Bij de recente Bundestag-verkiezingen in Duitsland viel het resultaat op van de nieuwe partij AfD. Slechts 4 maanden na haar oprichting behaalde ze een score van 4,7%. Dat zijn net 0,3%-punten om de kiedrempel te halen en daarmee ook verkozenen te hebben.
Maar dat resultaat zet velen in Duitsland (en daarbuiten) alvast aan het denken. De Eurofielen vrezen dat het spook van het Eurosceptische en het anti-Europese ook in Duitsland rondwaart. Nationalisten en rechtse partijen hopen dat er eindelijk ook een gesprekspartner met enig (electoraal) gewicht opstaat in Duitsland. Voor alle duidelijkheid: in Duitsland is ‘rechts’ en ‘nationalist’ haast een scheldwoord. Geen enkele partij of politicus (uitgezonderd NPD) zal die term hanteren om zijn positie in het politieke spectrum aan te duiden. Veeleer zal de term ‘konservativ’ gebruikt worden, een term die minder aangebrand is.
Wat de AfD betreft zou men alras kunnen denken dat die zichzelf ‘konservativ’ zal noemen, maar niets is minder waar. De partijvoorzitter Lucke heeft op een recente persconferentie gesteld dat de AfD helemaal niet ‘konservativ’ is, hij duidt echter zijn partij aan als ‘Partei des gesunden Menschenverstandes’ (partij van het gezond mensenverstand). Dat laatste klinkt ons vertrouwd in de oren. En we weten wat daar uiteindelijk van geworden is en wat we daar dus van kunnen verwachten: niet al te veel.
In deze visie zou men Abou Jahjah moeten steunen om met een eigen moslimpartij op te komen. In ieder geval ; mocht hij iets minder dan 5 procent behalen, dan zou dit toch stemmen kosten aan de andere linkse partijen en dit zowel in Nederland als in België.
LDD haalde stemmen bij VB en VLD en verzwakte die partijen (blijvend) – LDD betekent uiteindelijk zelf niets meer.
AfD haalde stemmen weg bij FDP (die uit het parlement verdween) en bij een aantal rechtse groupuscules maar haalde zelf de kiesdrempel niet – wat zal er op termijn van de AfD nog overblijven?