De voorbije weken en maanden is duidelijk geworden dat Sharia4Belgium vandaag een uiterst gevaarlijke terreurgroep is die opereert vanuit een villa in Aleppo, Syrië.  Omdat de club weinig voorstelt op het echte slagveld tegen de troepen van Assad gooit men zich op de weerloze burgers van Syrië die zogezegd ‘vijanden van de islam’ zijn: christenen, sjiieten, leden van minderheden.  De details die bekend raken zijn huiveringwekkend.  Een oude man levend het hoofd afgesneden.  Een man gegijzeld voor losgeld en dan klunzig geëxecuteerd, met eerst een kogel ernaast, dan één in zijn hand en dan één in zijn hoofd.  En dat is het lot van de mannen; het lot van de vrouwen kan de lezer zich zelf voorstellen, zeker als men weet dat voor jihadi’s wereldwijd sex één van de grote drijfveren is, en niet alleen met de  maagden in het Paradijs…

Het is wel leerrijk om nu, nu het bloed daadwerkelijk vloeit, eens te kijken wat links dacht vanaf maart-april 2010, toen Sharia4Belgium voor het eerst boven water kwam en zich o.a. liet opmerken door in Antwerpen een lezing van de islamkritische auteur Bruno Barnard onmogelijk te maken.

Tom Naegels, links schrijver, De Standaard 2 april 2010: ‘Eigenlijk is het nog niet zo dom om het Vlaamsnationale radicalisme (…) te vergelijken met het islami(s)tische radicalisme – of beter: het geheel van de Vlaamse Beweging met het geheel van de islami(s)tische emancipatiebeweging, hoe gefragmenteerd die ook is. (…) De vergelijking gaat allicht niet helemaal op. De flaminganten onder u zijn vast al tegenvoorbeelden aan het zoeken. Maar de essentie is: die islamitische (of allochtone, hoe je ze ook wil noemen) actiegroepen gedragen zich als een normale politieke beweging. Ze zijn geen gevaar voor onze democratie; ze zijn een onderdeel ervan. Zelfs de radicale uitlopers. Die ook maar zijn wat ze zijn.’

Walter Pauli, links journalist Knack, in De Morgen 3 april 2010: ‘Ze kunnen moeilijk op vrijmoedige wijze dialogeren met iemand die hun godsdienst het recht ontzegt om ‘te zijn’. Zeker niet als het gaat om jonge en heethoofdige moslims die aan een universiteit studeren. Die zijn namelijk varianten van de Eeuwige Student, een fenomeen dat al lang bestond voor Paul Goossens en de zijnen er in 1968 de vlam in zetten. Een vast kenmerk van geëngageerde studenten is juist dat ze jong en heethoofdig zijn. Een mens betreurt haast het makke bij de actuele generatie. Leve de studenten die bewogen blijven, maar op hun leeftijd nog geen maat kunnen houden. Dat leren ze later wel, door scha en schande.’

Lucas Catherine, zelfverklaard links islamexpert, De Morgen 3 april 2010:

‘En wat met Sharia4Belgium? Een groepje marginale religieuze punkers. In plaats van vlammende haarpieken en piercings dragen ze tulband en boerka. Provocateurs met hun kleding en door wat ze zeggen, zoals de rondreizende punkers in de straten van Brussel die voor bier en hun hond geld schooien en schelden als je niets geeft. Beide groepen zijn even marginaal en staan buiten de maatschappij en hun gemeenschap.’

Anoniem redacteur, De Standaard, 3 april 2010:

‘Benno Barnard beleefde deze week zijn moment de gloire. (…) Barnard houdt van polemiek. Deze week wilde hij een voordracht houden met de titel ‘Lang leve God, weg met Allah’. Een zootje moslimradicalen verstoorde de lezing en Barnard mocht in alle kranten en op alle televisiezenders vertellen hoe hij ternauwernood het vege lijf had gered. Barnard zou Sharia4Belgium op gesuikerde thee moeten trakteren. Want hebt u op YouTube dat filmpje van de rel goed bekeken? Denk die heethoofden weg, en er blijft drie man en een paardenkop over voor zijn lezing.’

Rik Coolsaet, prof Gent, Knack, 14 april 2010:

‘ Die figuren worden meteen gedemoniseerd, en dat is verkeerd. Abou Jahjah probeerde actief burgerschap te creëren bij mensen die opkwamen tegen discriminatie en andere problemen. (…)  En nu is er de overdreven hetze tegen een marginaal groepje als Sharia4Belgium. Het is erg dat we samenlevingsproblemen altijd vermengen met veiligheidsproblemen. Die vermenging duwt mensen in een egelstelling en is dodelijk voor een maatschappij.’

Laten we het even samenvatten:  volgens links in maart-april 2010 was er helemaal niks onrustwekkends aan Sharia4Belgium.  Het zijn wat rebelse nozems, regimekritische punkers, en in de lijn van mei ’68 is het zelfs fijn dat ze ‘geen maat kunnen houden’.  In het ergste geval, horresco referrens, zijn het een soort flaminganten, maar dan met een jurk aan.  Hoogstens is er sprake van wat samenlevingsprobleempjes.  En die Barnard?  Een aansteller.

Aan de andere kant van het spectrum stond rechts, dat over de ganse lijn verklaarde: dit kan niet door de beugel.  Laeremans eiste als eerste van de minister van justitie een optreden, Dewinter en Vanhecke dienden klachten in, Turtelboom liet de website aanpakken en Bourgeois liet weten dat Sharia4Belgium onaanvaardbaar was.  Rechtse mensen hebben blijkbaar gewoon minder tijd nodig om in te zien wat er aan de hand is.

Het doet enigszins denken aan die zaak van de linkse prof Etienne Vermeersch, die 20 jaar geleden schreef dat pedofilie in orde was.  Vandaag zegt hij daarover: ‘ Ik heb ingezien dat dat fout was dankzij voortschrijdend wetenschappelijk inzicht.’  De rechtse Voorpost-militanten die in die tijd gingen betogen tegen het pedofiele toneelstuk ‘Snoepjes’ in Gent waren al meteen tot dat inzicht gekomen, en dus blijkbaar slimmer dan de prof.

Een correcte en geloofwaardige politieke doctrine slaagt erin de samenleving correct te doorgronden, mee om zo toekomstige ontsporingen te voorzien en soms te vermijden.  Als de rechterzijde haar zin had gekregen, dan zaten de Sharia4belgium-schoften al jaren in de cel en liepen hun onschuldige slachtoffers nog levend en wel rond in Syrië.  Mogen we van links, dat dol is op excuses voor wat dan ook, even excuses vragen aan de getroffen Syrische families?

HDG

Hans De Groot is freelance journalist.  Vanaf nu mogen wij van RechtsActueel stukken van hem overnemen met bronvermelding.  Dit artikel verscheen eerder in ‘t Pallieterke.