Hugo Portier: ‘Over Luc, naar aanleiding van zijn viering’

Naar aanleiding van het doorgeven van de titel ‘actieleider’ bij Voorpost door Luc Vermeulen aan een nieuwe, jonge snaak, schreef Francis Van den Eynde reeds enkele lovende anekdotes over Luc (lees hier). Lovende woorden zijn aanstekelijk, zo blijkt, want niemand minder dan Hugo Portier, van 1993 tot 2004 voorzitter van het Algemeen Nationaal Zangverbond dat het jaarlijkse Vlaams Nationaal Zangfeest en Nekka-Nacht organiseert, vertrouwde ons zonet ook enkele woorden van lof toe, die bestemd zijn voor Luc Vermeulen. Portier is slechts twee jaartjes ouder dan Luc en heeft dan ook samen met hem een lange weg afgelegd binnen de Vlaamse Beweging.

Over Luc, naar aanleiding van zijn viering

Luc stond waar de klappen vielen, nooit in de schijnwerpers van een podium. Tegenstanders vonden het doodnormaal dat hij klappen kreeg want hij provoceerde toch? Als je voor Vlaamse rechten en eisen opkomt, zoals Luc dat al heel zijn leven doet, als je je verzet tegen Vlaams-hatende Franstaligen, als je in de Rand voor je eisen opkomt en nog zoveel meer, dan is dat geen provocatie maar rechtvaardigheid en Vlaamse standvastigheid. Luc stond en staat dààrvoor en helemaal niet voor provocatie.

Bij het verloop van onder andere menige betoging nam Luc de ordedienst op zich, niet zonder risico want zoals boven gezegd, de provocateurs stonden niet naast Luc maar tegenover hem, vastbesloten om herrie te schoppen. Meer nog, hij stond tegenover een ‘andere ordedienst’ die maar al te graag provoceerde en brutaal molesteerde.

Verraad uit ‘eigen’ beweging

Luc heeft ook geestelijke klappen gekregen, van hen die keer op keer Vlaanderen verraden, van hen die ‘lintjes’ boven ‘trouw aan Vlaanderen’ verkiezen, van hen met de gebroken beloften, van Vlamingen die de Bedevaart verkocht hebben, van Vlamingen die hun geloof in Vlaanderen niet belijden met woorden, laat staan met daden. Verbeten, met immer volgehouden overtuiging is hij nooit geplooid, heeft hij nooit opgegeven en naar het lied ‘Het Vlaamse heir staat immer pal’ zijn idealen, onze idealen verdedigd.

Dat hij soms kwaad was, wie niet? Hoe dikwijls denken we dat het spijtig is dat we – om maar één feit te noemen – de onderhandelaars van de pseudo-Vlaamse partijen niet kunnen dagvaarden wegens schuldig verzuim tegen Vlaanderens welzijn en hun verraad bij de laatste regeringsvorming? Ageren tegen iedereen en alles wat Vlaanderen schaadt is voor elke Vlaming die het ‘Lied van mijn Land’ altijd zal horen een nooit aflatende opgave en dat heeft Luc met volle overgave gedaan. En ja, het is daarom volkomen normaal dat ook wij met Luc kwaad zijn omwille van de gepleegde wandaden tegen ons Land door een aantal pseudo-Vlamingen.

Hij heeft vreedzaam gestreden en verdient respect en dankbaarheid. Hij is geen man van vele woorden, maar van vele daden. Daarom Luc, voel je niet verplicht om een sliert dankwoorden uit te spreken, het is aan ons om dat te doen!

Het ga je goed Luc.

Hugo Portier
Ere voorzitter ANZ