car ma vie, car mes joies
Aujourd´hui, ça commence avec toi!