Zijne Doorluchtige Pretentie: Yves Desmet

Naar aanleiding van het debat in het Vlaams Parlement over de onderwijshervorming vond  ZDP (voor de betekenis van deze afkorting zie hierboven) Yves Desmet het gisteren namiddag nodig Bart De Wever in Villa Politica op de korrel te nemen. Hij verklaarde in die tv-uitzending met dat typisch gezicht, waaraan je kan zien dat het nog nooit nog maar de zweem van een glimlach heeft moeten ondergaan, dat de Antwerpse burgemeester er alleen maar op uit was elitescholen voor zijn eigen kinderen te behouden, om dan de andere scholen aan de rest over te laten.

BDW reageerde hierop verbolgen in Terzake in ongeveer de volgende bewoordingen: “Wat deze man zegt is degoutant en raakt mij tot in mijn ziel. Ik ben de zoon van een spoorwegarbeider en wat ik heb kunnen bereiken, dank ik aan de kwaliteit van het Vlaams onderwijs en dat wil ik voor alle kinderen behouden. Ik herhaal: wat deze man zegt is degoutant”. (Ziehier het beeldfragment)

Dewever schoot hiermee twee maal in de roos. Eerst naar de vorm door Desmet  ‘deze man’ te noemen We weten immers dat ZDP – die zich nog steeds met de veren van hoofdredacteur van De Morgen tooit – zeer lange tenen heeft en dat hij zich beledigd voelde toen BDW  hem naar aanleiding van een vorig incident ‘deze man’ noemde. Hijzelf mag het zich natuurlijk permitteren wie hij maar wilt voor fascist of racist uit te schelden…

BDW had bovendien overschot van gelijk met die repliek. Ik ben zelf uit een arbeidersmilieu afkomstig en heb te vaak moeten ervaren hoe groot de afstand is tussen bobo’s zoals Desmet,  die links menen te zijn  en de gewone  mensen in wiens naam ze nochtans beweren te spreken. Er is op dat vlak niets nieuws onder de zon. Ik zal nooit vergeten hoe in de nasleep van Mei ’68 het clubje dat Pol Goossens rond zich had verzameld, het steeds maar over ‘de arbeiders’ had, terwijl die studentjes die uit gegoede middens kwamen er nog nooit een van dichtbij hadden gezien.

Als ze dat dan toch eens probeerden door aan fabriekspoorten pamfletten uit te delen, spraken ze die mensen aan in het geaffecteerd Nederlands dat toen in hun bevoorrechte milieus ‘in’ was, wat voor een zeer komisch effect zorgde. ZDP Desmet weet blijkbaar niet dat de gewone man meer dan wie ook aan degelijk onderwijs belang hecht. Hij heeft immers al lang ondervonden wat hier in het leven daar allemaal van afhangt. Jan met de Pet droomt niet van het gemakkelijkste onderwijs voor zijn kinderen, wel van het beste.

Tenslotte dit nog: is het niet zo dat het dagblad van Desmet, De Morgen, zich zelf meer dan regelmatig als een ‘kwaliteitskrant’ voorstelt met andere woorden als een gazet voor de elite? Is het  ook niet zo dat wanneer die zelfde Morgen artikels uit de zusterkrant Het Laatste Nieuws overneemt (en dit gebeurt blijkbaar vrij vaak) nooit aan bronvermelding doet uit schrik bij zijn lezers nogal proletarisch over te komen? (Lees ook hier) Hoe luidde dat verhaal van de pot en de ketel ook weer?