Justitie is in Frankrijk een zeer relatief begrip geworden voor al wie op de hoogte is van de willekeur en de ver overdreven strengheid waarmee de Franse rechtbanken vandaag de dag mensen te lijf gaan die de lef hebben gehad tegen het beleid van Hollande te demonstreren. Toch beschikt de regering er over een minister die voor dat departement verantwoordelijk is.
Dankzij haar geslacht en haar huidskleur (ze is zwart) beantwoordt deze dame aan bijna alle criteria die van pas komen om in de smaak te vallen bij ’la gauche caviar‘ (in het Nederlands: chichi links). Ik zeg bijna alle criteria want er is er een dat ontbreekt: ze heeft geen homoseksuele aanleg, maar goed, nobody is perfect.
Er vallen echter over deze Christiane Taubira toch nog een aantal andere boeiende zaken te vertellen. Zo heeft ze bijvoorbeeld haar levensgezel in haar kabinet aangesteld, ondanks het feit dat die gezocht wordt wegens een poging om een terroristische aanslag in Frans Guyana te plegen.
Vermeldenswaardig is ook dat – alhoewel Hollande al herhaaldelijk verklaard heeft dat hij ‘niet van rijken houdt’ – er van Taubira moeilijk kan beweerd worden dat ze arm is. Volgens het Amerikaans weekblad People With Money van 3 april haalt ze voor 2013 namelijk de top van het klassement van de best betaalde vrouwen in de wereld. Tussen Maart 2012 en maart 2013 zou ze volgens diezelfde bron 58 miljoen euro binnengehaald hebben. 30 miljoen meer dan in 2012.
Dit zou allemaal te danken zijn aan haar handige beursspeculaties, de uitbating van haar patrimonium aan immobiliën, een zeer lucratieve samenwerking met Cover Girl, haar verschillende restaurants in Parijs, haar connecties met modehuizen voor tieners via haar firma Taubira Séduction en het succes van haar eigen parfum die ze onder de naam ‘L’eau de Christiane’ op de markt bracht.
Maar dit alles belet haar niet in Parijs een sociale woning te betrekken… Het valt niet tegen te spreken, op gebied van ‘socialisme’ haalt ze het op D.S.K.
“Ontwaaaaaaaaaak verwoooooorpenenen der aaaaaaaaaaarde” uit de “Internationale “, een schunnig straatlied dat de caviarsossen luidkeels als carnaval schlager lallen op hun jaarlijks 1 mei carnaval zatsel, het linkerknuistje omhoog, hun zoveelste glas champagne in de rechterhand !
Links lullen en rechts zakken vullen
Idem hier in Borgerhout waar in de buurt Cogels-Osylei het hele linkse troepje bo-bo’s samenhokt,Hemmerechts, Guy Mortier,om er maar enkele te noemen ,deze “socialisten”wonen in paleizen met steeds weer dat moraliserende vingertje naar alles wat rechts is ,wie je in hun straat NIET ziet wonen zijn de sociale gevallen,de “nieuwe” belgen ,zij passen niet in hun straatbeeld,dus wonen die tussen het andere plebs het selecte clubje wereldverbeteraars die minder welgesteld zijn,maar daarom niet minder rood
En maar paraderen op het Zurenborg plein ; “links lullen, rechts zakken vullen dat doen PoCo-(s)nullen” dat op het mei-68 mestvaalt opgeschoten caviarproletariaat
Frankrijk heeft dringend nood aan de wederkeer van de guillotine.
Een sociale woning moet uiteraard sociaal zijn, d.w.z. volgens het socialistisch gelijkheidsprincipe voor iedereen bereikbaar zijn (gelijke kansen voor iedereen, begrijp je?) . Dit betekent onder meer vooral ook voor dezen die “gelijker” zijn dan de gelijken, maar dan uitsluitend op voorwaarde dat die “supergelijken” geen zwarte maar een rode partijkaart hebben. “Één der onzen” is, begrijp je? . Heeft natuurlijk niets te maken met de socialistische ban op discriminatie, hoor! Of hoe de rode wereld eigenlijk een zwarte wereld is.